Serwisy społecznościowe jako narzędzie komunikowania wyborczego. Kandydaci w wyborach parlamentarnych w roku 2015 na Facebooku

Artykuł jest analizą sposobu wykorzystania serwisu społecznościowego Facebook przez kandydatów w polskich wyborach parlamentarnych w roku 2015. Wyniki badań dowodzą, że tylko niespełna jedna trzecia kandydatów była w czasie kampanii wyborczej aktywna na Facebooku. Co więcej, materiały informacyjne były znacznie częściej publikowane niż treści o charakterze mobilizacyjnym czy promocyjnym. Nie wykazano też statystycznej zależności między płcią, wiekiem i miejscem zamieszkania kandydatów a intensywnością korzystania z Facebooka w czasie kampanii wyborczej.

SOCIAL MEDIA AS THE INSTRUMENT OF ELECTORAL COMMUNICATION. CANDIDATES IN THE 2015 PARLIAMENTARY ELECTIONS ON FACEBOOK

The paper is an analysis of the mode in which candidates in Polish parliamentary elections in 2015 made use of Facebook. The research results prove that no more than one third of candidates was active on Facebook during the campaign. Moreover, information were much more often published than promoting or mobilizing content. No statistical correlation was found between the intensity of Facebook use and sex, age, or place of residence of candidates either.

BIBLIOGRAFIA:

• Bimber, B. (2014). Digital Media in the Obama Campaigns of 2008 and 2012: Adaptation to the Personalized Political Communication Environment. Journal of Information Technology& Politics, 11 (2), s. 130 – 150.
• Bodys, M. (2015). Wykorzystanie mediów społecznościowych przez polskie parlamentarne partie polityczne poza okresem kampanii wyborczych. Wrocławskie Studia Politologiczne, 18, s. 109 – 133.
• Camaj, L., Santana, A. (2015). Political Deliberation on Facebook during Electoral Campaigns: Exploring the Relevance of Moderator’s Technical Role and Political Ideology. Journal of Information Technology & Politics, 12 (4), s. 325 – 341.
• Choroś, B., Skrabacz, E. (2014). Komunikacja polityczna w Internecie na szczeblu lokalnym. Rekonesans badawczy. Polityka i Społeczeństwo, 3 (12), s. 141 – 155.
• Dolezal, M. (2015). Online Campaigning by Australian Political Candidates: Determinants of using personal Websites, Facebook and Twitter. Policy & Internet, 7 (1), s. 103 – 119.
• Fras, J. (2012). Profile partii politycznych na Facebooku w kampanii wyborczej 2011 roku. Roczniki Nauk Społecznych, 4 (40), nr 3, s. 55 – 73.
• Gerodimos, R., Justinussen, J. (2015). Obama’s 2012 Facebook Campaign; Political Communication in the Age of the Like. Journal of Information Technology & Politics, 12 (2), s. 113 – 132.
• Hansen, K., Kosiara-Pedersen, K. (2014). Cyber-Campaigning in Denmark: Application and Effects of Candidate Campaigning. Journal of Information Technology & Politics, 11 (2), s. 206 – 219.
• Hendricks, J., Denton, R. (red.). (2010) Communicator-in-Chief: How Barrack Obama Used New Media Technology to win the White House. Lanham: Lexington Books.
• Karlsen, R. (2011). A Platform for Individualized Campaigning? Social Media and Parliamentary Candidates in the 2009 Norwegian Election Campaign. Policy & Internet, 3 (4), s. 1 – 25.
• Kowalik, K. (2013). Kampania wyborcza świętokrzyskich kandydatek i kandydatów do parlamentu 2011 w portalu społecznościowym Facebook.com. Studia Medioznawcze, 4 (55), s. 63 – 75.
• Olczyk, T. (2015). Facebook w kampanii prezydenckiej w 2015 roku – analiza zawartości profili Andrzeja Dudy i Bronisława Komorowskiego. E-Politikon, XVI, s. 57 – 85.
• Piechota, G. (2012). Wykorzystanie serwisu społecznościowego Fcebook w komunikacji politycznej miast Metropolii Silesia i ich prezydentów.Studia Medioznawcze, 1 (48), s. 75–87.Studia Medioznawcze, 1 (48), s. 75–87.
• Porębski, L., Karasek-Kędzior, K. (2014). Serwisy społecznościowe jako narzędzie dialogu z wyborcami. Profile polskich partii politycznych na Facebooku. Studia Humanistyczne AGH, 13 (1), s. 59 – 75.
• Porębski, L., Karasek-Kędzior, K. (2015). Facebook a polityka. Wykorzystanie serwisów społecznościowych przez polskie partie polityczne. Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne, 45, s. 176 – 190.
• Robertson, S., Vatrapu, R., Median, R. (2010). Off the wall political discourse: Facebook use in the 2008 U.S. presidential election. Information Polity, 15 (1 – 2), s. 11 – 31.
• Towner, T. (2012). Campaigns and Elections in a Web 2.0 World: Uses, Effects and Implications for Democracy. W: Ch. Reddick, S. Aikins (red.). Web 2.0 Technologies andDemocratic Governance, s. 185 – 199. New York: Springer.vol. 53/2017
• Shaw, C. (2013). The Campaign Manager: Running and Winning Local Elections. Boulder: Westview Press.
• Štetka, V., Mazák, J. (2014). Whither Slactivism? Political Engagement and Social Media Use in the 2013 Czech Parliamentary Elections. Journal of Psychosocial Research on Cyberspace, 8 (3). Pobrane z: http://www.cyberpsychology.eu/view.php?cislocanku=2014100102.
• Stopczyński, B. (2015). Wykorzystanie portali społecznościowych w kampanii wyborczej – analiza działań kandydatów ubiegających się o urząd prezydenta miasta Łodzi. Przedsiębiorczość i Zarządzanie, XVI, 12 (I), s. 205 – 219.
• Vaccari, C., Nielsen, R. (2013). What Drives Politicians’ Online Popularity: An Analysis of the 2010 US Midterm Elections. Journal of Information Technology & Politics, 10 (2), s. 208 – 222.
• Williams, Ch., Gulati, G. (2007). Social Networks in Political Campaigns: Facebook and the 2006 Midterm Elections. Paper presented at the 2007 Annual Meeting of the American Political Science Association Chicago, Illinois, August 30 – September 2, 2007. Pobrane z: http://blogs.bentley.edu/politechmedia/wp-content/uplo-ads/2007/09/apsa-2007-facebook1.pdf.
• Williams, Ch., Gulati, G. (2013). Social Networks in Political Campaigns: Facebook and the Congressional Elections of 2006 and 2008. New Media & Society, 15 (1), s. 52 – 71.
• Williamson, A. (2010). 2010: The Internet Elections That Wasn’t. Political Insight 1 (2), s. 58 – 60.