The multitude of defining the concept of security is related to the fact that representatives of various fields of science describe and perceive this phenomenon from the point of view of terminology, own knowledge, as well as from the scope of their discipline. For many security is a belief that you are out of the reach of any threat. Based on the Copenhagen school theory, the essence of the objective and subjective understanding of security was emphasized. Against this background, the movement of people was analyzed as a security issue. Poles living in Great Britain are more often in contact with this issue than in their country of origin. The scale of threats is extremely different. For Poles migrating to the UK, the most dangerous threats appear to be in the social sphere. The aim of the article is to analyze the phenomenon of Polish migration to Great Britain after 2004. Additionally, the process of describing security and its transition from the sphere of theory to practice was attempted. Although in the open public space, on city streets, parks and squares, there are personal threats related to crimes, as well as to social threats – attacks and assaults caused by frustrated and aggressive groups or individuals, Poles feel safe. Despite knowing about terrorism or manifestations of social or cultural phobias, Poles migrate to Great Britain. In addition, the article attempts to prove that the technological extension of public space leads to a sense of greater security.

Kultura jest nierozerwalnie związana z językiem; język jest rodzajem przewodnika kulturowego, ułatwia jej zrozumienie. Język jest zarówno spoiwem społeczeństwa, jak i narzędziem ekspresji, a dla jednostki potężnym czynnikiem rozwoju indywidualności. Stąd konieczność zainteresowania się przez pedagogów językiem - niewidzialnym środowiskiem edukacyjnym. Przestrzeń edukacji, analizowana tu przez pryzmat języka, pozostaje w ścisłym związku z przestrzenią publiczną, dlatego wgląd w sferę publiczną i dyskurs publiczny wydają się niezbędne. Transformacja polskiego społeczeństwa w latach 90. XX wieku ujawniła jego wewnętrzną różnorodność i co się z tym wiąże - potrzebę znalezienia języka, który pozwoliłby na komunikację i opis nowej rzeczywistości bez ranienia kogokolwiek. Jednak zjawisko poprawności politycznej nie zyskało w Polsce akceptacji. Co więcej, szerzy się mowa nienawiści, język wykluczający różne kategorie społeczne. Jest to sygnał, który zachęca nas, Wzmożona obecność języka wykluczającego w polskiej przestrzeni publicznej 127 pedagogów, do zainteresowania się przestrzenią historyczną, odniesieniem do czasu, w którym żyjemy, do zjawisk zachodzących w przeszłości i określających przyszłość. Jest to również sygnał alarmowy dla pedagogów i nauczycieli. Należy postawić pytanie o rolę edukatorów, ich zaangażowanie w ulepszanie świata. Jest to także pytanie o samoidentyfikację pedagogów - nauczycieli akademickich.