W artykule podjęto problematykę przywództwa lokalnego w oparciu o badania empiryczne przeprowadzone w latach 2014-2017 wśród wójtów, burmistrzów, prezydentów miast albo ich zastępców, a także radnych, mieszkańców (w tym dziennikarzy, przedsiębiorców, naukowców, przedstawicieli organizacji pozarządowych). W pierwszej części ukazano teoretyczny aspekt przywództwa lokalnego, w drugiej wskazano na uwarunkowania w pełnieniu funkcji wójta (burmistrza, prezydenta miasta), a w trzeciej określono cechy, jakie powinna posiadać osoba pełniąca ten urząd.

Przedmiotem artykułu jest jedna z instytucjonalnych form kooperacji dwóch podmiotów dualnej egzekutywy w Polsce, czyli instytucja Rady Gabinetowej. Jak stanowi Konstytucja, tworzy ją Rada Ministrów pod przewodnictwem Prezydenta RP. Ustrojodawca wyposażył tym samym głowę państwa w możliwość zwołania spotkania z rządem, który musi stawić się na zaproszenie Prezydenta. Co prawda temu organowi nie przysługują kompetencje Rady Ministrów, jednak można odnieść wrażenie, że rozmowa głowy państwa z rządem to dobra sposobność do wygaszania wzajemnych sporów oraz okazja do rozmowy dwóch politycznych graczy o przyszłości Polski. Czy to wrażenie ma pokrycie w rzeczywistości? Jak wyglądają obrady, co jest ich tematyką i kto im przewodniczy? Jaki może być realny cel obrad? Jakie funkcje może spełniać Rada Gabinetowa w warunkach koabitacji, a jakie przy politycznej jedności obu podmiotów egzekutywy? Celem artykułu jest przede wszystkim znalezienie odpowiedzi na tak postawione pytania.

Government, Cohabitation, Opposition. Poland’s Case against the Background of other States’ Experiences

The systemic transformation in Poland – initiated in 1989 – was full of events that constituted challenges for the ongoing political and systemic changes. The intensity of those current since autumn 2023 is particularly high. They refer to the functioning of the government and the opposition, as well as the head of state who participates in it. This article examines not only the models of relations between the government and the opposition, but also the cognitively intriguing phenomenon of cohabitation, but not only in Poland. The other states mentioned in the article, namely France, Great Britain, Sweden and Norway, also become a points of reference for considerations hereby. These considerations lead to the conclusion that the Polish model of cohabitation is conflict-oriented, and the relations between the government and the opposition are not so much Westminster-like, but quasi-Westminster-like.