Kontrowersje wokół długoterminowych kar pozbawienia wolności, czyli pomiędzy eliminacją a resocjalizacją więźnia

One of the most controversial aspects regarding resocialization is a doubt whether imprisonment, which entails isolation, enables efficient educational activity. To be able to prognostically look at the process of work with prisoners, one should, first of all, give a closer look to the very definition of resocialization. The simplest way is to comprehend it as a discipline regarding disfunctions, defects and inability to adapt to the society. It leads toward a conviction that using the provisions of law in force we are able to influence or even change an individual’s standpoint. Many researchers focusing on the definition notices that the number of views is equal to the number of papers. A critique touches mainly pedagogues whose works are the most numerous. They are criticized for that without the familiarity of basic legal provisions it is impossible to solve all dilemmas concerning so broad topic which is the change of man’s personality.

BIBLIOGRAFIA:

• Ciosek M., Człowiek w obliczu izolacji więziennej, Gdańsk 1996.
• Ciosek M., Psychologia sądowa i penitencjarna, Warszawa 2001.
• Gordon M., Poczucie winy i samoocena własnych zachowań u sprawców prze­stępstw o charakterze agresywnym, [w:] Więziennictwo. Nowe wyzwania, red. B. Hołyst, W. Abroziak, P. Stępniak, Poznań 2001.
• Hołyst B., Psychologia kryminalistyczna, Warszawa 2009.
• Janiszewska-Talago E., Wykonywanie kar długoterminowego pozbawienia wol­ności, Warszawa 1980.
• Kalinowski M., Struktura procesu resocjalizacji, [w:] Resocjalizacja, red. B. Urban, J.M. Stanik, Warszawa 2008.
• Kępiński A., Psychopatie, Wydawnictwo literackie, Warszawa 1977.
• Konopczyński M., Metody twórczej resocjalizacji, Warszawa 2010.
• Lass P., Neurobiologia i neurochemia przestępców i długotrwałej izolacji wię­ziennej. Czy przestępstwo jest dysfunkcją neurohormonalną? Punkt widzenia neuroobrazowania, [w:] Długoterminowe kary pozbawienia wolności w teorii i praktyce, red, W. Zalewski, Gdańsk 2015.
• Lipkowski O., Resocjalizacja, Warszawa 1976.
• Machel H., Sens i bezsens resocjalizacji penitencjarnej, Kraków 2008.
• Machel H., Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna, Gdańsk 2003.
• Pęczak M., Mały słownik subkultur młodzieżowych, Warszawa 1992.
• Pierzchała K., Resocjalizacyjna rola kapela więziennego w polskim systemie pe­nitencjarnym, Toruń 2012.
• Przybyliński S., Podkultura więzienna: Wielowymiarowość rzeczywistości peni­tencjarnej, Kraków 2006.
• Pytka L., Resocjalizacja – anachronizm czy nowe wyzwanie?, „Opieka – Wy­chowanie – Terapia” 2000, nr 1.
• Siemaszko A., Granice tolerancji – o teoriach zachowań dewiacyjnych, War­szawa 1993.
• Sikora J., Obraz emocjonalności więźniów w świetle badań psychologicznych, biologicznych i fizjologiczno-lekarskich, Wrocław1973.
• Stępniak P., Resocjalizacja (nie)urojona, Warszawa 2017.
• Waligóra B., Funkcjonowanie człowieka w warunkach izolacji więziennej, Po­znań 1974.
• Wąsik J., Kara dożywotniego więzienia w Polsce, Warszawa 1963.
• Woronowicz S., Resocjalizacja – zarys problematyki, Warszawa 2015.