Czy polski model ciszy wyborczej wymaga zmiany?

Does the Polish model of election silence need a change?

The institution of election silence as well as its scope has been a subject of debates and controversies for years. Supporters of election silence underline its moderating and anticoaxing character. The opponents point to inveterate breaching of its rules, particularly on the Internet. For all that, the institution of election silence serves some political and social purposes and imperfections of its execution do not have to perforce undermine its merits. The aim of the present paper is to analyse legal solutions concerning election silence that have been implemented around the world and that constitute sundry models of this institution. Comparing them allows for identifying universal solutions and areas worth reforming.

Czy polski model ciszy wyborczej wymaga zmiany

Instytucja ciszy wyborczej i zakres jej obowiązywania budzi spory i kontrowersje od lat. Zwolennicy tego rozwiązania podkreślają jej uspokajający i antyperswazyjny charakter. Przeciwny wskazują na notoryczne łamanie jej zakazów, przede wszystkim w internecie. Tymczasem instytucja ciszy wyborczej ma swój polityczny i społeczny sens a niedoskonałość regulacji prawnej nie musi wcale podważać zasadności jej funkcjonowania. Celem artykułu jest analiza rozwiązań prawnych stosowanych na świecie i składających się na różne modele instytucji ciszy wyborczej. Ich porównanie pozwoli na zidentyfikowanie rozwiązań uniwersalnych oraz wskaże na obszary wymagające zmiany.

REFERENCES:

Literature:

• Banaszak B., Kodeks wyborczy: komentarz, Warszawa 2014.
• Buczkowski J., Podstawowe zasady prawa wyborczego III Rzeczypospolitej, Lublin 1998.
• Friedrich M., Cisza wyborcza – relewantny element współczesnego prawa wyborczego czy fasadowy relikt przeszłości?, [w:] Wyzwania współczesnego prawa wyborczego, red. A. Pyrzyńska, P. Raźny, J. Wojciechowska, R. Zych, Toruń 2014.
• Frydrych A., Michalak B., Sobczyk M., Zagadnienia prawnej regulacji ciszy wyborczej i dopuszczalności prowadzenia w okresie ciszy wyborczej kampanii społecznej na rzecz podwyższenia partycypacji wyborczej, [w:] Prawo wyborcze: analizy, interpretacje, rekomendacje, red. J. Zbieranek, Warszawa 2009.
• Kryszeń G., Standardy prawne wolnych wyborów parlamentarnych, Białystok 2007.
• Michalak B., Czy młodzi Polacy głosują w wyborach do Parlamentu Europejskiego?, [w:] Kampania społeczna przed wyborami do Parlamentu Europejskiego 2014.
• Raport, J. Załuska, P. Ciacek, B. Roguska, B. Michalak, A. Wołek, Warszawa 2014.
• Michalak B., Frydrych A., O problemie dopuszczalności prowadzenia kampanii profrekwencyjnej w okresie ciszy referendalnej, „Przegląd Sejmowy” 2012, nr 1.
• Michalak B., Sokala A., Leksykon prawa wyborczego i systemów wyborczych, Warszawa 2010.
• Musiał-Karg M., Cisza wyborcza w dobie Internetu, „Przegląd Sejmowy” 2010, nr 3.
• Noelle-Neumann E., Spirala milczenia: opinia publiczna – nasza skóra społeczna, Poznań 2004.
• Państwowa Komisja Wyborcza, Wyjaśnienia Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 7 listopada 2014 r. w sprawie „ciszy wyborczej”, ZPOW-703–1193/14.
• Państwowa Komisja Wyborcza, Informacja o realizacji przepisów Kodeksu wyborczego oraz propozycje ich zmiany, ZPOW-430–8/15.
• Rakowska-Trela A., Kampania wyborcza w regulacji prawnej i w praktyce, Łódź 2015.
• Wiszowaty M.M., Instytucja ciszy wyborczej. Geneza, regulacja prawna, ratio existendi, „Studia Wyborcze” 2012, t. 14.
• Zaborski M., Strażnik demokracji czy relikt przeszłości? Dyskusje nad zasadnością stosowania ciszy wyborczej, „Political Preferences” 2013, nr 7.
• Zbieranek J., Roguska B. Polacy o proponowanych zmianach w prawie wyborczym, „Komunikat z Badań CBOS” 2012, nr 65. Żukowski A., Systemy wyborcze: wprowadzenie, Olsztyn 1999.