The Constructivist Approach to Europeanisation ad personam: Towards Social Functionalism

Europeanisation is a process, but theory of Europeanisation is a theory of impact and influence configured as a feedback between the EU and its member states, as well as international organisations, third states, and furthermore, between the EU and persons (both citizens of the EU and the citizens of the states outside of the EU). In researching the impact of European integration (and the EU itself) on specific persons, one should note that, for instance, Europeanisation of the Council of the EU officials is neither top- -down nor bottom-up Europeanisation, nor is it ad extra or ad intra one. The purpose of this article is to sequentially examine only one type of Europeanisation, namely ad personam (EAP), with the use of tools applied in constructivism. The study of ad personam Europeanisation is conducted here on the example of the Council of the European Union (CEU) officials.

PODEJŚCIE KONSTRUKTYWISTYCZNE DO EUROPEIZACJI AD PERSONAM. W KIERUNKU SOCJOFUNKCJONALIZMU

Europeizacja jest procesem, ale teoria europeizacji jest teorią wpływu rozumianą jako sprzężenie zwrotne pomiędzy Unią Europejską a jej krajami członkowskimi oraz organizacjami międzynarodowymi i państwami trzecimi, a ponadto pomiędzy UE a osobami (zarówno obywatelami UE, jak i obywatelami krajów spoza UE). W badaniu wpływu integracji europejskiej (w tym Unii Europejskiej) na osoby (tutaj przede wszystkim na urzędników Rady Unii Europejskiej) powinno się zauważyć, że nie jest to europeizacja top down ani europeizacja bottom up, zresztą nie jest to także europeizacja ad extra ani ad intra. Celem tego artykułu jest zbadanie tylko jednego typu europeizacji, którym jest europeizacja ad personam (EAP), przy użyciu narzędzi należących do teorii konstruktywizmu.

BIBLIOGRAFIA:

• Bache, I., & Marshall, A.(2004).Europeanization and Domestic Change: A Governance.Approach to Institutional Adaptation in Britain.Queen’s Papers on Europeanization, 5.
• Beyers, J.(1998).Where does Supranationalism Come From? Ideas Floating Through the Working Groups of the Council of the European Union.European Integration Online Papers, 2(9).DOI: 10.2139/ssrn.302730.
• Borkowski, P.(2013).Międzyrządowość w procesie integracji europejskiej.Warszawa: Aspra.
• Bulmer, S.(2007).Theorizing Europeanization.In: P.Graziano, & M.P.Vink (eds.).Europeanization: New Research Agendas (pp.46–58).Basingstoke & New York: Palgrave Macmillan.
• Bursens, P.(2007).State Structures.In: P.Graziano, & M.P.Vink (eds.).Europeanization: New Research Agendas (pp.115–127).Basingstoke & New York: Palgrave Macmil­lan.
• Caporaso, J.(2007).The Three Worlds of Regional Integration Theory.In: P.Graziano, & M.P.Vink (eds.).Europeanization: New Research Agendas (pp.23–34).Basingstoke & New York: Palgrave Macmillan.
• Checkel, J.T.(2001).Social Construction and European Integration.In: T.Christiansen, K.Jørgensen, & A.Wiener (eds.).The Social Construction of Europe (pp.50–64).London: SAGE.
• Graziano, P., & Vink, M.P.(eds.).(2007).Europeanization: New Research Agendas.Basingstoke & New York: Palgrave Macmillan.
• Jepperson, L.(2001).The Development and Application of Sociological Neoinstitution­alism.EUI Working Papers, 5, 1–54. Retrieved from: https://pdfs.semanticscholar.org/fc44/7263540fcb48df1272927f01ef5c8da18a4a.pdf.
• Kirpsza, A.(2014).Proces podejmowania decyzji w Unii Europejskiej z perspektywy konstruktywistycznego programu badawczego [doctoral thesis].Kraków: UJ.
• Ladrech, R.(1994).Europeanization of Domestic Politics and Institutions: The Case of France.Journal of Common Market Studies, 32(1), 69–88.DOI: 10.1111/j.1468- 5965.1994.tb00485.x.
• Ladrech, R.(2002).Europeanization and Political Parties: Towards a Framework for Analysis.Party Politics, 8(4), 389–403.DOI: 10.1177/1354068802008004002.
• Levi-Faur, D.(2007).Regulatory Governance.In: P.Graziano, M.P.Vink (eds.).Europe­anization: New Research Agendas (pp.102–114).Basingstoke & New York: Palgrave Macmillan.
• Lindberg, L.N., & Scheingold, S.A.(1970).Europe’s Would-Be Polity: Patterns of Change in the European Community.Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
• Loužek, M.(2006).Europeizacja – termin użyteczny czy tylko modny? Międzynarodowy Przegląd Polityczny, 13.
• March, J.G., & Olsen, J.P.(2010).Rediscovering Institutions: The Organizational Basis of Politics.New York: Free Press.
• Mazurkiewicz, P.(2001).Europeizacja Europy. Tożsamość kulturowa Europy w kontekście procesów integracji.Warszawa: Fundacja ATK.
• North, D.(1990).Institutions, Institutional Change, and Economic Performance.Cam­bridge: Cambridge University Press.
• Olsen, J.(2002).The Many Faces of Europeanization.Journal of Common Market Stud­ies, 40(5), 921–952.DOI: 10.1111/1468-5965.00403.
• Parsons, T.(1964).Social Structure and Personality.New York: The Free Press of Glencoe.
• Peters, B.G.(1998).The New Institutionalism and Administrative Reform: Examining Alternative Models.Estudio Working Paper, 113, 1–28.
• Radaelli, C.M.(2003).The Europeanization of Public Policy.In: K.Featherstone, & C.M.Radaelli (eds.).The Politics of Europeanization (pp.27–56).Oxford: Oxford University Press.DOI: 10.1093/0199252092.003.0002.
• Radaelli, C., & Pasquier, R.(2007).Conceptual Issues.In: P.Graziano, & M.P.Vink (eds.).Europeanization: New Research Agendas (pp.35–45).Basingstoke & New York: Palgrave Macmillan.
• Risse, T., Cowles, M.G., & Caporaso, J.(2001).Europeanization and Domestic Change: Introduction.In: M.G.Cowles, J.Caporaso, & T.Risse (eds.).Transforming Europe: Europeanization and Domestic Change (pp.1–20).Ithaca–New York–London: Cornell University Press.
• Ruszkowski, J.(2008).Zastosowanie teorii PAT do analizy wielopoziomowego zarządzania w UE.Studia Europejskie, 4, 119–141.
• Ruszkowski, J.(2010a).Ponadnarodowość w systemie politycznym Unii Europejskiej.Warszawa: Wolters Kluwer.
• Ruszkowski, J.(2010b).Prezydencja jako mechanizm koordynujący wewnątrz Unii Europejskiej.Znaczenie Otwartej Metody Koordynacji.In: R.Riedel, & P.Klimon­towski (eds.).2011 – Polska prezydencja w Unii Europejskiej.Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
• Ruszkowski, J.(2012).Teorie specjalistyczne w studiach europejskich.In: J.Ruszkowski, & L.Wojnicz (eds.).Teorie w studiach europejskich. W kierunku nowej agendy badawczej (pp.17–29). Szczecin–Warszawa: Instytut Politologii i Europeistyki Uniwersytetu Szczecińskiego, Instytut Europeistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
• Ruszkowski, J.(2013a).Neoinstytucjonalne podejście do prezydencji w Radzie Unii Europejskiej.In: R.Podgórzańska, & D.Kowalewska (eds.).Polska w Unii Europe­jskiej. Wyzwania, możliwości, ograniczenia (pp.9–27).Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
• Ruszkowski, J.(2013b).Struktura wielopoziomowego zarządzania w Unii Europejskiej.In: J.Ruszkowski, & L.Wojnicz (eds.).Multi-level Governance w Unii Europejskiej (pp.19–61).Szczecin–Warszawa: Instytut Politologii i Europeistyki Uniwersytetu Szczecińskiego, Instytut Europeistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
• Ruszkowski, J.(2014).Przyczyny ponadnarodowej aktywności Rady Unii Europejskiej: próba teoretycznego wyjaśnienia paradoksu.In: A.Wojtaszczyk, M.Mizerska-Wrot­kowska, & W.Jakubowski (eds.).Polska w procesie integracji europejskiej. Dekada doświadczeń (2004–2014) (pp.111–134).Warszawa: Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW.
• Skolimowska, A.(2013).Konstruktywizm w studiach europejskich.Warszawa: Oficyna Wydawnicza Łośgraf.
• Trzaskowski, R.(2005).Dynamika reformy systemu podejmowania decyzji w Unii Europejskiej.Warszawa: „Prawo i Praktyka Gospodarcza”: Centrum Europejskie Natolin.
• Trzebiatowski, J.(2012).Klasyczne koncepcje socjalizacji.Socjologia wobec fenomenu „stawania się” osobowości.Kultura i Historia, 22(1).
• Watanabe, L.(2010).Securing Europe: European Security in an American Epoch.Basing­stoke–New York: Palgrave Macmillan.
• Wendt, A.(2003).Social Theory of International Politics.Cambridge: Cambridge Uni­versity Press.
• Weyland, K.(2009).The Diffusion of Revolution: ‘1948’ in Europe and Latin America.International Organization, 63(3), 391–423.DOI: 10.1017/S0020818309090146.
• Zamęcki, Ł.(2011).Społeczne podstawy ładu politycznego.Warszawa: Wydział Dzien­nikarstwa i Nauk Politycznych UW.