Tekst jest komunikatem z badań przeprowadzonych wśród studentów pierwszego roku pedagogiki - absolwentów kształcenia średniego, należących do pokolenia sieci i aktywnie zanurzonych w mobilnej kulturze cyfrowej. Celem artykułu jest analiza procesu partycypacji technologii cyfrowych w procesie kształcenia. Autor stawia tezę, że technologie cyfrowe można traktować jako zasoby kulturowe, zatem kształtowanie umiejętności ich twórczego wykorzystania jest podstawą nowoczesnej edukacji. Opinie badanych studentów służą odpowiedzi na pytanie zawarte w temacie tekstu, czy i w jakim stopniu kultura szkoły towarzyszy i wzmacnia kulturę mobilną, przygotowując do świadomego i odpowiedzialnego funkcjonowania uczniów w świecie cyfrowym. Badania prowadzą do wniosku, iż młodzi dorośli jako użytkownicy mobilnych mediów w zdecydowanej większości wyrażają swoje rozczarowanie jakością edukacji medialnej w placówkach, których są absolwentami.

In the article, I focus on the elements of school’s culture, which is present in the narrative of the child’s student, embedding my reflections in the psychocultural approach to education (J.S. Bruner) and the Goffman’s model of total institutions. The collision of the child’s world, created by the culture of the family environment with the culture of the school, brings with it many tensions and imperatives for the constant reconstruction of meanings so far (un) present in his biographical experience. The analysis and interpretation of the child’s narrative interview in a constructivist approach has allowed to gather knowledge about patterns of behavior, prohibitions, precepts, expectations and values that the school culture overtly or covertly imposes on the child, socializing him/her into the role of a student. The cultural aspects taken up in the child’s narrative show what elements of the school’s cultural world represent opportunities and threats for the development of his or her identity and personality towards a sense of causality and values.

“Łejery” Theater – education through art on the example of the activities of Primary School No. 83. Emilia Waśniowska in Poznań (selected problems)

Primary School No. 83 Emilia Waśniowska in Poznań is known in Poland as “Łejery”. It is a unique institution in the country because, although it is a “systemic” school, it implements its educational programme through art, is based on selected assumptions of non-directive pedagogy, and the main educational means at the school is broadly understood theatre. The subject of the author’s study is to present the theatre operating at Primary School No. 83. “Łejery” in Poznań as a means of comprehensive education for children and young adolescents. The author, based on sources (websites, sources evoked – interviews with Jerzy Hamerski) and observations made from September 1 to December 22, 2023, as well as the literature on the subject, considers education at Primary School No. 83 in Poznań, presents the figure the founder of the Poznań “Łejery”, and analyses the ways of using theatre in the education process of children and youth attending the described school.