Płaszczyzny przekraczania. Przegląd strategii eksperymentatorskich we współczesnym teatrze polskim

  • Author: Paweł Tarnowski
  • Institution: Uniwersytet Warszawski
  • Year of publication: 2015
  • Source: Show
  • Pages: 54-70
  • DOI Address: https://doi.org/10.15804/kie.2015.01.03
  • PDF: kie/107/kie10703.pdf

The article deals with one of the types of the Polish contemporary theatre - the theatre of artistic experiments which, in spite of its niche character, has a fundamental importance for the Polish culture and is one of its major foreign ambassadors. The author has attempted to give an overview of this kind of theatre by classifying different sorts of experimental practices undertaken by Polish theatre artists in their work, including examples from recent productions of the most renowned of them. The diversity of the theatre life in our country coupled with its permanent development as well as the limited size of this article, the methodology adopted and the inevitable subjectivity with regard to the analyzed phenomenon have led to this classification being not entirely complete and absolutely scientifically objective. Instead, it shall be treated merely as a starting point for a comprehensive research in this subject matter.

REFERENCES:

  • Jarząbek, D. et al. (red). (2010). 20lecie. Teatr polski po 1989. Kraków: Wydawnictwo Ha!art.
  • Balme, Ch. (2007). Zastępcze sceny: teatr, performans i wyzwania nowych mediów. Dialog, 12 (613), s. 150–164.
  • Braun, K. (1979). Druga Reforma Teatru?. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
  • Braun, K. (1984). Wielka reforma teatru w Europie: ludzie – idee – zdarzenia. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
  • FischerLichte, E. (2008). Estetyka performatywności. Kraków: Księgarnia Akademicka.
  • Gruszczyński, P. (2003). Ojcobójcy. Młodsi, zdolniejsi w teatrze polskim. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B.
  • Guczalska, B. (2007). Śmierć postaci albo powrót Veffektu. Dialog, 10 (611), s. 156–167.
  • Kowzan, T. (1998). Znak i teatr. Warszawa: Polskie Towarzystwo Semiotyczne.
  • Lehmann, H.T. (2009). Teatr postdramatyczny. Kraków: Księgarnia Akademicka.
  • Müller, H. (1986). Gesammelte Irrtümer. Frankfurt am Main: Verlag der Autoren.
  • Nowak, M. (2004). My, czyli nowy teatr. Notatnik Teatralny, 35, s. 116–119.
  • Pavis, P. (2002). Słownik terminów teatralnych. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
  • Pavis, P. (2011). Współczesna inscenizacja. Źródła, tendencje, perspektywy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Piotrowski, P. (1999). Znaczenia modernizmu. W stronę historii sztuki polskiej po 1945 roku. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.
  • Tatarkiewicz, W. (1972). Droga przez estetykę. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  • Węgrzyniak, R. (20122013). Falsyfikaty i hybrydy. Notatnik Teatralny, 68–69, s. 82–95.
  • Węgrzyniak, R. (2004). Generacje i skandale. Notatnik Teatralny, 35, s. 12–16.

theatrical praxis theatric avantgarde theatrical direction artistic explorations experimental art contemporary theatrem

Message to:

 

 

© 2017 Adam Marszałek Publishing House. All rights reserved.

Projekt i wykonanie Pollyart