Moskiewska i kijowska wizja interpretacji sporów o przeszłość ciągłości historycznych korzeni wzajemnej państwowości

Moscow and Kiev’s vision of the interpretation of disputes about the past, the continuity of the historical roots of mutual statehood

The attack on the Russian Federation on February 24, 2022, in Ukraine, which was not the result of the functions of a superpower, treated by a member state. In any other device there is a reference to the historical past. This is in fact common in its origins but interpreted differently by both countries for 31 years. Starting from the vision of Russia promoted since the 16th century as the successor to the Byzantine Empire, Putin’s Russian Federation claims the right to create one empire corresponding to all the former lands of the Russian Empire. Not subject to legal protection and Ukrainian nationality. No official war is available to achieve this goal.

Napaść Federacji Rosyjskiej z 24 lutego 2022 r. na Ukrainę nie była dziełem przypadku, lecz strategii tego państwa, aby ponownie zająć pozycję supermocarstwa. Ważną rolę odgrywało tu odwoływanie się do przeszłości historycznej, która faktycznie jest wspólna w jej początkach, jednak różnie interpretowana przez oba suwerenne od 31 lat państwa. Wychodząc z lansowanej od XVI w. wizji Rosji jako następcy Cesarstwa Bizantyjskiego, putinowska Federacja Rosyjska rości sobie prawo do tworzenia jednego imperium skupiającego wszystkie dawne ziemie Imperium Rosyjskiego. Nie uznaje ona odrębnej państwowości oraz narodowości ukraińskiej. Dla realizacji tego celu nastąpiła opisywana wojna.

References:

• Applebam A. (2018). Czerwony głód, przeł. B. i  W. Gadomska, Warszawa.
• Chojnicka K. (2008). Narodziny rosyjskiej doktryny państwowej. Zie Plalog  – między Bizancjum, Rzymem a Moskwą, Kraków.
• de Lazari A. (1996). Czy Moskwa będzie Trzecim Rzymem? Studia o nacjonalizmie rosyjskim, Katowice.
• Doncow D. (2008). Nacjonalizm, Kraków.
• Grott B. (2016). Nacjonalizm ukraiński i  jego funkcja w polityce polskiej, [w:] Polska i jej wschodni sąsiedzi, red. B. Grott, O. Grott, Warszawa.
• Imperium znów atakuje. Rozmowa z  prof. Timothym Snyderem, amerykańskim historykiem, badaczem historii środkowo-wschodniej Europy oraz nacjonalizmów i tyranii rozmawia Sławomir Sierakowski, Polityka, nr 11 (3354), z 9.03–15.03.2022.
• Klinger M. (2022). Klęska „rosyjskiego świata”, Tygodnik Powszechny, nr 15 (3796).
• Kuczma L. (2004). Ukraina to nie Rosja, przeł. J. Redlich, Kraków.
• Kuromiya H. (2008). Głosy straceńców, przeł. A. Weseli, Warszawa.
• Łepkowski K.P. (2022). Duchy Dzikich Pól, Rzeczypospolita (wyd. internetowe).
• Łobuszewska A. (2022). Cierp, moja śliczna, Tygodnik Powszechny, nr 1 (21).
• Materski W. (2017). Od cara do „cara”. Studium rosyjskiej polityki historycznej, Warszawa.
• Nowak A. (2018). Metamorfoza Imperium Rosyjskiego 1721–1921. Geopolityka, ody i narody, Kraków.
• Piętka B. (2022). Przeciąganie Ukrainy, Przegląd, nr 11 (1157).
• Pipes R. (2021). Czerwone imperium. Powstanie Związku Sowieckiego, przeł. W. Jeżewski, Warszawa.
• Sobczak W. (2013). Wolność myśli, sumienia i religii. Poszukiwanie standardu europejskiego, Toruń.
• Stryjek T. (2022). Powieść minionych lat, Tygodnik Powszechny, nr 12 (3793).
• Surdykowski J. (2022). I  nigdy nie zginie! Jerzy Surdykowski, Rzeczpospolita (wyd. internetowe).
• Timoszyna Je. W. (2005). Tieorija „Tretjego Rima” w soczinienijach „Filłofiejewa cykła”, Prawowiedinienije, nr 5.
• Wojnowski M. (2013). „Neobizantyzm”: polityczna utopia czy nowa ideologia elit Federacji Rosyjskiej w  XXI wieku, Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
• Wóycicki K. (2022). Rosja połyka Ruś, Polityka, nr 10 (3353).
• Wyszczelski L. (2015). Konflikty narodowościowe i  wewnętrzne w II Rzeczypospolitej, Warszawa.