The article is seeing as being build the cultprosvetrabota for the prewar years in Kyrgyzstan. It was the great time for many urban and rural clubs, which attached to the creativity of the population have become a solid foundation for future theater staffs.

At the end of the 1930s, Philharmonic and 16 theaters were already actively functioning in the Soviet Kyrgyzstan. They worked in different fields: cities and regional level, state and collective farms. They staged their productions in three languages: Kyrgyz, Russian and Uzbek. The regular holding of parades and creative competitions boosted artistic level of performances, mastery of artists expanding the repertoire theaters.

The most important step in the preparation of national professionals was opening of musical, artistic, musical and choreographic schools, choreographic studio in the capital of republic. For the prewar years markedly increased choreographic art of Kyrgyz groups. The clear evidence was the Kirgiz musical performance of classical choreography “Cholppelia”, “Rivals” and the first national balet “Anar” in the Kyrgyz Ballet Theatre.

The Kyrgyz ballet “Evening of Ballet” included some of the compositions of the Kyrgyz and the other nations dances, few classic passages of Russian and foreign authors.

Russian choreographers Holfin N. Kozlov, composers V. Vlasov and Fere, painters J. Shtoffer producers Vasiliev, K. Dzhantoshev and many more actively worked on Kyrgyz scene. The skills of Kyrgyz ballet and opera artists A. Umetbaeva, A. Moldobaeva, K. Niyazalieva, M. Ryskulov, and A. Mamakeeva continuously improved.

Artykuł porusza kwestie rozwijania kompetencji międzykulturowych w procesie niezawodowej pracy teatralnej. Pierwsza część artykułu opisuje międzykulturowe poszukiwania twórców teatralnych XX wieku, które stanowią wprowadzenie do zagadnienia międzykulturowości w działaniach teatrów podejmujących w swej pracy temat wielokulturowego dziedzictwa północno-wschodniego pogranicza Polski. W drugiej części artykułu autorka analizuje praktykę teatralną jako metodę kształtowania kompetencji międzykulturowych aktorów, realizowaną poprzez formę artystycznej pracy nad dziedzictwem przeszłości.