Sposób określenia podziału na okręgi wyborcze oraz ustalenia liczby mandatów przypadających na okręg jest wyrazem realizacji zasady równości wyborów w znaczeniu materialnym. Właściwy podział danego terytorium na okręgi wyborcze stanowi gwarancję przestrzegania równości prawa wyborczego. Kodeks wyborczy z 2011 r., pierwotnie stanowił, że od orzeczeń Państwowej Komisji Wyborczej wydanych w ramach weryfikacji postanowień komisarza wyborczego, nie przysługuje środek prawny. Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 6 kwietnia 2016 r., orzekł, że regulacja ta jest niezgodna z Konstytucją. Ustawą z 11 stycznia 2018 r. wprowadzono dwuinstancyjną kontrolę legalności podziału gminy na okręgi wyborcze (przed wojewódzkim sądem administracyjnym i przed Naczelnym Sądem Administracyjnym). Następnie uznano jednak, że biorąc pod uwagę, że czynności wyborcze związane z tworzeniem okręgów wyborczych oraz zmianie ich granic, objęte są kalendarzem wyborczym i muszą być wykonywane bez zbędnej zwłoki, że procedura sądowej kontroli powinna, zakładać szybkość i sprawność postępowania w tej materii. Ustawą z 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wyborczy oraz niektórych innych ustaw znowelizowano przepisy w zakresie właściwości i trybu sądowej kontroli aktów organów wyborczych podejmowanych w sprawach tworzenia okręgów wyborczych oraz dotyczące terminu złożenia odwołania i skargi do sądu. Postępowanie sądowe w tej materii stało się jednoinstancyjne, gdyż skargi na uchwały Państwowej Komisji Wyborczej dotyczące podziału na okręgi wyborcze ma rozpoznawać wyłącznie Naczelny Sąd Administracyjny.