Metoda take&make w edukacji performatywnej. Studium przypadku

  • Author: Kamila Witerska
  • Institution: Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
  • ORCID: https://orcid.org/0000-0003-2451-0016
  • Year of publication: 2022
  • Source: Show
  • Pages: 204-227
  • DOI Address: https://doi.org/10.15804/kie.2022.03.11
  • PDF: kie/137/kie13711.pdf

The take & make method in performative education. Case study

The article is a report on the research carried out in a group of pedagogy students on the use of the take&make performative method in the subject of comparative pedagogy. The aim of the research was to learn about the experiences of pedagogy students regarding the implementation of an optional performative task within the subject of comparative pedagogy. During the research the case study method was used. The technique used in the study was the technique of analyzing documents, in this case entries on a didactic forum on an e-learning platform – their content and available information on entries, such as the date of entry and the average grade of the student entering the registration. The main strategy for data analysis was qualitative analysis and the complementary strategy was quantitative analysis. The qualitative analysis covers the nature of the responses to correctly completed tasks – the type of action undertaken by the students and its creative or imitative nature, as well as the strategies undertaken by students who failed the task. The quantitative analysis covered the number of submitted works, the number of passed works (performative solutions) and failed works (non-performative solutions), their correlation with the average grade for compulsory tasks and the time of submitting the work. The article points to the need to use performative methods in education that mobilize students to act, not only to plan their own actions.

Artykuł jest raportem z badań przeprowadzonych w grupie studentów pedagogiki, dotyczących zastosowania metody performatywnej take&make w ramach przedmiotu pedagogika porównawcza. Celem badań było poznanie doświadczeń studentów pedagogiki dotyczących realizacji nieobowiązkowego zadania performatywnego w ramach przedmiotu pedagogika porównawcza. W badaniu zastosowano metodę indywidualnych przypadków. Techniką zastosowaną w badaniu była technika analizy dokumentów, w tym przypadku wpisów na forum dydaktycznym na platformie e-learningowej – ich treści oraz dostępnych informacji dotyczących wpisów, takich jak data wpisu oraz średnia ocen studenta dokonującego wpisu. Główną strategią analizy danych była analiza jakościowa, a strategią uzupełniającą analiza ilościowa. Analizie jakościowej został poddany charakter odpowiedzi w zadaniach prawidłowo zrealizowanych – rodzaj działania podjętego przez studentów i jego twórczy lub odtwórczy charakter, ale także strategie podjęte przez studentów, którzy nie zaliczyli zadania. Analizie ilościowej poddano liczbę złożonych prac, liczbę prac zaliczonych (rozwiązań performatywnych) i niezaliczonych (rozwiązań nieperformatywnych), ich korelację ze średnią ocen z zadań obowiązkowych oraz czasem złożenia pracy. Artykuł wskazuje na potrzebę stosowania metod performatywnych w edukacji, które uruchamiają uczniów do działania, nie tylko planowania własnych działań.

REFERENCES:

  • Armstrong, T. (1994). Multiple intelligences in the classroom. Alexandria, Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • Babbie, E. (2006). Badania społeczne w praktyce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Burke, K. (1962). A Grammar of Motives. Cleveland: Meridian.
  • Galewska-Kustra, M. (2009). Studium przypadku w pedagogicznych badaniach nad twórczością. W poszukiwaniu praktycznych zastosowań metody. W: K.J. Szmidt (red.), Metody pedagogicznych badań nad twórczością. Teoria i empiria (s. 225–275). Łódź: Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.
  • Gardner, H., Kornhaber, M.L., Wake, W.K. (2001). Inteligencja. Wielorakie perspektywy. Warszawa: WSiP.
  • Goffman, E. (2000). Człowiek w teatrze życia codziennego. Warszawa: Wydawnictwo KR.
  • Goffman, E. (1974). Frame Analysis. Garden City: Doubleday.
  • Konecki, K. (2000). Studia z metodologii badań jakościowych. Teoria ugruntowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Padilla, R.V. (1994). The unfolding matrix: a technique for qualitative data acquisition and analysis. W: R.B. Burgess, Studies in Qualitative Methodology: Issues in Qualitative Research Volume 4 (s. 273–285). Greenwich–Connecticut–London: Jai Press Inc.
  • Pilch, T., Bauman, T. (2001). Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie “Żak”.
  • Sarantakos, S. (2019). Social Research. London: Red Globe Press, Springer Nature Limited.
  • Szmidt, K. (2013). Pedagogika twórczości. Sopot: GWP.
  • Szymański, M.S. (2010). O metodzie projektów. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie ŻAK.
  • Witerska, K. (2021). Dialog jako warunek, narzędzie i efekt metod performatywnych w edukacji. W: E. Stokowska-Zagdan, G. Cęcelek, E. Woźnicka, Szkoła jako przestrzeń budowania edukacyjnego dialogu. Warszawa: Difin.
  • Yin, K.R. (2015). Studium przypadku w badaniach naukowych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

performative education take&make method pedeutologia edukacja performatywna metoda take&make edukacja zdalna pedeutology kreatywność creativity e-learning

Message to:

 

 

© 2017 Adam Marszałek Publishing House. All rights reserved.

Projekt i wykonanie Pollyart