During the last decade the separatist activities of the Catalan nationalists have intensified. Despite the enactment of the Statute of Autonomy in 2006, extending the existing autonomy of the Autonomous Community, Catalonia’s governing political parties strived for total independence. In view of the consistent attitude of the central government in Madrid refusing any concessions on the extension of autonomy or independence, the Autonomous Government of Catalonia (Generalitat) appealed to the institutions of direct democracy, calling twice for a Catalan referendum on independence. In both cases, the Spanish Constitutional Court declared the referendum unlawful. In spite of this, Catalonia declared independence after the referendum of October 1st, 2017, although the effects of the declaration were also suspended – a situation so far unknown to law.

Rodowód współczesnego administracyjnego podziału terytorialnego Hiszpanii. Sprawa municypiów i prowincji

Konstytucjonaliści hiszpańscy są zgodni, że współczesna organizacja terytorialna państwa wymaga pilnych reform. Mapa administracyjna państwa oparta na tradycyjnych jednostkach terytorialnych: municypiach i prowincjach nie wytrzymuje zderzenia ze współczesnymi wymaganiami „państwa autonomii”, jak zwykło nazywać się obecną Hiszpanię. O ile wspólnoty autonomiczne są podmiotami w miarę świeżymi, o tyle zarówno municypia, jak i prowincje sięgają swoimi korzeniami Średniowiecza, a nawet okresów wcześniejszych. Stąd próby forsowania nowych administracyjnych jednostek podziału terytorialnego, które nie zostały uwzględnione we współczesnej Konstytucji lub próby wskrzeszenia dawnych jednostek przystosowanych w większy lub mniejszy sposób do we współczesnym modelu państwa. Niniejszy artykuł przybliża rodowód poszczególnych jednostek terytorialnych, ukazując jak bardzo historia i tradycja wpływa na współczesny podział administracyjny państwa.