- Author:
Ludmyła Khorużha
- Institution:
Kijowski Uniwersytet im. Borysa Grinczenki
- Year of publication:
2018
- Source:
Show
- Pages:
76-85
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2018.01.05
- PDF:
em/8/em805.pdf
W artykule zostały poddane analizie naukowe badania komparatystyczne ukraińskich uczonych dotyczące rozwoju pedagogiki w Rzeczypospolitej Polskiej oraz doświadczenia tego kraju w reformowaniu systemu edukacji w kontekście eurointegracji. Podkreślono, że dla ukraińskich uczonych polskie doświadczenia są najbardziej aktualne i interesujące, o czym świadczą liczne publikacje w czasopismach naukowych oraz dysertacje. Określono i przeanalizowano ponadto podstawowe grupy tematyczne takich badań, jak: rozwój edukacji uniwersyteckiej; edukacji międzykulturowej; profesjonalne przygotowywanie przyszłych nauczycieli; modernizacja edukacji zawodowej; transformacje w systemie edukacji szkolnej; nauczanie i wychowywanie uczniów; analiza sylwetek postaci historycznych, które włożyły wielki wkład w rozwój nauk pedagogicznych; nowe podejścia do zarządzania systemem edukacji. Odwołano się do fundamentalnych badań polskich uczonych w zakresie wymienionej problematyki. Sformułowano wniosek, zgodnie z którym polskie szkoły naukowe, reformy w dziedzinie edukacji są katalizatorem naukowych idei ukraińskich uczonych w dziedzinie pedagogiki, wzorem modernizowania edukacji w kontekście jej europejskiego rozbudowywania.
- Author:
Klaudia Węc
- Institution:
Akademia Ignatianum w Krakowie
- Year of publication:
2018
- Source:
Show
- Pages:
131-149
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2018.02.06
- PDF:
em/9/em906.pdf
Tożsamość jest jedną z kluczowych kategorii, która z uwagi na zmiany kulturowe, światopoglądowe czy ideologiczne uzyskała swoiste reprezentacje interpretacyjne w dyskursach oraz przestrzeni społecznej. Zmiany te skłaniać powinny do refleksji nad dotychczasową percepcją, a także recepcją fundamentalnych kategorii pozwalających zrozumieć, czym współcześnie jest tożsamość i jakie jest jej osadzenie w źródłach podmiotowości rozumianej w perspektywie wykładni Heideggerowskiego bycia-w-świecie (Dasein) czy Lacanowskiego pragnienia oraz relacji do Innego. Egzemplifikacja tych ontologicznych i fenomenologicznych reprezentacji nie jest przypadkowa, nie jest też wyborem dyskursu nazywanego z nieukrywaną dziś dezaprobatą – postmodernistyczną manierą uznawaną w swej ignorancji za (post)prawdę. Wyłonienie przedstawianych w tekście fenomenów kulturowych jest celowym ukazaniem spektrum takiego rodzaju hermeneutyki, która pozwala na uwzględnienie współczesnego rozumienia człowieka jako bytu uwikłanego w postęp technologiczny, określanego przez interes poznawczy i jednocześnie poddanego konieczności emancypacyjnej jako niezbywalnego prawa jednostki wyznaczającego jej miejsce w świecie i dla świata. Z drugiej strony mamy do czynienia z podmiotem, który niezmiennie uwikłany jest we własną historię rodzinną, lęki egzystencjalne czy jednostkowe kompleksy wynikające z nieadekwatności wobec otaczającej rzeczywistości i niepewnych relacji z Innym.
- Author:
Barbara Kwiatkowska-Tybulewicz
- E-mail:
Uniwersytet Warszawski
- Institution:
b.kwiatkowska@uw.edu.pl
- ORCID:
https://orcid.org/0000-0002-8927-8943
- Year of publication:
2019
- Source:
Show
- Pages:
140-151
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/kie.2019.03.10
- PDF:
kie/125/kie12510.pdf
Artykuł jest prezentacją współczesnych działań artystycznych, które mogą być postrzegane jako odpowiedź na tęsknotę współczesnego człowieka za żywym doświadczeniem. Odbiorcy pogrążeni w wirtualnym świecie mediów społecznościowych, twitterowych dialogów, w kulturze nadmiaru i nadobecności obrazów poszukują wizualnej ciszy. Komunikacja zapośredniczona medialnie wzmaga potrzebę kontaktu z „żywym” człowiekiem. Z drugiej strony zaś współczesny odbiorca, przyzwyczajony do aktywnego bycia w świecie, tego samego oczekuje od sztuki. Sztuka musi „się dziać”, aby przyciągnąć uwagę. Punktem centralnym procesu twórczego przestaje być dzisiaj niezależne dzieło sztuki (tworzone przez artystę - interpretowane przez odbiorcę), a staje się nim wydarzenie, które powstaje, trwa/ rozwija się i kończy w wyniku działań wszystkich podmiotów zaangażowanych w proces: zarówno artysty/artystów, jak i odbiorcy/odbiorców. Wyraźnie dziś widoczne jest przeniesienie uwagi z „uprawiania sztuki” na „doświadczanie sztuki”. Odpowiedzią na potrzeby współczesnego odbiorcy mogą być projekty artystyczne związane ze zwrotem performatywnym, ze sztuką partycypacyjną, sztuką społeczności, a także sztuką-jako-pedagogiką. W artykule omówione zostały wybrane projekty artystyczne należące do powyższych kategorii, w kontekście ich pedagogicznego potencjału.
- Author:
Piotr Szreniawski
- E-mail:
piotr.szreniawski@mail.umcs.pl
- Institution:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
- ORCID:
https://orcid.org/0000-0002-3448-0298
- Year of publication:
2021
- Source:
Show
- Pages:
489-498
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/ppk.2021.05.38
- PDF:
ppk/63/ppk6338.pdf
Pedagogy as a metaphor for constitution-making
In the doctrine of constitutional law, metaphors appear in many analytic works. Pedagogy can be used as a metaphor for constitution-making because of many similarities between the teaching process and the formation of constitutional law. One should recognize the great role of learning in the process of creating legal regulations. The pedagogical impact of law includes influencing the behaviour of individuals and of the society.
- Author:
Lech Witkowski
- Institution:
Akademia Pomorska w Słupsku
- ORCID:
https://orcid.org/0000-0002-9940-5096
- Year of publication:
2022
- Source:
Show
- Pages:
19-32
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2022.03.01
- PDF:
em/18/em1801.pdf
On the pedagogical strategy of Florian Znaniecki eliminating intercultural antagonisms for the civilization of the future
The author presents the pedagogical strategy of F. Znaniecki, discovered by himself, which ramains important for intercultural pedagogy, and which was expressed by the philosophically thinking sociologist only in 1929. It is a controversial pedagogical idea, treated as a condition for overcoming intercultural antagonisms in the mode of a new quality of support for subjective development of children and different than usual in upbringing. This is connected with the simultaneous indication of the importance of educationally critical attitude towards the cultural condition of adults, which requires correction by wise people. The text uses new readings of the writings of the classic sociology, although read differently than shown by its common philosophical, pedagogical and sociological interpretations. This thread is more fully discussed and documented in the author’s book, entitled “Claims and transactuality in the humanities. Florian Znaniecki: the legacy of ideas and its cracks”. Znaniecki’s key pedagogical postulate, important interculturally, is the suggestion of the need to move from raising children in the mode of intra-group socialization to supporting their self-education open to recognizing their own passions, to cultural diversity and stimulating the ability to use the encounter with otherness, in recognition of the naturalness of diversity, in recognition of the naturalness of differentiation, albeit without antagonisms. At the same time, education (bringing-up) in this approach is paradoxically to concern mainly adults, with the correction of their claims, including against the absolutization of their own aggressive prejudices, taken over under the influence of socialization dichotomizations. An attempt is made to evaluate the intercultural pedagogical strategy outlined in this way, which from the very beginning has not met with the sufficient recognition of pedagogy, nor has it been properly evaluated. Znaniecki’s strategy is confronted mainly with the approach of R. Rorty, J. Habermas, as well as M. Buber, H. Gadamer, A. Maslow and M. Kundera. The author points to the traces of the legitimacy of inscribed the attitude of T. Lewowicki in the not sufficiently well recognized aspirations of F. Znaniecki himself, following the reflections in the Jubilee Book dedicated to the former for his 80th anniversary.
- Author:
Aleksander Cywiński
- E-mail:
aleksander.cywinski@usz.edu.pl
- Institution:
Uniwersytet Szczeciński, Polska
- ORCID:
https://orcid.org/0000-0002-3945-9607
- Year of publication:
2023
- Source:
Show
- Pages:
101-112
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/kie.2023.01.07
- PDF:
kie/139/kie13907.pdf
The rebellion of the young – the liberating role of the bicycle
The text is a story about a group of boys who, by following the pedagogy of adventure, change not only themselves but also a fragment of space. Institutions of power, and society itself, expect subordination within the space in which we function. It is the authority (in whatever shape) that determines the spatial development (laws, regulations, resolutions). The same is done by people who claim the right to be called the guardians of social space, that is, the validity of the social order they postulate in the place they “occupy” (house, street, district). As a result of the interference of such people, we are dealing with a “soft” variety of a total institution. The example of young cyclists from Dirt park KrossKiller in Szczecin can show this process and the form of resistance on the part of the oppressed. It is therefore about a micro-community, which through its action, can be defined as a rebellion against the so-called guardians of space who want to create their own place on Earth, they experience an adventure, by their actions, they fit into the framework of the pedagogy of adventure. While filming and writing the text, the method of observation was used.