Tekst traktuje o generaliach związanych z fundamentalnymi barierami utrudniającymi prowadzenie skutecznej polityki publicznej wobec sektora nauki i szkolnictwa wyższego. Jego treść nie odnosi się wyłącznie do Polski i nie do konkretnych propozycji rozwiązań formalnych, ale też był pisany z myślą o polskiej nauce. Autor inspirował się, nie trzymając się ich kurczowo, znanymi tekstami zarówno klasyków poważnych, jak i klasyków odważnych. Do tych pierwszych zaliczają się: polski mikrobiolog i filozof, Ludwik Fleck1 wraz z kontynuatorami, przede wszystkim w osobie amerykańskiego fizyka i filozofa. Thomasa Kuhna2. Dwaj inni inspirujący w tej mierze Amerykanie to: psycholog Abraham Maslow3 i socjolog Robert Merton4. – Mamy tu czterech klasyków poważnych. Klasykiem odważnym5 jest natomiast rodzimy przedstawiciel dziedziny wiedzy rzekomej, tj. imagineskopii, pod tym nazwiskiem znany z jednej tylko publikacji, ale za to publikacji przełomowej i w tejże dziedzinie, i w myśleniu jako takim. Chodzi o światowej sławy polskiego pendologa, Śledzia Otrembusa Podgrobelskiego6. – Sugerując się stylem tego zręcznego naukowego prowokatora nie od rzeczy będzie w tym miejscu stwierdzić, że naukowym zamiarem autora było, aby artykuł stanowił głos mniej na puszczy, a więcej w dyskusji nad realnymi możliwościami prowadzenia skutecznej polityki sektorowej wobec nauki i szkolnictwa wyższego.

The aim of this article is to explain current definition and application of punctuated equilibrium theory, which is as influential as any conceptual framework concerning policy process in political science, stimulating thought and research over the last two decades. Baumgartner and Jones borrowed the concept from studies of the evolution of species, but – as author shows – without operationalized definition, and turned it into a metaphor that can have mostly pedagogical use.
Author explains how punctuated equilibrium is useful for analyzing policy change in political systems other than the United States, but in the European political systems, political parties and their preferences must be taken into account. It is also presented how punctuated equilibrium is in fact a much-improved version of the incrementalism theory, rather than an application of biological insights to politics. Author differentiate successful application of the punctuated equilibrium in the description of the policy process from the explanation of Baumgartner and Jones about how those identified patterns in modern democracies were caused.

Article presents the conclusions resulting from a qualitative analysis of speeches given by the Prime Ministers of Poland: Beata Szydło (2015) and Mateusz Morawiecki (2017). The aim of the study was to reconstruct the assumptions concerning public policy, including legal policy and issues related to the state system. The application of qualitative content analysis made it possible to determine, i.a. the main autotelic and instrumental values of the Polish legal system, as well as to identify the most important social objectives and ways of their implementation. The analysis of the speeches shows the dilemmas and challenges currently faced by decision-makers in Poland: political and social conflicts, legislative inflation, the need to increase efficiency in public governance, supporting social capital. The main instruments for achieving social goals are: adoption of legal acts (laws and regulations) and the use of economic incentives.

The last decades have been a time of dynamic changes in the scope of public management tools, as well as a gradual increase in the participation of citizens at every stage of public decision-making. That is why application of ICT tools in practice of public policy implementation is currently a popular direction of public administration development. The aim of the article is to analyse how this postulate is implemented on the example of Polish participatory budgets. On the basis of quantitative research the authors have analysed participatory budgets that function in towns with powiat rights. In the conclusions it is stated that ICT are applied only partially within the public policy environment and are used to popularise participatory budgets and to facilitate the process of voting for the submitted propositions.