Wobec coraz częstszych przejawów terroryzmu wewnętrznego, krajowego (zamykającego się w granicach jednego państwa) i zewnętrznego, transnarodowego (obejmującego swym zasięgiem działania więcej niż jednego państwa, transgranicznego), powstają pytania, który rodzaj terroryzmu – wewnętrzny czy zewnętrzny staje się większym zagrożeniem bezpieczeństwa? W jaki sposób terroryści adaptują się do wewnątrzkrajowych (defensywnych) środków bezpieczeństwa oraz zewnętrznych (ofensywnych) środków wykorzystywanych przez państwa w wojnie z terroryzmem? Jak przemiany terroryzmu w wymiarze motywacyjnym, a więc wartości i zasady służące terrorystom jako uzasadnienie stosowania przemocy, zwłaszcza odejście od świeckich ideologii politycznych, lewicowych, w kierunku uzasadnienia religijnego, wpływają na ewolucję terroryzmu jako zagrożenia dla jednostek i ich grup? Kto lub co jest celem ataków współczesnych grup terrorystycznych? Celem tego artykułu jest udzielenie odpowiedzi na powyższe pytania w oparciu o bogatą literaturę oraz dane na temat terroryzmu, pochodzące z dwóch baz danych, tj. The International Terrorism: Attributes of Terrorist Events (ITERATE), a także Global Terrorism information hub (GTD). Rozważania teoretyczne zostaną oparte na na modelu ekonomicznej racjonalności działania terrorystów przedstawionym przez Williama M. Landesa w 1978 roku.

In international relations theory alliances are often regarded as factors influencing the incidence of interstate war. This study statistically examines this claim on a population of cases taken from the Correlates of War project data sets, consisting of 3216 instances of militarized interstate disputes (MIDs) that occurred in the period 1816 – 2000, 307 of which were wars. In the test, this initial data set has been divided into three sub-sets comprising: (1) originator dyads, (2) originators-as-initiators-and-joiners-astargets dyads, and (3) joiners-as-initiators-andoriginators- as-targets dyads; and ten variables were used to determine the impact of alliances on whether MIDs will become wars. These variables included unit-, dyad-, and system-level indicators of the presence of alliances, their capabilities and tightness. Combined, this enabled the analysis to test hypotheses related to the capability-aggregation and war-diffusion functions of alliances as well as arguments on the relationship between polarity and war.

Społeczność międzynarodowa jest nieustannie zmuszana do konfrontacji z zagrożeniem ze strony islamskiego terroryzmu w różnych częściach świata, w tym w wielu częściach Afryki, jak np. w Nigerii, gdzie dżihadystowskie powstanie Boko Haram przekształciło się w konflikt regionalny. W przeszłości grupa była powszechnie określana jako sekta religijna, obecnie uznaje się ją za organizację terrorystyczną. Pomimo różnic w metodach działania jest porównywana do Al-Kaidy, Państwa Islamskiego i Talibów. Od marca 2015 roku należy do sieci prowincji Państwa Islamskiego, w związku ze złożeniem przysięgi wierności kalifowi Abu Bakrowi Al-Baghdadiemu. Niniejsza publikacja ma na celu przeanalizowanie fenomenu Boko Haram oraz połączenia jej ze zjawiskiem tworzenia samozwańczych kalifatów. Artykuł uwzględnia nigeryjską tożsamość religijną, etniczną i regionalną, aby wskazać oddziaływanie Boko Haram na bezpieczeństwo międzynarodowe.

This article presents the results of research which set out to clarify the principles of the use of nuclear weapons and deterrence mechanisms in order to achieve dominance by the Russian Federation in the international security environment. Analysis and criticism of the literature, nonparticipatory observation and elements of case study were used to solve the research problems. The research process established that the Russian Federation will conduct campaigns to undermine the existing international security order using military means, including nuclear weapons. The nuclear component is an inherent element of the Russian Federation’s policy shaping the international security environment and at the same time is a key factor in the holistic concept of coercion. Strategic deterrence is a mechanism for achieving international dominance in peacetime, crisis situations, and war. Its purpose is to bring about concessions and coerce behavior consistent with the strategic interests of the Russian Federation. Nuclear weapons are the ultimate guarantee of the Russian Federation’s strategic dominance in the world. On the other hand, the constantly lowered threshold of its use leads to the degradation of the security environment and the violation of its stability.

The article aims to analyze food security from the perspective of international security studies. Russia’s aggression against Ukraine in February 2022 has generated renewed interest in food security. The undeniable links between war and famine have taken on an added dimension in this conflict due to the importance of both warring parties to the global food market. While the way food security is conceptualized points to its indirect relationship with international security, the change that took place in the study of international security after the Cold War recognized socio-economic problems as equivalent of threats to the national security. The analysis allowed the following conclusions. First, food security should be treated as a new research area of international security because it challenges the stability of the global socio-economic system. Second, as the 2008 and 2010–2011 food crises, the COVID-19 pandemic and Russia’s aggression against Ukraine have shown, food insecurity generates threats to international security.