NSZZ “Solidarność” years 1980 – 1990 as an integrated factor of Kujawsko-Pomorskie region

Independent Self-governing Trade Union “Solidarity” did not accept the disintegration of the state by dividing into 49 small provinces and districts liquidation – both in the program and operations sought to community actions. Similarly happened in the Kujawsko-Pomorskie region, where “Solidarity” unionists in the public and conspiracy activities sought to create a macro-region of their trade union within the limits of the liquidated in 1975 Bydgoszcz-region. By 1989 cooperation between regions: Bydgoszcz, Toruń and Włocławek was very good. The experience of “Solidarity” can now be used in the process of integration of the Kujawsko-Pomorskie region, as an idea of regional solidarity – a sense of mutual dependence and mutual responsibility for the prosperity and development of the entire region.

In this article the authors examine the impact of integration processes on the competitiveness of national economies of the participating countries of the Eurasian Economic Union (EAEC). Any integration, including integration within the EAEC affects the economy of participants in two ways: on the one hand it favorably promotes multilateral mutually beneficial business contacts, and on the other hand, it feels the strength, competing with each other, the individual national economies. The authors comprehensively investigated the current situation and problems of the EAEC with the use of different methods of political analysis (comparative and system analysis, content analysis, event analysis, SWOT-analysis, and others.). In a sufficiently sharp polemical form, based on credible evidence materials, the article shows not only the integration of interaction, but also features of competition within the EAEC, the causes of conflict, as well as the consequences that resulted in the devaluation of ruble and dumping prices in Russia, which in turn all have a negative impact on competitiveness of the economies of Kazakhstan and Belarus.

Inclusion is often understood as a deeper integration, what means that integration itself loses its basic sense of a voluntary and spontaneous interpersonal relationship based on the equality of rights and equalization of life (developmental) opportunities. Integration as a pedagogical concept originates from the idea of the universal education known since the times of Jan Amos Komensky, and nowadays it refers into the philosophical and social contexts of the idea of freedom and equality, constituting an important aspect of the social cohesion policy. Quite rarely, attention is paid to the fact that social (including educational) inclusion can – in defiance of noble assumptions and without conscious intention – aim at dominating the included minority group. The proposal to think about integration as the purpose of inclusion concerns both activities undertaken on educational grounds (especially for students with special educational needs) and more general social policy.

Dziecko z doświadczeniem migracyjnym coraz częściej staje się uczniem polskiej szkoły, która nie jest do końca na to przygotowana. Szczególnym typem doświadczenia migracyjnego są migracje powrotne, kiedy to rodzina po okresie spędzonym za granicą wraca do kraju wraz z dziećmi, urodzonymi jeszcze w kraju pochodzenia rodziców bądź już na emigracji. Obecnie mamy do czynienia z nasilającymi się procesami remigracji, co sprawia, że również szkoły powinny być przygotowane na przyjęcie uczniów „powracających”, najczęściej dwujęzycznych, a jednocześnie z pewnymi ograniczeniami w zakresie znajomości języka polskiego, którzy muszą borykać się z różnicami programowymi oraz kulturowymi, m.in. dotyczącymi kultury szkoły. Wydaje się, że idea międzykulturowego otwarcia instytucji, którą można za niemiecką pedagogiką międzykulturową odnieść również do szkoły, daje narzędzia do przygotowania instytucji na funkcjonowanie w sytuacji wysokiej różnorodności społecznej i kulturowej. międzykulturowego otwarcia szkoły jako odpowiedzi na potrzeby ucznia z rodziny reemigrantów, jak również uczniów z innym typem doświadczenia migracyjnego. Międzykulturowe otwarcie szkoły zostanie również odniesione do procesu integracji społecznej migrantów, co pozwala widzieć placówki szkolne w szerszym kontekście działania sieci instytucji najbliższego otoczenia społecznego na rzecz efektywnej adaptacji społecznej oraz (re)integracji całej powracającej rodziny.

In recent years, especially since 2014, we have observed an unprecedented increase in the number of migrants in Poland, which is also reflected in the school community. Every year the number of migrant students grows, and with it the challenges faced by Polish schools. One of the responses of Polish legislation to these difficulties are intercultural assistants who, working in schools, support migrant students, their parents and teachers. They are also a kind of bridge connecting the Polish and migrant communities. In this article, I refer to the concept of intercultural opening, which is about building inclusive communities and institutions (including schools) for everyone, regardless of origin, nationality or language of communication. The aim of this article is to present the concept of intercultural opening as one of the antidotes to the challenges of the increasing number of migrants and cultural diversity, and the role of intercultural assistants in the process of intercultural school opening. In the first part of the article, I present the situation of migrant children in Polish schools. I refer to the statistical data and the legal framework which determine the education system of migrant children in Poland. The second part contains the concept of an intercultural opening of the school and its characteristic features, while the third one presents the role and tasks of an intercultural assistant in the process of intercultural opening of the school. The last part of the article is a summary.

Celem artykułu jest określenie specyfiki problemu imigracji zarobkowej do Polski do 2020 roku. Autorzy poświęcą uwagę aspektowi budowania strategii integracji imigrantów zarobkowych. Weryfikacji poddana zostanie hipoteza, mówiąca o tym, że specyfika imigracji zarobkowej do Polski sprzyja adaptacji imigrantów do społeczeństwa przyjmującego. W tekście dokonano charakterystyki tej specyfiki. Adaptacja imigrantów w Polsce nie jest jedyną właściwą drogą ich integracji. Optymalny model integracji powinien być pochodną przynajmniej trzech czynników: 1) przyjęcia przez władze państwa właściwego, wariantowego modelu integracji społecznej, popartego konsekwentną polityką migracyjną, 2) postawy, jaką przyjmują imigranci wobec praktyk, norm, wartości i wzorów kulturowych społeczeństwa przyjmującego oraz 3) postawy społeczeństwa przyjmującego wobec obcych.

W niniejszym artykule analizujemy wpływ kapitału społecznego na procesy integracji miasta Opola w kontekście przyłączonych doń miejscowości 1 stycznia 2017 roku. Głównymi metodami zastosowanymi w pracy jest analiza danych zastanych oraz treści internetowych. Dodatkowo stan instytucjonalnego kapitału społecznego w Opolu został zaprezentowany przy wykorzystaniu analizy SWOT. Przeprowadzone badania pozwalają ocenić stan instytucjonalnego kapitału społecznego jako dobry, dowiedziono również, że instytucje, które w 2017 roku zostały wcielone w strukturę miasta Opola, w jawny sposób nie rozpowszechniają treści, które mogłyby prowadzić do dezintegracji miasta. Fakty te wraz z innymi obserwacjami potwierdzają tezę o dobrych warunkach instytucjonalnego kapitału społecznego do integrowania mieszkańców Opola.

Aktualnie obserwujemy na świecie wzrost zainteresowania badaczy problematyką uchodźstwa. Mimo faktu, że w Polsce relatywnie niewielka grupa cudzoziemców otrzymuje ochronę międzynarodową, to zakres badań prowadzonych przez przedstawicieli nauk społecznych (w tym pedagogów) poszerza się. Analiza treści literatury przedmiotu wskazuje na to, że wciąż brakuje opracowań poświęconych indywidualnym, jak też społeczno-kulturowym aspektom wspierania przymusowych migrantów (dzieci, młodzieży, dorosłych) przebywających na terenie kraju. Artykuł stanowi przegląd kierunków badań realizowanych w różnych krajach, które dotyczą zasobów odpornościowych uchodźców, w kontekście mechanizmu resilience, i ma na celu zasygnalizowanie ścieżek projektowania inicjatyw badawczych, jak również działań edukacyjnych wspierających proces integracji osób z doświadczeniem uchodźstwa w Polsce. Tekst składa się z trzech komplementarnych części. W pierwszej zostały zaprezentowane prawne aspekty sytuacji przymusowych migrantów w Polsce. W części drugiej ukazano główne wyzwania związane z integracją tej grupy osób. W części trzeciej, w odniesieniu do problematyki integracji, w szerszej perspektywie został przeanalizowany rozwój koncepcji resilience w naukach społecznych ze szczególnym uwzględnieniem przykładów prowadzonych na świecie przedsięwzięć badawczych, jak też egzemplifikacje działań praktycznych wzmacniających zasoby odpornościowe osób z doświadczeniem uchodźstwa. W artykule podkreślono potrzebę prowadzenia badań dotyczących indywidualnych, jak też społeczno-kulturowych czynników, wspierających uchodźców w pokonywaniu trudności adaptacyjnych i przeciwności losu. Na podstawie przeanalizowanych wyników badań można stwierdzić, że wzmacnianie zasobów indywidualnych i społeczno-kulturowych, związanych z wymiarem społecznym, kulturowym, politycznym, ekonomicznym i środowiskowym wspiera proces integracji przymusowych migrantów oraz dobrostan psychiczny zarówno samych uchodźców, jak i społeczeństwa przyjmującego.

Atrakcyjność i aktualność badań prowadzonych wokół życia rodzinnego związana jest z dynamicznymi przemianami społeczno-kulturowymi, gospodarczymi, a także politycznymi zachodzącymi w skali globalnej. Nie bez znaczenia dla funkcjonowania rodziny i jej członków jest również sytuacja światowej pandemii, która znacząco wpłynęła na strukturę rodziny oraz potrzeby i wartości cenione przez jej członków. Żywotność tematu skłania do refleksji nad kondycją współczesnej rodziny i rodzi potrzebę poznania skutków oddziaływań zewnętrznych na jej kształt i środowisko wewnętrzne. W zaprezentowanym opracowaniu podejmuję rozważania wokół problematyki rodziny, interesują mnie przede wszystkim małżeństwa mieszane, które stają się coraz bardziej widoczne, nie tylko w statystykach zawieranych małżeństw, a przede wszystkim w życiu społecznym. Zawiązywanie małżeństw mieszanych znajduje swoje uzasadnienie w zwiększonej mobilności społecznej, pozbawieniu barier świata komunikacji interpersonalnej (powszechne wykorzystanie nowoczesnych technologii w życiu zawodowym oraz osobistym), może również wynikać z indywidualnych potrzeb i preferencji osób zawierających takie związki małżeńskie. Małżeństwo mieszane samo w sobie może być wartością, jednak fakt bycia w takim związku może stanowić swego rodzaju balast. Zaprezentowane opracowanie jest próbą uchwycenia pewnych tendencji zachodzących w doświadczeniach życia społecznego przez małżeństwa mieszane. W artykule wyróżniam trzy części, w których kolejno wprowadzam w problematykę życia rodzinnego i funkcjonowania małżeństw mieszanych, następnie analizuję dane i materiały, nakreślając pewne tendencje odnoszące się do różnych aspektów życia rodzinnego i życia w społeczeństwie. Opracowanie kończę podsumowaniem i wskazaniem wniosków.

This paper uses the case of Kyrgyz Republic to analyze two competing views concerning the role of the Eurasian Economic Union (EAEU). The realist view claims that the EAEU is a tool of Russian hegemonic power over its region of infl uence and interprets is as a primarily political rather than economic organization designed to serve Russia’s national interests at the expense of those of other members. The liberal institutionalist view, on the other hand, sees the EAEU as a new regional organization of economic integration that is benefi cial for all members. Analyzing the case of the participation of the Kyrgyz Republic in this union makes it clear that it is still too early to determine which perspective is correct as there is evidence in support of both.

A retrospective of bilateral economic relations between EU and Russia

The European Union and Russia are different in economic terms. In opposite to traditional Russia, the EU is a new type of international community. Both sides are both partners and rivals aware of their addiction. The rivalries result from the collision defending Russia’s sphere of influence and the aspirations of the enlarging Union. The Union’s goal is to develop not only through deepening cooperation, but also by admitting new members to the community. The Russian Federation in the development of the EU sees a threat to its superpower position, and this is also the result of actions aimed at inducing disintegration in the EU, because the divided Europe is a weak Europe.

EU member states: a new paradigm of sovereignty? An outline of the issue

Political and economic integration of countries taking place within the European Union leads to the modification of certain traditional features of the state’s sovereignty, such as, for example, exclusive judiciary competence within the state’s territory or independent financial, budget and fiscal policy. This calls for the analysis whether, and if so, to what extent, being the EU member state influences the country’s sovereignty. There are two contrasting views regarding this matter: some theoreticians claim that this integration limits or even eliminates the country’s sovereignty, while others argue that countries retain their sovereignty, and integration is the manifestation of sovereignty. The aim of the article is to reflect on these theories in the context of a new paradigm of EU member states’s sovereignty, which takes into account new relations between such agents as an individual, society, nation, or state.

Development support of immigrants’ social competences in the process of integration with the host society (the case of research carried out as part of the project Integration and Educational Support for Migrants (WIEM) under POWER 2014–2020)

The aim of the article is to describe the model of development support of immigrants’ social competences in the process of integration with the host society. Referring to the aim of the article, the authors formulated the following research problems: What level of the analyzed social competences do the surveyed immigrants have? What educational and consulting activities should be offered to project participants, i.e. people with low basic skills, corresponding to a level not higher than PRK level 3? What validation actions should be taken towards project participants after the implementation of educational and consulting activities? The theoretical part of the article addresses the concept of social competence and describes its elements. The empirical part presents the methodology and results of the conducted research as well as the conclusions and recommendations. 170 immigrants from Ukraine participated in the study. Most of the respondents had basic social competences. In terms of self-motivation (motivation), it was 94% of the respondents, assertiveness – 81%, self-presentation – 71%, communication – building interpersonal relationships – 95%, stress management / conflict management– 96%, and in terms of functioning in a team (including multicultural one) – 10%.

Developing professional competencies of teaching staff in the context of work in a culturally diverse environment on the example of the 2nd School of Intercultural Education

The aim of the article is to present the 2nd School of Intercultural Education (IISEM) “Strengthening the potential of children and youth with a migrant background” as an example of a cyclical training activity addressed to people involved in educational practice. The paper is a voice in the discussion on the professional competences of teachers, educationalists, psychologists, intercultural assistants, etc. who work in dynamically changing conditions of cultural diversity. Therefore, their competences should be systematically developed in the dialogical relationship between pedagogical theory and practice, in the process of lifelong education, taking into account the specificity of the environment in which the school operates and the challenges and needs existing in it. The article consists of three complementary parts. The first outlines the socio-cultural contexts of contemporary education. Against this background, the goals and specificity of IISEM are shown. The third part presents the methodological package “Towards the integration of Polish and Ukrainian students”, which contains scenarios of educational activities being the result of the work of IISEM participants in culturally diverse environments. The content presented in the text is the result of my own experience and observations resulting from five months of cooperation with the School participants as a mentor and the work of the editor of the substantive methodological package. These activities were accompanied by systematic consultations with IISEM participants, observation of classes conducted during the School (including the implementation of some of them), the evaluation of IISEM (using surveys and interviews with its participants) and analysis of the collected data. The content comprised in the text can be useful both to people interested in intercultural education, both in its theoretical aspects and in educational practice.

Survival strategies of Ukrainian student-refugees (in the perception of general secondary school teachers)

The aim of the article was to identify and characterize survival strategies adopted by Ukrainian refugee students in general secondary schools. The study was grounded in qualitative research within the interactionist perspective, with the use of thematic analysis. The empirical material was collected through in-depth narrative interviews with twelve teachers from six schools located in cities of various sizes. The research revealed and described three main strategies employed by refugee students: distancing strategy (from teachers, education, and peer groups), engagement avoidance strategy (in classwork and homework), and non-learning of the Polish language strategy. The primary function of these strategies was to simulate the performance of school duties and assume the role of a learner. The strategies were students’ responses to the imposed situation of sudden and compulsory functioning in school in a foreign country, without knowledge of the teaching language and without preparation for participation in advanced secondary education. The strategies constituted a response to the lack of systemic, flexible, and functional solutions stimulating the adaptive processes of refugee students. The article concludes with practical implications regarding the necessity of developing a coherent concept of education for refugee students, as well as migrants who do not present sufficient competence in the Polish language at the secondary level.