Wzrost liczby studentów zagranicznych na polskich uniwersytetach jest z jednej strony zjawiskiem pożądanym, a z drugiej – stanowiącym wyzwanie dla wszystkich członków środowiska akademickiego. Szczególnie interesujące w kontekście internacjonalizacji uczelni publicznych wydają się relacje cudzoziemców ze studentami polskimi, będące czynnikiem determinującym ich adaptację do nowych warunków edukacyjnych i społecznych.
Niniejszy tekst zawiera wyniki badania ankietowego mającego na celu diagnozę sytuacji studentów zagranicznych oraz ich relacji ze studentami z Polski. W badaniu udział wzięło 73 cudzoziemców realizujących studia po angielsku na Uniwersytecie Wrocławskim w roku akademickim 2016–2017. Zapytano ich m.in. o stosunek do Polaków, intensywność kontaktów z innymi studentami oraz uczestnictwo w życiu uczelni.
Uzyskane odpowiedzi pozwoliły sformułować wniosek, że relacje między studentami zagranicznymi i polskimi są rzadkie, co wynika przede wszystkim z braku okazji do spotkań (studenci cudzoziemscy biorą udział w skierowanych specjalnie do nich zajęciach, zwykle też mieszkają w przeznaczonych dla nich domach studenckich) oraz z bariery językowej.

Przy użyciu nowych danych, w kontekście aktualnych tendencji, poddano analizie zjawisko umiędzynarodowienia szkolnictwa wyższego na Ukrainie pod kątem mobilności studentów i współpracy międzynarodowej, wskazując przede wszystkim na jego asymetrię. Polska, Niemcy i Rosja są priorytetowymi krajami dla ukraińskich studentów podejmujących studia wyższe za granicą (70% ukraińskich studentów uczy się w tych krajach). Polska stała się kluczową destynacją niedawno, a liczba studentów z Ukrainy gwałtownie wzrasta (ponad 33%). Największe grupy studentów zagranicznych na Ukrainie pochodzą z Azerbejdżanu, Turkmenistanu, Indii, Nigerii i Maroka (52%), podczas gdy jest tylko 8,1% studentów z krajów OECD, 2,9% z UE, 0,9% z G7 i prawie 14% z państw sąsiadujących. Gruzja zastąpiła Rosję wśród 10 głównych państw dostarczających studentów na Ukrainę. Całkowite poziomy eksportu i importu w szkolnictwie wyższym mierzone mobilnością studentów na Ukrainie są mniejsze w obu przypadkach niż 4/5%. Można również zauważyć zasadniczą dysproporcję w regionalizacji umiędzynarodowienia edukacji wyższej poprzez przypływ studentów na korzyść wschodnich i południowych części Ukrainy. Ogólny kontekst nauki języków obcych studentów międzynarodowych zmienił się ostatnio z dominacji rosyjskiego (57%) na dominację języka ukraińskiego (49%). Potwierdza się także wzrastająca tendencja do rozszerzania współpracy, w kontekście Europejskich Obszarów Szkolnictwa Wyższego i Badań, UE i państw partnerskich w obrębie programów Erasmus+ oraz Horizon 2020. Ostatnia modernizacja legislacyjna dotycząca szkolnictwa wyższego wzmacnia jego internacjonalizację na Ukrainie.