• facebook

Przywództwo i polityka etnokratyczna w Tatarstanie Część II: Format przywództwa i style uprawiania polityki

  • Author: Piotr Zuzankiewicz
  • Institution: Uniwersytet Warszawski, Poland
  • Author: Tadeusz Bodio
  • Institution: Uniwersytet Warszawski, Poland
  • Year of publication: 2016
  • Source: Show
  • Pages: 79-98
  • DOI Address: http://dx.doi.org/10.15804/npw2016206
  • PDF: npw/11/npw2016206.pdf

Authors in this article present the findings of the second stage of the research project on the leadership and the ethnopolitics in Tatarstan. From the chronological and problematic perspective they analyze the transformation of the model of leadership in the republic. Much attention has been paid to the relationship between the format of leadership of the following presidents and their styles of doing politics. On the basis of the analysis the authors come to the conclusion that ethnocratism, which in Tatatarstan has been an important source of the political leadership of the leader and the local elite, seems to lose its ability to adapt and create and generates more and more dysfunction and pathology. Moderate policy of ethnopolitisation and Islamisation promoted by the leader and ethnoelite, which can be perceived as a major justification for its power in relations with the federal center, is being challenged by many social groups. The evidence of this tendency is inter alia the increase of the inter-ethnic tensions and progressive Islamisation of political life in the republic.

В статье авторы представляют результаты второго этапа научного проекта по лидерству и этнополитике в Татарстане. Aнализируют трансформацию лидерства в республике. Большое внимание уделают связям между форматом лидерста следующих президентов и их стилей ведения политики. Приходят к выводу, что этнократия, которая в Татарстане была важным источ-ником легитимностьи политического лидерства лидера и местной элиты, теряет свою способность к адаптации и генерирует дисфункции. Умеренная этнополитика и исламизация легитимизировала власть лидера в республике и в отношениях с федеральным центром. В последние годы многие социальные группы оспаривает ее. Доказательством этой тенденции является увеличение межнациональных напряжении и исламизация политической жизни в республике.

  • Afanas’ev, N. (2000). Klientelizm i rossijskaâ gosudarstvennost’. Moskva: MONF.
  • Ahmetov, R. (2007, 2–8 sierpnia). Zvezda Privolž’â”.
  • Antoszewski, A. (2015). Teoretyczne i metodologiczne aspekty badań nad autoryteryzmem. W: J. Otto (red.). Demokratyczne i niedemokratyczne reżimy polityczne (ss. 67–85). Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
  • Ašin, G., Ponedelkov, A., Starostin, A., Kisilicyn, S. (2013). Osnovy političeskoj elitologii. Moskva: Lenand.
  • Belâev, V. (2007). Mirovozzrenie i social’noe povedenie sovremennoj pravâšej èlity Tatarstana. Obšestvennye nauki i sovremennost’, nr 3, 150–157.
  • Belâev, V. (2008). Specifika klanovoj postnomenklatury v Tatarstanie. Političeskoe upravlenie i publičnaâ polityka XXI veka, 34–56.
  • Bodio, T. (2010). Etnokracja w Azji Centralnej. W: T. Bodio, W. Jakubowski (red.). Przywództwo i elity politycznej w krajach WNP. Seria edytorska: „Władza-elityprzywództwo” (ss. 221–253). Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA.
  • Bodio, T. (2014). Kaukaz Północny: elity, reżimy, etnopolityka, bezpieczeństwo, Seria edytorska: „Władza-elity-przywództwo”. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA.
  • Čirikova, A. (2010). Regional’nye èlity Rossii. Moskva: Aspekt Press.
  • Dobrynina, E. (2012). Čeloviečeskij kapital regionalnogo liderstva. W: E. Šestopal,
  • Celeznieva (red.). Čeloviečeskij kapital rossijskich političeskich elit. Politykopsychologičeskij analiz (ss. 157–163). Moskva: ROSSPEN.
  • Faller, U. (2011). Nation, language, islam. Tatarstan’s Sovereignty Movement. Budapest– New York: Central University Press.
  • Farukšin, M. (1995). Političeska èlita v Tatarstane: vyzovy vremeni i trudnosti adaptacii. Žurnal “Polis” – Političeskie issledovaniâ”, 6, s. 69–79.
  • Farukšin, M. (2002). Tatarstan: al’ternativnye vybory bez al’ternativy. W: M. Farukšin (red.). Čto hotel by znat’ izbiratel’ Tatarstana o vyborah (no ne znaet gde èto sprosit’) (ss. 49–62). Moskva: Moskovskij Centr Carnegie.
  • Farukšin, M. (2005). Lico i maska (Zametki o političeskom liderstve v Tatarstane, 1989–2005 gg.). Kazan: MIGUPOIS.
  • Gaman-Golutvina, O. (red.) (1998). Političeskie èlity Rossii: vehi istoričeskoj èvolûcii. Moskva: Institut situacionnogo analiza i nowyh tehnologii.
  • Gaman-Golutvina, O. (red.) (2004). Samyje viâtielnyje ludi Rossii. Političeskije i ekonomičeskije elity regionom. Moskva: Institut situacionnogo analiza i nowych tehnologii.
  • Hronika sobytij. Priem religioznyh deâtelej. 27 fevralâ 1992 g. (1992, 28 kwietnia). Pobrane z: http://shaimiev.tatarstan.ru /news/view/45352
  • Idiatullina, K. (2003). Političeskoje liderstvo kak faktor regionalnogo razvitiâ (na materiałach nacionalnych republik. Kazan: Izdatel’stvo Kazanskogo universiteta.
  • Karwat, T. (2010). O subtelnościach badań nad państwami autorytarnymi. Refleksja metodologiczna. W: T. Bodio (red.), Przywództwo, elity politycznej i transformacje w krajach WNP. Seria edytorska: „Władza-elity-przywództwo” (ss. 45–64). Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA.
  • Koncepciâ gosudarstviennoj nacionalnoj politiki Tatarstana (b.r.). Pobrane z: http:// www.an-tat.ru/natsionalnaia-politika-v-rt/kontseptsiia-gosudarstvennoi-natsionalnoi-politiki-v-rt/
  • Kto stremistsâ perevratit Tatarstan w Islamskuû respubliku: islam ili etnokratiâ? (2015, 17 listopada). Pobrane z: http://kazan.mk.ru/articles/2015/11/17/kto-stremitsyaprevratit-tatarstan-v-islamskuyu-respubliku-islamisty-ili-etnokratiya.html
  • Lapina, N. (1995), Formirovanie sovremennoj rossijskoj èlity: Problemy perehodnogo perioda, Moskva: INION RAN.
  • Morozov, A. (2015, 14 kwietnia). Šajmijev vsû borbu za suverenitet Tatarstana ispolzoval dla pierediela sobstviennosti. Pobrane z: http://www.apn.ru/ publications/article33390.htm
  • Obraŝenie Prezidenta Respubliki Tatarstan M. Šaimieva (2003, 22 stycznia). Pobrane z: http://shaimiev.tatarstan.ru/ pub/view/3061.
  • Organizatorom „Russkogo marsa poslali triždi (2013, 1 listopad). Pobrane z: http://www.evening-kazan.ru/articles/organizatorov-russkogo-marsha-poslali-trizhdy.html
  • Otto, J. (2012). Przywódca polityczny elementem konstytutywnym reżimu politycznego. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
  • Pobieditielem vyborov w Tatarstanie priznan Rustam Minnichanov (2015, 14 września). Pobrane z: http://www.rg.ru/2015/09/14/reg-pfo/izbran-anons. html.
  • Minnihanov posetil Krym čtoby uregulirovat’ konfikt vokrug Džemileva (2014, 7 maja). Pobrane z: http://rt.rbc.ru/tatarstan_topnews/07/05/2014/922509.shtml
  • Rafisa Kašapova priznali vinovnym v prizyvah k separatizmu i vozbyždenii nenavisti (2015, 15 września). Pobrane z: http://www.sova-center.ru/misuse/news/persecution/2015/09/d32800/
  • Rejting mežètničeskoj naprâžennosti v regionah Rossii. Ocen’ 2013 – vesna 2014 goda (2014). Pobrane z: http://club-rf.ru/thegrapesofwrath/01/
  • Rejting mežètničeskoj naprâžennosti v regionah Rossii. Vesna – ocen’ 2014 goda (2015). Pobrane z: http://club-rf.ru/thegrapesofwrath/02/
  • Rogoża, J. (2014), Federacja bez federalizmu. Stosunki Moskwa – regiony. Prace Ośrodka Studiów Wschodnich, Warszawa: Ośrodek Studiów Wschodnich.
  • Rustam Minnihamov vošol v rejting samych viljâtielnych muzulman mira – 2013 (2013, 6 grudnia). Pobrane z: http://islam-today.ru/islam_v_rossii/tatarstan/rustamminnihanov-vosel-v-rejting-samyh-vliatelnyh-musulman-mira-2013/
  • Sergeev S. , Sergeeva, Z. (1999). Ètnokul’turnaâ politika ètničeskij nacionalizm Tatarstane. W: S. Erofeev, M. Rudenko, S. Ahmetov (red.) Komu prinadležit kul’tura?
  • Obšestvennye nauki i perspektivy issledovanij sociokul’turnyh peremen (183–199). Kazan’: Centr sociologii i kultury.
  • Sergeev, S. (2004). Političeskaâ oppoziciâ v sovremennoj Rossijskoj Federacii. Federal’nyj i regional’nyj aspekt. Kazan’: Izdatel’stvo Kazanskogo universiteta.
  • Sergeev, S. , Salgaev, A. (2010). Novye maski, starye roli: transformaciâ provincional’noj nomenklatury TASSR v regional’nuû élitu Tatarstana. W: Političeskaâ ékspertiza, s. 39–46.
  • Simko, S. (1999). Klanovaâ sistema upravleniâ – tatarstanskaâ model’ demokratii.
  • W: V. Belâev, Tatarstan glazami demokratičeskoj oppozicii. Sbornik dokladov 1-j Respublikanskoj naučno – praktičeskoj konferencii 22 aprelâ 1999 (32–44), Kazan’:
  • Izdatel’stvo Kazanskogo universiteta.
  • Strategiâ socialno-ekonomičeskogo razvitiâ Respubliki Tatarstan do 2030 goda (2015). Pobrano z http://tatarstan2030.ru/
  • Sulejmanov, R. (2014, 22 września). Ètnolingvističeskij konflikt v sovremennom Tatarstane: borba za russkij âzyk v školah nacjonal’noj republiki. Pobrane z: http://ruskline.ru/analitika/ 2014 /09/ 22/etnolingvisticheskij _ konflikt _ v_sovremennom_tatarstan_borba_za_russkij_yazyk_v_shkolah_nacionalnoj_respubliki
  • Sulejmanova, S. (2014, 8 sierpnia). Koncepciâ gosudarstviennoj nacionalnoj politiki
  • Tatarstana: uzakoniennaâ etnokratriâ? Pobrane z: http://www.apn.ru/publications/article29782.htm
  • Tarunov, A. (2004), Sokroviŝa kul’tury Tatarstana: istoričeskoe nasledie kul’tura i iskusstvo, Kazan: Izdatel’stvo Kazanskogo universiteta.
  • Tiškova, V. (red.) (2015). Miežetničeskije otnošeniâ i religioznaâ situaciâ w Privoložskom Federalnom Okrugie. Moskva–Orenburg: IEA RAN.
  • Toŝenko, Ž. (2003). Ètnokratiâ. Istoriâ i sovremennost’, Moskva: ROSPEN.
  • Ûdkevič M. (2015, 4 stycznia). Kazancy proveli novogodnij piket v zaŝity Naval’nyh. Večernaâ Kazan’.
  • Ûzeev A. (2005). Tatarskaâ naciâ i islam v 90-e gody XX v. i v nastoâčee vremâ. Rossiâ i musul’manskij mir, nr 4, 41–48.
  • V Naberežnyh Čelnah zaderžan pravozaĉitnik Rafis Kašapov (2014, 29 grudnia). Pobrane z: http://www.svoboda.org/content/article/26767971.html
  • V Naberežnyh Čelnah zaderžan pravozaĉitnik Rafis Kašapov (2014, 29 grudnia). Pobrane z: http://www.svoboda.org/content/ article/26767971.html
  • V Tatarii mitingût v zaŝity russkogo âzyka (2015, 7 września). Pobrane z: http://clubrf.ru/16/news/39172
  • Vlasti Tûrskich regionov vybiraût mieždu Rossijej i Turciej (2015, 27 grudnia). Pobrane z: http://komuza.info/v-mire/a/3964.
  • Tatarstan kak odna iż celej „druziej Rossii” (2015, 9 grudnia). Pobrane z: http://geopolitica.info/tatarstan-kak-odna-iz-tseley-druzey-rossii.html
  • Wierzbicki, A. (2011). Rosja. Etniczność i politytka. Seria edytorska: „Władza-elityprzywództwo”. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA.
  • Žurnal Vestnik TISBI (2014), 4.
  • Zuzankiewicz, P. (2015). Elita władzy politycznej Tatarstan. Seria edytorska: „Władzaelity-przywództwo”. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA.
  • Żukiewicz, P. (2011). Przywództwo polityczne, Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Difin.

politicization of Islam Islamization of politics separatism opposition, nationalism the axes of conflict relations with federal center ethnocratism as a tool of doing politics ideology of moderate ethnocratism scope of power Rustam Minnihanov Mintimer Shaimiev evolution of leadership rustication of ethnoelites

Message to:

 

 

© 2017 Adam Marszałek Publishing House. All rights reserved.

Projekt i wykonanie Pollyart