Jednym z podstawowych procesów w systemach parlamentarano-gabinetowych jest formowanie koalicji gabinetowej. Jego badania leżą w centrum zainteresowania politologii, a ich dalszy rozwój – tworzenie nowych teorii, zastosowanie nowych narzędzi badawczych – bezpośrednio wpływa na dynamikę rozwoju całej dziedziny nauki. W niniejszym artykule zaprezentowano metodologiczno-teoretyczne zagadnienia związane z użyciem nowej perspektywy badawczej w analizie wskazanego obszaru rzeczywistości politycznej. Autorzy wykazali zgodność założeń perspektywy sieciowej z istniejącą tradycją badań nad koalicjami gabinetowymi, podkreślając równocześnie jej konstytutywne cechy, świadczące o oryginalności proponowanego podejścia. Przedstawiono zarówno szanse, jak i trudności związane z wykorzystaniem perspektywy sieciowej, co w konsekwencji pozwoliło odpowiedzieć na pytanie dotyczące zasadności jej zastosowania w badaniach nad procesem formowania koalicji gabinetowej.