Przedmiotem mojego zainteresowania jest przedstawienie najważniejszych uwarunkowań i implikacji charakteryzujących relacje chińsko- -południowokoreańskie za rządów Xi Jinpinga na płaszczyźnie politycznej i ekonomicznej. Celem moich rozważań będzie opisanie aktualnego stanu rzeczy we wzajemnych stosunkach oraz próba przeanalizowania, jak relacje obu podmiotów będą wpływać na konfigurację międzynarodową systemu bezpieczeństwa na terenie Azji Wschodniej. Na wstępie niniejszego studium prześledzę historię wzajemnych relacji za czasów zimnej wojny i proces normalizacji stosunków. Następnie przeanalizuję kontakty na linii Chiny–Republika Korei od 2013 r. i objęcia przez Xi Jinpinga oraz Parka Geun-hye sterów władzy w swoich krajach, skupiając się na najistotniejszym wówczas dla obustronnych związków problemie programu nuklearnego Korei Północnej. Niezwykle ważnym zagadnieniem w niniejszym tekście jest poruszenie kwestii zainstalowania na terenie Korei Południowej amerykańskiego systemu przeciwrakietowego THAAD w lipcu 2016 r., co doprowadziło do pogorszenia się relacji między Chinami a Republiką Korei, gdyż chiński rząd potraktował ten krok jako zagrożenia dla bezpieczeństwa ChRL. Istotnym punktem moich rozważań będzie także znaczenie rywalizacji amerykańsko-chińskiej dla kontaktów między rządami obu omawianych w tekście krajów azjatyckich. W dalszej części opisuję kontakty Pekin–Seul po wybuchu epidemii koronawirusa na przełomie 2019 i 2020 r. Dodatkowo poruszam także problem powiązań ekonomicznych obu państw. W podsumowaniu chciałbym odpowiedzieć na pytanie, czy w przyszłości należy spodziewać się intensyfikacji stosunków Pekin–Seul. Zamierzam stwierdzić, jak przybierająca na sile rywalizacja na linii Stany Zjednoczone–Chiny może przyczynić się do modyfikacji priorytetów dyplomacji południowokoreańskiej.