Extra-curricular classes as a space for the development of creativity and innovation in the past and contemporary school reality

There is a growing perception of the need for versatile educational influence on children and adolescents, whose aim is to develop and shape their interests, social conscience, preparation to a fulfilling life, as well as to comprehend the outside world and their own self. Extra-curricular classes constitute an important field in pupils’ development, including their creativity, which function not so much an alternative to curricular classes, but rather than an offer of innovative open-access practices. The research findings which were presented in the article as a diagnosis of extracurricular activities in schools, attempt to illustrate the changes in this area throughout two periods of Polish history.

REFERENCES:

• ALEKSANDER, (1980), Drogi aktywizacji kulturalnej ludzi pracy, Warszawa.
• AŁPATOW, (1955), Praca pozalekcyjna w szkole ogólnokształcącej, Warszawa.
• BANACH, (2003), Szkoła systemem społecznym i organizacyjnym – dziś i w przyszłości, In: Szkoła w społeczności lokalnej, (eds.) D. Jankowski, Kalisz.
• BIAŁA KSIĘGA KOMISJI EUROPEJSKIEJ (1997), Nauczanie i uczenie się. Na drodze do uczącego się społeczeństwa, Warszawa.
• CZARNIEWICZ, (1953), Praca pozalekcyjna i pozaszkolna, Warszawa.
• DROST, (2007), Czas wolny, czas stracony, Życie Szkoły, no 4.
• DZIENNIK Urzędowy Ministerstwa Oświaty i Wychowania 1953.
• DZIENNIK Urzędowy Ministerstwa Oświaty i Wychowania 1952.
• FEDOROWICZ, (2004), Ognisko pracy pozaszkolnej, Życie Szkoły, no 3.
• KAWULA, (1996), Studia z pedagogiki społecznej, Olsztyn.
• MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ (1991), Koncepcja programu kształcenia ogólnego w polskich szkołach, Warszawa.
• PANEK, (2002), Zajęcia pozalekcyjne w reformowanej szkole. Oczekiwania a rzeczywistość, Kraków.
• PENDEL, (2002), Dwie godziny po lekcjach, Gazeta Wyborcza, 13 Dec.
• POLNY, (1951), O kółkach przedmiotowych w szkole, Warszawa.
• POROWSKI, , Organizacje pozarządowe w instytucjonalnej strukturze państwa, In: Pedagogika społeczna, (eds.) T. Pilch, I. Lepalczyk, Warszawa 1995.
• ROZPORZĄDZENIE MEN w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych, Dz. U. Nr 14, poz. 128.
• SŁUPIK, (2004), Czas wolny dzieci i młodzieży, Polityka Społeczna, no. 9.
• SMOLIŃSKA-THEISS, (2003), Wychowanie pozalekcyjne i pozaszkolne. Wkład Aleksandra Kamińskiego w rozwój pedagogiki społecznej, Problemy Opiekuńczo- Wychowawcze, no. 6.
• TUROWSKI, (1989), O pożytkach z działalności pozalekcyjnej, Oświata i Wychowanie, no. 35.
• WINIARSKI, (2000), Rodzina – szkoła – środowisko lokalne. Problemy edukacji środowiskowej, Warszawa.
• WROCZYŃSKI, (1973), Edukacja permanentna, Warszawa.
• WROCZYŃSKI, (1966), Wprowadzenie do pedagogiki społecznej, Warszawa.
• USTAWA O SYSTEMIE oświaty i wychowania z 15 lipca 1961.
• ZAJDEL, (2001), Nasze dziecko po lekcjach, Nowa Szkoła, no. 7.
• ZARZĄDZENIE NR 64 MINISTERSTWA Edukacji Narodowej z dnia 6 grudnia 1989 r. w sprawie organizacji i działalności pozalekcyjnej i pozaszkolnej, Dziennik Urzędowy Ministra Edukacji Narodowej 1989, nr 7, poz. 66.
• ŻELAZKIEWICZ, (1974), Zajęcia pozalekcyjne i opiekuńcza działalność szkoły, Poznań.
• ŻELAZKIEWICZ, (1980), Skuteczność wychowawcza innowacji w zajęciach pozalekcyjnych, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk.