Migracja w świat online a realizacja założeń hipotezy kontaktu w dobie pandemii COVID-19

  • Author: Dominika Zakrzewska-Olędzka
  • Institution: Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej
  • ORCID: https://orcid.org/0000-0003-2744-7905
  • Year of publication: 2020
  • Source: Show
  • Pages: 168-183
  • DOI Address: https://doi.org/10.15804/kie.2020.03.10
  • PDF: kie/129/kie12910.pdf

The modern, globalized world require from many persons to be in constant movement between not only geographical areas but also cultural circles. Representatives of various cultural, religious, national or ethnic groups meet on a daily basis as part of the education process, professional tasks or free time. Efficient functioning in such an environment is not possible without extended intercultural competences and creating open and tolerant society goes along with the need of breaking, rooted in tradition, stereotypes and prejudices. For a long time, a significant percentage of activities aimed at establishing relationships and cooperation between people from different cultures was based on the assumptions of the contact hypothesis, the essence of which is personal contact, exchange of experiences and verification of beliefs. This approach is reflected, inter alia, in in the European Erasmus + programs to support youth and academic mobility. Currently in the era of limitation of the possibility of movement caused by the SARS-CoV-2 coronavirus pandemic, most activities within education systems throughout Europe are carried out remotely. Contact mediated by new technologies very often lacks or significantly reduces the possibility of receiving non-verbal elements of communication, such as facial expressions, body language, proxemics or paralinguistic factors. The purpose of this article is to reflect on the effectiveness of actions based on the contact hypothesis in the case of distance contact and the need to search for new, alternative solutions in this regard. The starting point will consist of analysis of the benefits from implementing activities based on direct contact, on the example of the involvement of Erasmus+ program students in activities in the field of intercultural education in primary school. On the other hand, the difficulties observed in international projects, in which contact between participants due to the introduced restrictions must be mediated by the media will be described.

Współczesny, zglobalizowany świat wymaga od wielu osób nieustannego przemieszczania się pomiędzy obszarami nie tylko geograficznymi, ale również kulturowymi, a często funkcjonowania w wielu z nich równocześnie. Przedstawiciele różnych kręgów kulturowych, wyznaniowych, narodowych czy etnicznych spotykają się na co dzień w ramach procesu edukacji, realizacji zadań zawodowych lub spędzania czasu wolnego. Sprawne poruszanie się w takim środowisku wymaga wysoko rozwiniętych kompetencji międzykulturowych, a budowa tolerancyjnego społeczeństwa związana jest z przełamywaniem zakorzenionych w tradycji stereotypów i uprzedzeń. Przez długi czas znaczny odsetek działań ukierunkowanych na nawiązywanie relacji i współpracy między osobami pochodzącymi z różnych kręgów kulturowych był oparty na założeniach hipotezy kontaktu, której istotą jest osobiste spotkanie, wymiana doświadczeń i weryfikacja przekonań. Takie podejście znajduje odzwierciedlenie m.in. w europejskich programach wspierania mobilności młodzieżowej i akademickiej, takich jak Erasmus+. Obecnie, w dobie ograniczenia możliwości przemieszczania spowodowanego pandemią wirusa SARS-CoV-2 większość aktywności w ramach systemów edukacji w całej Europie jest realizowana w formie zdalnej. Kontakt zapośredniczony przez nowe technologie bardzo często pozbawiony jest lub znacznie ogranicza możliwość odbioru niewerbalnych elementów komunikacji takich jak mimika twarzy, mowa ciała, proksemika czy też czynniki paralingwistyczne. Celem niniejszego artykułu jest podjęcie refleksji nad skutecznością działań opartych na hipotezie kontaktu w przypadku kontaktu na odległość oraz potrzebą poszukiwania nowych, alternatywnych rozwiązań w tym zakresie. Punktem wyjścia do niej jest analiza korzyści z realizacji działań opartych na kontakcie bezpośrednim, na przykładzie zaangażowania studentów programu Erasmus+ w działania z zakresu edukacji międzykulturowej w szkole podstawowej, a z drugiej strony trudności obserwowane w projektach międzynarodowych, w których kontakt między uczestnikami ze względu na wprowadzone ograniczenia musi być zapośredniczony przez media.

REFERENCES:

  • Allport, G. (1954). The Nature of Prejudice. Massachusetts-California-London-Amsterdam-Ontario-Sydney: Addison-Wesley Publishing Company.
  • Bartel-Radic, A., Lesca, N. (2011). Do intercultural teams need “requisite variety” to be effective? Management international, 15(3), s. 89-118.
  • Chan, D., K.-S., Cheng, G. (2004). A Comparison of Offline and Online Friendship Qualities at Different Stages of Relationship Development. Journal of Social and Personal Relationships, 21(3), s. 305-320.
  • Chmielecka, E. (2019). Edukacja dla przyszłości - jak oceniać jej jakość? W: E. Chmielecka, N. Kraśniewska (red.), Edukacja dla przyszłości - jakość kształcenia (s. 13-27). Warszawa: Fundacja Rektorów Polskich.
  • Dąbrowa E., Markowska-Manista U. (2014). Contacttheory in multiculturalschoolpraxis. W: I. Nowosad (red.), International Forum for Education School Quality and Culture, 1(7), s. 80-100. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
  • Edukacja międzykulturowa jako element strategii Rady Europy i Unii Europejskiej. (2020). Pobrane z: https://www.researchgate.net/publication/337275754_Edukacja_miedzykulturowa_jako_element_strategii_Rady_Europy_i_Unii_Europejskiej.
  • Główny Urząd Statystyczny (2013). Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań 2011. Ludność. Stan i struktura demograficzno‑społeczna. Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych. Pobrane z: http://www.stat.gov.pl.
  • Januszewska, E., Markowska-Manista, U. (2017). Dziecko „Inne” kulturowo w Polsce. Z badań nad edukacją szkolną. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
  • Komisja Europejska. (2020). Erasmus+.Najważniejsze dane liczbowe. Pobrane z: https://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/about/key-figures_pl.
  • Korporowicz, L. (1997). Wielokulturowość a międzykulturowość; od reakcji do in-terakcji. W: M. Kempny, A. Kapciak, S. Łodziński (red.), U progu wielokulturowości. Nowe oblicza społeczeństwa polskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza.
  • Lewowicki, T. (2015). Wielokulturowość i globalizacja a strategie edukacji międzykulturowej. Pogranicze. Studia Społeczne, tom XXV, s. 13-24.
  • Lewicki, C., Michniewicz, M. (2013). Nauczyciel w procesie edukacji wielokulturowej, w wielokulturowości i do wielokulturowości. W: C. Lewicki, M. Cichowska (red.), Wyzwania edukacji wielokulturowej (s. 13-28).
  • Markowska-Manista, U. (2016). Walka ze stereotypami odmienności kulturowej - szkolne i pozaszkolne pola bitewne. W: M. Dudzikowa, S. Jaskulska (red.). Twierdza. Szkoła w metaforze militarnej. Co w zamian (s. 315-339). Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer.
  • Markowska-Manista, U. (2019). Migrant and Refugee Children in Polish Schools in the Face of Social Transformation. W: C. Maier-Höfer (red.), Die Vielfalt der Kindheit (en) und die Rechte der Kinder in der Gegenwart (s. 79-100), Wiesbaden: Springer VS. DOI: 10.1007/978-3-658-21238-4_4.
  • Markowska-Manista, U., Zakrzewska-Olędzka, D. (2020b). Rodziny z dziećmi w nowej sytuacji koronawirusa. Raport z badania online. Warszawa: Polskie Stowarzyszenie im. Janusza Korczaka. Pobrane z: https://www.pskorczak.org.pl/strony/pliki_pdf/raport_covid_19_2020r.pdf.
  • Markowska-Manista, U., Zakrzewska-Olędzka, D. (2020a). Family with children in times of pandemic - What, Where, How? Dilemmas of adult-imposed prohibitions and orders. Society Register, 4(3), s. 89-110. DOI: 10.14746/sr.2020.4.3.05.
  • Markowska-Manista, U., Zakrzewska-Olędzka, D. (2017). Pomiędzy teorią i praktyką kontaktu międzykulturowego. Pogranicze. Studia Społeczne, tom XXX, s. 113-129. DOI: 10.15290/pss.2017.30.08.
  • Mesch, G. (2020). Online and offline relationships. W: Educating 21st Century Children: Emotional Well‑being in the Digital Age. Pobrane z: https://www.oecdlibrary.org/sites/11f6c5b4en/index.html?itemId=/content/component/11f6c5b4-en.
  • Mesch, G., Talmud, I. (2007). The Quality of Online and Offline Relationships: The Role of Multiplexity and Duration of Social Relationships. The Information Society, 22(3), s. 137–148.
  • Nikitorowicz, J. (2017). Tożsamościowe skutki wielokulturowości. Wielość kultur w jednym człowieku czy ekstremizm i separatyzm kulturowy? Lubelski Rocznik Pedago‑ giczny, t. XXXVI, s. 13-24. DOI: 10. 51/lrp. 2017.36.3.13.
  • Nikitorowicz, J. (2014). Wielokulturowość - Pogranicze - Człowiek pogranicza. Ku paradygmatowi współistnienia, zachowania i kreowania pokoju. Drohiczyński Przegląd Naukowy. Wielokulturowe Studia Drohiczyńskiego Towarzystwa Naukowego, 6, s. 171-189.
  • Nikitorowicz, J. (2012). Kultura wiedzy o sobie i innych. W: P. Celiński, J. Hudzik (red.). Kultura wiedzy (s. 111-130). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  • Nikitorowicz, J. (2009). Edukacja regionalna i międzykulturowa. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
  • Sarzała, S., Piestrzyński, W. (2015). Młodzież i dzieci w cyberprzestrzeni a zagrożenia w sferze socjalizacji. Konińskie Studia Społeczno‑Ekonomiczne, 1(2), s. 145-158.
  • Sasin, M. (2014). Polscy studenci w programie wymiany międzynarodowej „Erasmus” - założenia, stan faktyczny i możliwości zmiany. Dyskursy Młodych Andragogów, 15, s. 75-84.
  • Sobecki, M. (2014). Komunikacja międzykulturowa w wymiarze religijnym jako wyzwanie edukacyjne. W: J. Nikitorowicz (red.), Od wielokulturowości miejsca do międzykulturowości relacji społecznych. Współczesne strategie kreowania przestrzeni życia jednostki (s. 107-118). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
  • Suchocka, A. (2016). Kompetencje międzykulturowe - przywilej czy konieczność? Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych Kwartalnik, 4, s. 121-132.
  • The World Bank (2016). World Development Report 2016: Digital Dividends. Pobrane z: https://www.worldbank.org/en/publication/wdr2016.
  • ZakrzewskaOlędzka, D., MarkowskaManista, U. (2019). Intercultural education in a monocultural society – benefits and challenges of the Erasmus+ program students’ involvement in the school life. W: ICERI 2019 Proceedings. 12th annual International Conference of Education, Research and Innovation (s. 5521–5526). Seville, Spain: IATED Academy.

contact mediated by new technologies Erasmus+ program contact hypothesis kontakt zapośredniczony przez nowe technologie program Erasmus+ hipoteza kontaktu wielokulturowość edukacja międzykulturowa globalizacja intercultural education multiculturalism globalization

Message to:

 

 

© 2017 Adam Marszałek Publishing House. All rights reserved.

Projekt i wykonanie Pollyart