Nicknames of the Ottoman viziers

  • Author: Julia Krajcarz
  • Institution: Uniwersytet Jagielloński
  • Year of publication: 2017
  • Source: Show
  • Pages: 197-210
  • DOI Address: https://doi.org/10.15804/so2017110
  • PDF: so/11/so1110.pdf

Nicknames of the Ottoman viziers

Paper presents the complex structure of nicknames, bynames and pseudonyms used to describe and identify the Ottoman grand viziers. During the close to 600-year-long history of that administrative function in the Ottoman Empire the official system of surnames did not exist. Beside of names some additional descriptions were used, according to individual characters of describing person. The structure of individual descriptions used in the Ottoman Empire, the country of different from the majority of European countries – culture, religion and non-Indo-European language – differs from analogous naming structures used in Europe. The important factor casing these differences was the lack of “aristocracy of blood” – the elite coming from the aristocratic families, holding the privileged offices. In the Ottoman Empire the exercise of the office of grand vizier was caused not by the affiliation to the powerful family but by real merits, abilities or sometimes by assumption that office by force. The nicknames, bynames and pseudonyms of grand viziers had the structure, order, differentiated etymology, meaning and undertone. Until today that chapter of Turkish onomastics was not analyzed. The main sources used to gather analyzed descriptions were studies of Ottoman history.

Прозвища великих османских визирей

В статье представлена сложная структура кличек, прозвищ и псевдонимов великих османских визирей. В течение более шестисотлетней истории функционирования этой должности в администрации Османской империи не существовало системы фамилий; наряду с именами использовались различные определения индивидуального характера. Структура индивидуальных антропонимических определений, используемая в Османской империи, стране с отличающимися от большинства европейских стран культурой и религией, а также языком, не принадлежащим к индоевропейской группе, иная, чем в аналогичных ономастических структурах стран Европы. Важным фактором, отличающим османскую политическую элиту от элит большинства европейских стран, созданных, в основном, родами с многопоколенной традицией влияний, было отсутствие так называемой аристократии крови. Для назначения на эту должность не нужно было принадлежать к одному из аристократических родов, члены которого имели исключительное право занимать важные посты. Великими визирями становились те, кто отличился в иных областях, привлек внимание вышестоящих лиц своими способностями или осуществил переворот и захватил должность силой. Определения великих визирей имели специфическую структуру, разнообразную этимологию, смысл, а также понижающий или прославляющий тон. До сих пор не появились труды, посвященные изучению этого раздела турецкой ономастики. Основным источником, из которого для написания статьи черпались определения великих визирей, были исследования истории Османской империи.

REFERENCES:

  • Adams M., Power, Politeness, and the Pragmatics of Nicknames, “Names: A Journal of Onomastics” 2009, No. 57/2.
  • Demir T., Türkçe Dilbilgisi, Ankara 2006.
  • http://www.filozof.net/Turkce/tarihi-sahsiyetler-kisilikler/12928-haci-ali-pasa-kimdir-hayati-hakkinda-bilgi.html.
  • Hürel H., Anlat İstanbul, İstanbul 2009.
  • Hürel H., İstanbul’u geziyorum, gözlerim açık, İstanbul 2010.
  • Kołodziejczyk D., Turcja, Warszawa 2000.
  • Oronowicz-Kida E., Fenomen nazewniczy przezwisk, “Onomastica” 1998, nr 43.
  • Osmanlı sadrazamlarının ilginç lakapları, http://www.yorgoderki.net/2015/11/16/osmanli-sadrazamlarinin-ilginc-lakaplari/.
  • Öz T., İstanbul camileri, Ankara 1997.
  • Polskie nazwy własne. Encyklopedia, red. E. Rzetelska-Feleszko, Kraków– Warszawa 1998.
  • Redhouse Büyük Elsözlüğü, İngilizce-Türkçe, Türkçe-İngilizce = The Larger Redhouse Portable Dictionary, English-Turkish, Turkish-Turkish-English, ed. S. Bezmez, İstanbul 2004.
  • Sakaoğlu S., Türk Ad Bilimi I. Giriş, Ankara 2001.
  • Schimmel A., Islamic names, Edinburgh 1989.
  • Shaw S.J., Historia Imperium Osmańskiego i Republiki Tureckiej, t. I: 1280–1808, Warszawa 2012.
  • Yücel Y., Sevim A., Türkiye tarihi II. Osmanlı dönemi 1300–1566, Ankara 1990.
  • Yücel Y., Sevim A., Türkiye tarihi III. Osmanlı dönemi 1566–1730, Ankara 1991.

великие визири Ottoman Empire nicknames pseudonyms bynames grand viziers

Message to:

 

 

© 2017 Adam Marszałek Publishing House. All rights reserved.

Projekt i wykonanie Pollyart