Post-Soviet Area in the Foreign Policy of the Russian Federation

Artykuł jest poświęcony miejscu obszaru poradzieckiego w rosyjskiej polityce zagranicznej od rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 do 2021 roku. Celem artykułu jest przedstawienie znaczenia obszaru poradzieckiego w rosyjskiej polityce zagranicznej oraz celów i instrumentów tej polityki wobec obszaru poradzieckiego po rozpadzie ZSRR. W ciągu 30 lat po rozpadzie Związku Radzieckiego na obszarze poradzieckim miały miejsce procesy reintegracji i dezintegracji. Dochodziło do wielu konfliktów zbrojnych, stał się on także polem rywalizacji w stosunkach międzynarodowych. Federacja Rosyjska wykorzystuje wszelkie możliwe instrumenty oddziaływania, aby utrzymać kontrolę nad obszarem poradzieckim i nadal traktuje go jako wyłączną strefę wpływów Rosji i priorytetowy kierunek rosyjskiej polityki zagranicznej.

OBSZAR PORADZIECKI W POLITYCE ZAGRANICZNEJ FEDERACJI ROSYJSKIEJ

The article is devoted to the post-Soviet area’s place in Russian foreign policy from the collapse of the Soviet Union in 1991 to 2021. The aim of this article is to present the importance of the post-Soviet area in Russian foreign policy and the goals and instruments of this policy towards the post-Soviet area after the collapse of the USSR. In the 30 years after the collapse of the Soviet Union, reintegration and disintegration processes took place in the post-Soviet area. There were numerous armed conflicts, and it also became a field of competition in international relations. The Russian Federation uses all possible influence instruments to maintain control over the post-Soviet area and still treats it as the exclusive sphere of Russian influence and Russian foreign policy’s priority direction.

BIBLIOGRAFIA:

• Allison, R. (2017). Russia and the Post-2014 International Legal Order: Revisionism and Realpolitik. International Affairs, 93(3), 519–543. DOI: 10.1093/ia/iix061.
• Ebzeeva, Y. (2017). The Place of the Post-Soviet Space in the Foreign Policy Planning of Russia. Central Asia and the Caucasus, 18(2), 18–25.
• Freire, M.R. (2019). The Quest for Status: How the Interplay of Power, Ideas, and Regime Security Shapes Russia’s Policy in the Post-Soviet Space. International Politics, 56(6), 795–809. DOI: 10.1057/s41311-018-0164-y.
• Gvosdev, N., & Marsh, Ch. (2013). Russian Foreign Policy: Interests, Vectors, and Sectors. Los Angles: CQ Press.
• Kazantsev, A.A., Rutland, P., Medvedeva, S.M., & Safranchuk I.A. (2020). Russia’s Policy in the ‘Frozen Conflicts’ of the Post-Soviet Space: From Ethno-Politics to Geopolitics. Caucasus Survey, 8(2), 142–162. DOI: 10.1080/23761199.2020.1728499.
• Kembayev, Z. (2009). Legal Aspects of the Regional Integration Processes in the Post-Soviet Area. Berlin, Heidelberg: Springer.
• Korosteleva, E. (2011a). Change or Continuity: Is the Eastern Partnership an Adequate Tool for the European Neighbourhood? International Relations, 25(2), 243–262. DOI: 10.1177/0047117811404446.
• Korosteleva, E. (2011b). The Eastern Partnership Initiative: A New Opportunity for the Neighbours? Journal of Communist Studies and Transition Politics, 27(1), 1–21.
• Krickovic, A. (2014). Imperial Nostalgia or Prudent Geopolitics? Russia’s Efforts to Reintegrate the Post-Soviet Space in Geopolitical Perspective. Post-Soviet Affairs, 30(6), 503–528. DOI: 10.1080/1060586X.2014.900975.
• Legucka, A. (2013). „Rozmrażanie” konfliktów zbrojnych na obszarze poradzieckim. Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej, 11(4), 81–108.
• Leonard, M., & Popescu, N. (2008). Rachunek sił w stosunkach Unia Europejska–Rosja. Londyn–Warszawa: Europejska Rada Spraw Zagranicznych, Fundacja im. Stefana Batorego. Retrieved February 2, 2021 from: https://www.batory.org.pl/upload/files/pdf/rachunek_sil_ue_rosja.pdf.
• Lo, B. (2002). Russian Foreign Policy in the Post-Soviet Era. London: Palgrave Macmillan UK.
• Malyarenko, T., & Wolff, S. (2018). The Logic of Competitive Influence-Seeking: Russia, Ukraine, and the Conflict in Donbas. Post-Soviet Affairs, 34(4), 191–212.
• Mankoff, J. (2011). Russian Foreign Policy: The Return of Great Power Politics. Plymouth: Rowman & Littlefield.
• Menkiszak, M. (2019). A Strategic Continuation, a Tactical Change: Russia’s European Security Policy. Point of View, 76. Retrieved February 2, 2021 from: https://www.osw.waw.pl/sites/default/files/PW_76_A%20strategic%20continuation_net.pdf.
• Nielsen, K.L., & Vilson, M. (2014). The Eastern Partnership: Soft Power Strategy or Policy Failure? European Foreign Affairs Review, 19(2), 243–262.
• Nikitin, A. (2008). Russian Foreign Policy in the Fragmented Post-Soviet Space. International Journal on World Peace, 25(2), 7–31. DOI: 10.2307/20752831.
• Nye Jr., J.S. (2004). Soft Power: The Means to Success in World Politics. New York: Public Affairs.
• Okara, A. (2007). Sovereign Democracy: A New Russian Idea or a PR Project? Russia in Global Affairs, 5(3), 8–20.
• Papava, V. (2019). The Central Caucaso-Asian Countries and the Prospects of Accession to the Eurasian Economic Union. Central Asia and the Caucasus, 20(2), 16–23.
• Raś, M., & Szkop, E. (2014). Stosunki Rosja–Unia Europejska po kryzysie krymskim. Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej, 12(5), 43–57.
• Rezvani, B. (2020). Russian Foreign Policy and Geopolitics in the Post-Soviet Space and the Middle East: Tajikistan, Georgia, Ukraine and Syria. Middle Eastern Studies, 56(6), 878–899. DOI: 10.1080/00263206.2020.1775590.
• Rumer, E.B. (2007). Russian Foreign Policy Beyond Putin. Abingdon–New York: Routledge.
• Rutland, P., & Kazantsev, A. (2016). The Limits of Russia’s ‘Soft Power’. Journal of Political Power, 9(3), 395–413. DOI: 10.1080/2158379X.2016.1232287.
• Skriba, A. (2016). Russian Strategy towards the Post-Soviet Space in Europe: Searching for Balance between Economy, Security, and Great Power Attractiveness. Strategic Analysis, 40(6), 604–618. DOI: 10.1080/09700161.2016.1224061.
• Stępniewski, T. (2014). Cele rosyjskiej inwazji i okupacji na Ukrainie oraz reakcja Zachodu i Europy Środkowej. Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej, 12(5), 13–24.
• Strachota, K. (2003). Armed Conflicts in the Post-Soviet Region: Present Situation, Prospects for Settlement. Consequences. OSW Studies, 9. Retrieved February 2, 2021 from: https://www.osw.waw.pl/sites/default/files/prace_9_1.pdf.
• Strachota, K., & Jarosiewicz, A. (2013). China vs. Central Asia: The Achievements of the Past Two Decades. OSW Studies, 45. Retrieved February 3, 2021 from: https://www.osw.waw.pl/sites/default/files/prace_45_cina_vs_asia_ang-net.pdf.
• Sussex, M. (2012). Twenty Years after the Fall: Continuity and Change in Russian Foreign and Security Policy. Global Change, Peace & Security, 24(2), 203–217. DOI: 10.1080/14781158.2012.679921.
• Toal, G. (2017). Near Abroad: Putin, the West, and the Contest over Ukraine and the Caucasus. Oxford: Oxford University Press.
• Wasiuta, O. (2017). „Russki mir” jako narzędzie imperialnej polityki Kremla. Przegląd Geopolityczny, 21, 67–87.
• Włodkowska-Bagan, A. (2013). Rywalizacja mocarstw na obszarze poradzieckim. Warszawa: Difin.
• Włodkowska-Bagan, A. (2017). Polityka Rosji na obszarze poradzieckim. Wschodni Rocznik Humanistyczny, 14(3), 61–87.
• Zhiltsov, S. (2018). The Post-Soviet Space: Previous Development and a New Configuration. Central Asia and the Caucasus, 19(3), 7–17.