Regional Security Complex Theory: Why Is this Concept Still Worth Developing?

The Theory of Regional Security Complexes (RSC) provides a conceptual framework to encompass the emerging new post-Cold War international security order. It proposes a model of regional security which makes it possible to analyse, explain and predict the development of the situation in a given region. It is based on the assumption that it is the regional level, not the global or the level of a single state, that constitutes the optimal basis for conducting security analyses. So far, few researchers have attempted to challenge the theoretical assumptions of the RSC concept, and few have tried to develop or supplement it. At the same time, it is clear that the emerging new types of challenges, changing the state’s behaviour, force the revision or updating of some existing theoretical frameworks. It also applies to the Regional Security Complex theory and the adaptation of its conceptual framework to the surrounding reality so that it can continue to be reliably studied. This article considers the possibilities of further evolution of the RSC theory and, in particular, analyses the state of its development to date and proposes solutions to complement it and adapt it to newly emerging phenomena.

Regionalny kompleks bezpieczeństwa: dlaczego warto rozwijać tę koncepcję?

Teoria Regionalnych Kompleksów Bezpieczeństwa (RKB) stanowi ramę koncepcyjną pozwalającą objąć wyłaniający się nowy porządek bezpieczeństwa międzynarodowego po zimnej wojnie. Zakłada taki model bezpieczeństwa regionalnego, który pozwala na analizowanie, wyjaśnianie oraz przewidywanie rozwoju sytuacji w danym regionie. Jest to związane z poglądem, iż to poziom regionalny stanowi podstawę do przeprowadzania analiz bezpieczeństwa. Dotychczas niewielu badaczy podjęło próby podważenia założeń teoretycznych koncepcji Regionalnego Kompleksu Bezpieczeństwa. Niewielu z nich próbowało ją poszerzyć lub uzupełnić. Natomiast pojawiające się nowe rodzaje wyzwań, wpływające na zachowania państw, wymuszają rewizję lub aktualizację niektórych istniejących ram teoretycznych. W konsekwencji wpływają na transformację teorii RKB w celu dostosowania ram koncepcyjnych do otaczającej rzeczywistości, aby móc ją rzetelnie badać. Niniejszy artykuł dotyczy możliwości rozwoju tej teorii, przedstawia uwagi naukowców co do założeń RKB oraz proponuje rozwiązania mające na celu jej uzupełnienie. Ponadto zawiera autorską propozycję rozwinięcia koncepcji RKB, pozwalającą na jej adaptację do nowo powstających zjawisk o unikalnym charakterze.

BIBLIOGRAFIA:

• (n.d.).The Arctic Coast Guard Forum. Retrieved July 9, 2021 from: https://www.arcticcoastguardforum.com/about-acgf.
• Acharya, A. (2007). The Emerging Regional Architecture of World Politics. World Politics, 59(4), 629–652. DOI: 10.1353/wp.2008.0000.
• Adler, E., & Greve, P. (2009). When Security Community Meets Balance of Power: Overlapping Regional Mechanisms of Security Governance.Review of International Studies, 35(S1), 59–84. DOI: 10.1017/S0260210509008432.
• Albert, M., & Buzan, B. (2011). Securitization, Sectors, and Functional Differentiation. Security Dialogue, 42(4–5), 413–425. DOI: 10.1177/0967010611418710.
• Babic, M., Heemskerk, E., & Fichtner, J. (2018, July 10). Who Is More Powerful – States or Corporations? The Conversatsion. Retrieved from: https://theconversation.com/who-is-more-powerful-states-or-corporations-99616.
• Bryła, J. (2012). Mocarstwa regionalne jako wyzwanie badawcze. Wybrane zagadnienia. Forum Politologiczne, 13, 17–43.
• Buzan, B. (1983). People, States and Fear: The National Security Problem in International Relations. Brighton: Wheatsheaf Books.
• Buzan, B. (1988). The Southeast Asian Security Complex.Contemporary Southeast Asia, 10(1), 1–16.
• Buzan, B. (1993). From International System to International Society: Structural Realism and Regime Theory Meet the English School.International Organization, 47(3), 327–352. DOI: 10.1017/S0020818300027983.
• Buzan, B. (2011). The South Asian Security Complex in a Decentring World Order: Reconsidering Regions and Powers Ten Years On.International Studies, 48(1), 1–19. DOI: 10.1177/002088171204800101.
• Buzan, B., & Wæver, O. (2003). Regions and Powers: The Structure of Regional Security. Cambridge: Cambridge University Press.
• Buzan, B., Wæver, O., & de Wilde, J. (1998). Security: A New Framework for Analysis. London: Lynne Rienner Publishers, Boulder.
• (2021). Cyber Threat Source Descriptions. Cybersecurity and Infrastructure Security Agency. Retrieved July 9, 2021 from: https://us-cert.cisa.gov/ics/content/cyber-threat-source-descriptions#top.
• (2021). Significant Cyber Incidents. Center for Strategic and International Studies. Retrieved July 9, 2021 from: https://www.csis.org/programs/strategic-technologiesprogram/significant-cyber-incidents.
• Dumała, H. (2009). Regiony międzynarodowe w teorii i praktyce. In: I. Topolski, H. Dumała, & A. Dumała (Eds.). Regiony w stosunkach międzynarodowych (pp. 5–25). Lublin: Wydawnictwo Marii Curie-Skłodowskiej.
• Esmaeili, N.P., Salimi, H., & Dehghani Firoozabadi, S.J. (2021). Critical and Complementary Review of Buzan’s Regional Security Complex Theory in the Wake of Middle East Regional System. International Quarterly of Geopolitics, 16(60), 135–164.
• Fawn, R. (2009). ‘Regions’ and Their Study: Wherefrom, What For and Whereto? Review of International Studies, 35(S1), 5–34. DOI: 10.1017/S0260210509008419.
• Fijałkowski, Ł. (2010). Regionalny wymiar bezpieczeństwa w  Azji PołudniowoWschodniej. Normy – instytucje – ład regionalny. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Fijałkowski, Ł. (2012). Teoria sekurytyzacji i konstruowanie bezpieczeństwa. Przegląd Strategiczny, 1, 149–161. DOI: 10.14746/ps.2012.1.10.
• Ghimire, S. (2019, April 27).Regional Security Complex Theory. The Peace Post. Retrieved from: http://safalghimire.blogspot.com/2019/04/regional-security-complex-theory.html.
• Hama, H.H. (2017). State Security, Societal Security, and Human Security. Jadavpur Journal of International Relations, 21(1), 1–19. DOI: 10.1177/0973598417706591.
• Hansen, L. (2011). Theorizing the Image for Security Studies: Visual Securitization and the Muhammad Cartoon Crisis. European Journal of International Relations, 17(1), 51–74. DOI: 10.1177/1354066110388593.
• Hemmer, Ch., & Katzenstein, P.J. (2002). Why Is There No NATO in Asia? Collective Identity, Regionalism, and the Origins of Multilateralism. International Organization, 56(3), 575–607. DOI: 10.1162/002081802760199890.
• Herd, G.P., Puhl, D., & Costigan, S. (2013, July 29). Emerging Security Challanges: Framing the Policy Context. GCSP Policy Paper, 5. Retrieved from: https://www.files.ethz.ch/isn/169211/GCSP%20PP%202013-5.pdf.
• Hernandez, J. (2021, June 1). A Military Drone with a Mind of Its Own Was Used in Combat, U.N. Says. Retrieved from: https://www.npr.org/2021/06/01/1002196245/au-n-report-suggests-libya-saw-the-first-battlefield-killing-by-an-autonomousd?t=1625845746015.
• Hettne, B. (2005). Beyond the ‘New’ Regionalism.New Political Economy, 10(4), 543–571. DOI: 10.1080/13563460500344484.
• Jarząbek, J. (2019). Militaryzacja subregionu Zatoki Perskiej w perspektywie teorii regionalnych kompleksów bezpieczeństwa. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
• Lake, D.A. (2007). Escape from the State of Nature: Authority and Hierarchy in World Politics. International Security, 32(1), 47–79. DOI: 10.1162/isec.2007.32.1.47.
• Mansfield, E.D., & Milner, H.V. (1999). The New Wave of Regionalism. International Organization, 53(3), 589–627. DOI: 10.1162/002081899551002.
• McDonald, M. (2008). Securitization and the Construction of Security. European Journal of International Realtions, 14(4), 563–587. DOI: 10.1177/1354066108097553.
• Mickiewicz, P. (2018). System bezpieczeństwa narodowego w rozwiązaniach systemowych wybranych państw. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
• Musioł, M. (2015). Kompleks bezpieczeństwa w regionie Azji Środkowej po 1991 r. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
• Musioł, M. (2018). Znaczenie sekurytyzacji i sektorów bezpieczeństwa w ramach krytycznych studiów nad bezpieczeństwem. Historia i Polityka, 23, 39–51. DOI: 10.12775/HiP.2018.003.
• Østhagen, A. (2016). Arctic Coast Guard Forum: Big Tasks, Small Solutions. In: S. Bruns, & A.J. Neumann (Eds.).Maritime Security Challenges: Focus High North. Papers from the Kiel Conference 2016 (pp. 3–8). Kiel: Institute for Security Policy, Kiel University. Retrieved from: https://www.ispk.uni-kiel.de/de/abteilung-maritime-strategie-undsicherheit/publikationen/download/kico-2016-proceedings.
• Pawłuszko, T. (2015). Konceptualizacja teorii regionalnych kompleksów bezpieczeństwa. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 9(2), 57–70. DOI: 10.34862/ rbm.2015.2.5.
• Peoples, C., & Vaughan-Williams, N. (2021). Critical Security Studies: An Introduction (3rd Ed.). London: Routledge.
• Pledger, T.G. (2021, February 26). The Role of Drones in Future Terrorist Attacks. Land Warfare Paper of the Association of the United States Army, 137. Retrieved from: https://www.ausa.org/publications/role-drones-future-terrorist-attacks.
• Pokruszyński, W. (2009).Współczesne bezpieczeństwo narodowe. Podręcznik akademicki. Józefów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi.
• Sadurski, L.K. (2020). Confidence and Security Building Measures Which Create Security in the Arctic. In: W. Śmiałek (Ed.). Bezpieczeństwo militarne w ujęciu narodowym i międzynarodowym (pp. 233–247). Warszawa: Wydawnictwo Wojskowej Akademii Technicznej.
• Senanayake, H. (2020). Understanding the Dragon’s Entry to South Asia: Revisiting the Regional Security Complex Theory. Torun International Studies, 1, 73–91. DOI: 10.12775/TIS.2020.006.
• Szydzisz, M. (2019). Sekurytyzacja jako narzędzie polityki zagranicznej Izraela w świetle teorii regionalnych kompleksów bezpieczeństwa. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
• Thompson, W.R. (1973). The Regional Subsystem: A Conceptual Explication and a Propositional Inventory. International Studies Quarterly, 17(1), 89–117. DOI: 10.2307/3013464.
• Thompson W.R. (1981). Delineating Regional Subsystems: Visit Networks and the Middle Eastern Case. International Journal of Middle East Studies, 13(2), 213–235. DOI: 10.1017/S0020743800055306.
• Troitskiy, E.F. (2015). Central Asian Regional Security Complex: The Impact of Russian and US Policies.Global Society, 29(1), 2–22. DOI: 10.1080/13600826.2014.961125.
• Trombetta, M.J. (2008). Environmental Security and Climate Change: Analysing the Discourse. Cambridge Review of International Affairs, 21(4), 585–602. DOI: 10.1080/09557570802452920.
• Walsh, B. (2020). Revisiting Regional Security Complex Theory in Africa: Museveni’s Uganda and Regional Security in East Africa.African Security, 13(4), 300–324. DOI: 10.1080/19392206.2021.1873507.
• Williams, M.C. (2003). Words, Images, Enemies: Securitization and International Politics. International Studies Quarterly, 47(4), 511–531. DOI: 10.1046/j.0020- 8833.2003.00277.x.
• Zajączkowski, J. (2013). Poziomy analizy regionalnej w  nauce o  stosunkach międzynarodowych. In: E. Haliżak, & M. Pietraś (Eds.). Poziomy analizy stosunków międzynarodowych. Vol. 1 (pp. 55–78). Warszawa: Wydawnictwo Rambler.
• Zelinka, P. (2008). Kritika teorie bezpečnostního komplexu z hlediska přístupu síťových aktérů [A Critical Examination of the Theory of Security Complex from the Network Approach Perspective]. Mezinárodní vztahy/Czech Journal of International Relations, 43(4), 52–74.
• Ziętek, A.W. (2017). Sekurytyzacja migracji w bezpieczeństwie kulturowym Europy. TEKA of Political Science and International Relations, 12(3), 23–42. DOI: 10.17951/ teka.2017.12.3.23.