Konwergencja środków społecznego przekazu i prawa prasowego

Modny ostatnio termin „konwergencja” pochodzi od łacińskiego słowa convergens – zbieżny1, oznacza zbieżność, tworzenie się zbieżności, w etnografi i i antropologii podobieństwo wytworów kulturowych powstałych niezależnie od siebie u różnych ludów2. Pojemność terminu „konwergencja” powoduje, że obecny jest on w biologii, geologii, antropologii, matematyce, psychologii oraz socjologii3. W politologii termin „konwergencja” oznacza zbliżanie się do siebie, przy zachowaniu podstawowych cech charakterystycznych, określonych historycznie, rozbieżnych kierunków, takich jak: liberalizm, ewolucyjny konserwatyzm i demokratyczny socjalizm. Zjawisko to przewidywał już 1859 r. John Stuart Mill4. O konwergencji mówi się także w aspekcie ekonomicznym jako o zbliżaniu się państw pod względem produktywności dochodu na głowę mieszkańca5. Konwergencja rozpoznawana jest także w prawie jako zjawisko polegające na przejmowaniu rozwiązań prawa anglosaskiego na kontynencie oraz wątków prawa kontynentalnego w Anglii. W ten sposób kształtować się ma prawo europejskie, stanowiące syntezę obu tradycji prawnych, ale z przewagą Common Law.