Ethnic Fragmentation as Challenge for Post-Socialist Georgia

Article is giving the information on basic situation on civic integration in Georgia. Georgia, as multi-ethnic country, is facing the obvious problems with civic integration. The biggest part of the minorities (Azeris and Armenians) are ill-represented and performed in Georgian public. Therefore, Georgian statehood stands against the severe problems of inclusion of minorities in public space. There are number of models of minority accommodation from the international perspectives and experiences. Georgia should choose one of them. However, there is no standard model of such issue. In every case, each country stands vis a vis peculiarities and 100% transplantation of any foreign model on local level is not relevant and adequate. Author, discussing the perspectives of civic integration, is arguing in favor of “integration” model against the “assimilation”, “differentiation” and pure “multiculturalism”. In case of “assimilation”, the country will face the just claims from the minority side about losing their identities. If we adjust the model of “differentiation”, that means to exclude the minorities from public life. Pure “multiculturalism” will stimulate the further fragmentation of the country. “Integration” model with some multicultural element seems more relevant and workable in Georgian realities.

Rozbicie etniczne jako wyzwanie dla postsocjalistycznej Gruzji

Artykuł dostarcza podstawowych informacji na temat integracji obywatelskiej w Gruzji. Jako kraj wielonarodowościowy Gruzja w sposób oczywisty doświadcza wielu problemów związanych z integracją narodu. Najliczniejsze mniejszości – Azerowie i Ormianie – są w niedostatecznym stopniu obecne i nienależycie reprezentowane w sferze publicznej. Państwo gruzińskie staje więc przed trudnym problemem włączenia mniejszości do tejże sfery. Z perspektywy międzynarodowej wskazać można kilka modeli rozwiązania kwestii mniejszości. Gruzja powinna zdecydować się na jeden z nich. Brakuje jednak uniwersalnego wzorca postępowania w tej materii. Każdy kraj staje przed osobliwymi trudnościami i przeniesienie obcego modelu akomodacyjnego na lokalny grunt w skali jeden do jednego nie będzie ani właściwe, ani adekwatne. Autor, omawiając perspektywy integracji obywateli, opowiada się za modelem „integracyjnym”, a nie „asymilacją”, „dyferencjacją” czy czystym „multikulturalizmem”. W przypadku asymilacji władze kraju spotkają się z zasadnymi zarzutami ze strony mniejszości dotyczącymi zatracania się ich narodowej tożsamości. Model dyferencjacji oznacza wykluczenie mniejszości ze sfery publicznej. Czysty multikulturalizm będzie zaś prowadził do dalszej fragmentacji kraju. W gruzińskiej rzeczywistości bardziej odpowiedni i możliwy do zrealizowania wydaje się więc model integracji wzbogacony o element multikulturalizmu.

BIBLIOGRAFIA:

• Brubaker R. (2005). Nationalism Reframed. Nationhood and the National Question in the New Europe. Cambridge: Harvard University Press.
• Ethnic Minorities Program. (2008). Policy Analysis of Civil Integration of Ethnic Minorities in Georgia. [online] www.btkk.ge; [accessed 20.05.2015].
• Burbank J., Cooper F. (2010). Empires in World History. Princeton: Princeton University Press.
• ge. (2014a). Anti-Discrimination Bill Approved. [online] http://civil.ge/geo/article.php?id=28143; [accessed 20.05.2015].
• ge. (2014b). US welcomes EU Association Agreements with Georgia, Moldova and Ukraine. [online] http://civil.ge/geo/article.php?id=28408; [accessed 20.05.2015].
• ge (2014c). EU Association Agreement Ratified. [online] http://civil.ge/geo/article.php?id=28505; [accessed 20.05.2015].
• Cornell S.E. (2001). Autonomy and Conflict: Ethnoterritoriality and Separatism in the South Caucasus – Cases in Georgia. Uppsala: Blackwell Publisher.
• Dundua S., Abashidze Z. (2009). Ethnic and Religious Identities and Civic Integration Issues in Georgia. Tbilisi: Intelekti.
• The European Centre for Minority Issues. (2011). Minority Issues Mainstreaming in South Caucasus: A Practical Guide. [online] http://www.ecmi.de/uploads/tx_lfpubdb/Minority_Issues_South_Caucasus_fulltext.pdf; [accessed 20.05.2015].
• [online] www.geostat.ge; [accessed 10.06.2015].
• Habermas J. (2001). Vovlechenie Drugogo. Sankt Petersburg.
• Hirsch F. (2005). Empire of Nations. Ethnographic Knowledge and the Making of the Soviet Union. Ithaca: Cornell University Press.
• Matsaberidze M. (1996). The Political Conception of the 1921 Constitution of Georgia. Tbilisi: Society “Tsodna”.
• Merchule G. (2002). Life and Citizenship of Our Father Grigol of Khatsta. Tbilisi.
• Ministry of Foreign Affairs. (2014). Association Agreement between EU, EURATOM Member States and Georgia. [online]. http://mfa.gov.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=30&info_id=17011; [accessed 20.05.2015].
• Pipes R. (1954). The Formation of the Soviet Union: Communism and Nationalism, 1917 – 1923. Cambridge: Harvard University Press.
• Putkaradze T. (2012). Charter of Languages and Contemporary Language Situation in Georgia. [online] http://www.putkaradze.ge/cigni%20dasrulebuli/links/2.3.2.html; [accessed 20.05.2015].
• Rex J., Sigh G. (2003). Multiculturalism and Political Integration in the Modern Nation State – Thematic Introduction. “Journal on Multicultural Societies” Vol. 5, No. 1. [online] www.iunesco.org/shs/ijms; [accessed 20.05.2015].
• Sakwa R. (1992). Soviet Politics, an Introduction to Georgia. [in:] History and Comparison in the Study of the USSR. A.J. Motyl (ed.). New York: Columbia University Press.
• Suny R. (1989). State-Building and Nation-Making. The Evolution of Ethnonationalism under Soviet Rule. London: Routledge.
• Zurabashvili L. (1989). Traditions of Interethnic Relations in Georgia. Tbilisi: Matcniereba.