Challenges and Prospects of Polish Studies Regarding Populism – a Political-linguistic Approach
- Institution: Adam Mickiewicz University in Poznań
- Institution: Adam Mickiewicz University in Poznań
- Year of publication: 2017
- Source: Show
- Pages: 257-267
- DOI Address: https://doi.org/10.15804/athena.2017.56.16
- PDF: apsp/56/apsp5616.pdf
Populism is a multi-disciplinary research issue, especially as politics is concerned, present both in the social sciences and linguistics. Examined from different angles, it exhibits its semantic ambiguity and lack of a single definition. It is essential for cross-disciplinary studies to determine the definition of populism, which will also make it possible to determine the scope of the phenomenon under research. Such a possibility is ensured by the syndromized understanding of populism and by taking into account its manifestations on different levels of political discourse, including linguistic exponents, sender-recipient relations and a specific image of the world created within the framework of this discourse. The application of cognitive methodology in studies offers one of many research perspectives allowing populist discourse to be characterized from an interdisciplinary perspective, including a political-linguistic approach.
WYZWANIA I PERSPEKTYWY POLSKICH BADAŃ NAD POPULIZMEM – UJĘCIE POLITOLINGWISTYCZNE
Populizm, zwłaszcza w sferze polityki stanowi polidyscyplinarny problem badawczy, występuje bowiem nie tylko w naukach społecznych, lecz również językoznawstwie. Jego wieloaspektowy ogląd wpływa na niejednoznaczność semantyczną, brak jednej definicji. Jej ustalenie staje się kluczowe dla badań interdyscyplinarnych, gdyż pozwoli określić zakres badanego zjawiska. Taką możliwość daje syndromatyczne rozumienie populizmu oraz zwrócenie uwagi na jego przejawianie się na różnych poziomach dyskursu politycznego, obejmującym zarówno wykładniki językowe, jak i relacje nadawczo-odbiorcze czy kreowaną w obrębie tego dyskursu specyficzną wizją świata. Przyjęcie zatem w badaniach metodologii kognitywnej stanowi jedną z perspektyw badawczych pozwalających na charakterystykę dyskursu populistycznego, dającą możliwość spojrzenia interdyscyplinarnego, w tym politolingwistycznego.
REFERENCES:
- Bartmiński, J. (2003). Styl potoczny jako centrum systemu stylowego języka. In: J. Bartmiński (ed.), Warianty języka (156 – 165). Lublin: UMCS.
- Bartmiński, J. (2007). Językowe podstawy obrazu świata. Lublin: UMCS.
- Berlin, I., Hofstadter, R., MacRae, D. (1968). To Define Populism. Government and Opposition, no. 3, 137 – 179.
- Bralczyk, J. (1999). O populizmie językowym. In: W. Gruszczyński, J. Bralczyk, G. Majkowska (eds.), Polszczyzna w komunikowaniu publicznym (79 – 86). Warszawa: Oficyna Wydawnicza Aspra.
- Bralczyk, J. (2007). O języku propagandy i polityki. Warszawa: Trio.
- Broda, B., Maziarz, M., Piekot, T., Radziszewski, A. (2010). Trudność tekstów o Funduszach Europejskich w świetle miar statystycznych. Rozprawy Komisji Językowej, nr 37, 23 – 40.
- Burda, J. (n.d.). Populizm w języku polskiej polityki po roku 1989. (unpublished doctoral dissertation).
- Burda, J. (2012). Prawda i kłamstwo w wypowiedziach populistycznych. Słowo. Studia Językoznawcze, nr 3, 56 – 62.
- Burda, J. (2013). Kategoria prawdy w populistycznych wypowiedziach sejmowych. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Filologiczna, z. 79, 125 – 134.
- Canovan, M. (2000). Populism. Nowy Jork – Londyn.
- Grzegorczykowa, R. (1990). Pojęcie językowego obrazu świata. In: J. Bartmiński (ed.), Językowy obraz świata (42 – 49). Lublin: UMCS.
- Gumański, L. (2003). Jeszcze raz o istnieniu i pokrewnych kwestiach. Filozofia Nauki, nr 2, 129 – 138.
- Knight, A. (1998). Populism and Neo-populism in Latin America, especially Mexico. Journal of Latin American Studies, no. 2, 223 – 248.
- Kołodziejczak, M., Wrześniewska-Pietrzak, M. (2017a). Jak rozwalić system – populistyczny dyskurs polityczny na przykładzie wypowiedzi Pawła Kukiza. Etnolingwistyka. (forthcoming).
- Kołodziejczak, M., Wrześniewska-Pietrzak, M. (2017b). Przywódca populistyczny i jego językowy obraz w aspekcie retoryki dominacji na podstawie wypowiedzi Pawła Kukiza. Perspektywa politologiczna i lingwistyczna. Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza. (forthcoming).
- Krajewski, W. (2002). O podstawowym – i niepodstawowych sposobach istnienia. Filozofia Nauki, nr 1, 67 – 82.
- Meyer, M. (2007). Increasing the Frame: Interdisciplinarity, Transdisciplinarity and Representativity. Interdisciplinary Science Reviews, no. 3, 203 – 212.
- Ossowski, S. (1964). Dzieła. O nauce, vol. IV. Warszawa: PWN.
- Ożóg, K. (2004). Język w służbie polityki: językowy kształt kampanii wyborczych. Rzeszów: Uniwersytet Rzeszowski.
- Ożóg, K. (2006a). Język populizmu w polskich kampaniach wyborczych roku 2005. In: B. Witosz (ed.), Style konwersacyjne (206 – 216). Witosz, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
- Ożóg, K. (2006b). Pauperyzacja języka współczesnej polityki. LingVaria, R. 1, nr 1, 81 – 90.
- Ożóg, K. (2008). Język współczesnej polskiej polityki. Stylistyka, R. 17, 161 – 183.
- Ożóg, K. (2013). O niektórych mechanizmach retorycznych w tekstach populizmu politycznego. Poradnik Językowy, z. 6, 35 – 43.
- Piekot T., Zarzeczny, G., Moroń, E. (2015). Upraszczanie tekstu użytkowego jako (współ) działanie. Perspektywa prostej polszczyzny. In: S. Niebrzegowska-Bartmińska, M. Nowosad-Bakalarczyk, T. Piekot (eds.), Działania na tekście. Przekład – redagowanie – ilustrowanie (99 – 116). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
- Piekot, T., Maziarz, M. (2014). Styl „plain language” i przystępność języka publicznego jako nowy kierunek w polskiej polityce językowej. Język a Kultura, t. 24, 307 – 324.
- Polkowska, L. (2015). Język prawicy. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
- Przyłęcki, P. (2012). Populizm w polskiej polityce. Analiza dyskursu polityki. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe.
- Such, J. (1972). O uniwersalności praw nauki. Studium metodologiczne. Warszawa: Spółdzielnia Wydawniczo-Handlowa „Książka i Wiedza”.
- Such, J. (1973). Metodologia nauk społecznych. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
- Topolski, J. (1968). Metodologia historii. Poznań: PWN.
- Walicki, A. (1969). Russia. In: G. Ionescu, E. Gellner (eds.), Populism. Its Meanings and National Characteristics (166 – 709). London: Macmillan Co. Headmade.
- Weyland, K. (1999). Neoliberal Populism in Latin America and Eastern Europe. Comparative Politics, no. 4, 379 – 401.
- Węsierski, M.R. (2011). Problemy integracji wiedzy a badanie zjawisk politycznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper.
- Wiles, P. (1969). A Syndrome, Not A Doctrine. In: G. Ionescu, E. Gellner (eds.), Populism. Its Meanings and National Characteristics (166 – 179). London: Macmillan Co.
- Włodarczyk, A. (2009). Dedukcyjno-nomologiczny model wyjaśniania Hempla a wyjaśnianie w naukach humanistycznych. Filozofia Nauki, nr 4, 11 – 22.
- Woleński, J. (1981). Dyscyplina naukowa a teoria naukowa. Zagadnienia Naukoznawstwa, nr 1 – 2, 4 – 12.
metodologia badań nad populizmem politolingwistyka językowy obraz świata dyskurs populistyczny methodology of populism studies political linguistics linguistic image of the world populist discourse populizm Populism