- Author:
Kamil Minkner
- Institution:
Uniwersytet Opolski
- Year of publication:
2017
- Source:
Show
- Pages:
7-27
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/athena.2017.55.01
- PDF:
apsp/55/apsp5501.pdf
Przedmiotem artykułu są teoriopolityczne rozważania na temat posthumanizmu. Jest to podejście, które zrywa z humanistycznym dogmatem, że człowiek jest bytem najważniejszym w rzeczywistości. Zamiast tego posthumanizm dowartościowuje byty pozaludzkie (naturalne, sztuczne, rzeczy), z którymi ludzie wchodzą w rozmaite interakcje. Autor uznał, że problematyka posthumanistyczna może być rozpatrywana w perspektywie biopolityki, która zajmuje się relacjami między polityką a życiem. Jednakże w odróżnieniu od wcześniejszych ujęć wiążących biopolitykę z kontrolą populacji posthumanizm stawia na szali żywotność gatunkową. W artykule przedstawiono konsekwencje takiego myślenia dla problemu polityczności. Autor odniósł to pojęcie przede wszystkim do fundamentalnych uwarunkowań konstytuowania się społeczeństwa jako pewnej całości, a szczególnie granic rozmaitych struktur i tożsamości. W przypadku posthumanizmu chodzi o przemyślenie granic człowieczeństwa oraz napięć między tym, co biologiczne, społeczne i technologiczne. To możliwość przepracowania na nowo problemu opresji i kontroli (np. kwestia szowinizmu gatunkowego) oraz emancypacji (np. cyberfeminizm). Ostatecznie sam posthumanizm stał się ruchem ideowym o politycznym znaczeniu, czego wyrazem jest aktywność transhumanistów domagających się przezwyciężania ograniczeń biologicznych człowieka poprzez innowacje technologiczne.
- Author:
Bartosz Płotka
- E-mail:
bplotka.umk@gmail.com
- Institution:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika
- ORCID:
https://orcid.org/0000-0002-6385-2046
- Year of publication:
2018
- Source:
Show
- Pages:
141-153
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/npw20181907
- PDF:
npw/19/npw1907.pdf
Biocitizenship
The emergence of biomedical technologies in societies with the wide variety of demand and supply of goods and services causes some consequences. The most important of them include assigning moral values to hitherto non-moral categories, the emergence of new identities based on these values and market conditions, and the emergence of new worldviews and forms of social activism. Authors discerning these dependencies, such as Nikolas Rose or James Hughes, have proposed the concepts of genetic citizenship and cyborg citizen, respectively, simultaneously claiming that nowadays we face also the rise of new kinds of societies, e.g. democratic transhumanism. The aim of this article is reflection upon the new forms of citizenship based on the supposed legitimacy of these concepts. The particular attention is paid to the notion of biocitizenship, reflecting the dynamics of current political changes in the context of biomedicine development.
- Author:
Kamila Rezmer-Płotka
- E-mail:
kamila.rezmer@onet.pl
- Institution:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
- ORCID:
https://orcid.org/0000-0002-1458-5076
- Year of publication:
2021
- Source:
Show
- Pages:
157-165
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/so2021210
- PDF:
so/20/so2010.pdf
Natural Medicine and Catholic Church – Comments and Biopolitical Remarks
Currently, we observe a significant increase in interest in Eastern practices in the West, including natural medicine. In this context, it is important that in 1979 the World Health Organization (WHO) recognized Ayurveda as the oldest health-care system. Ayurveda has also become an object of interest of the Catholic Church. The article examines the institutions’ attitude toward Ayurveda and determines the nature of doubts and reservations that arise around it. To this end, an analysis of the document of the Pontifical Council of Culture – The Pontifical Council for Interreligious Dialogue Jesus Christ the Giver of the Water of Life. Christian reflection on the New Age was carried out. Subsequently, the statements of selected representatives of the Catholic Church were included in the analysis. The following hypothesis has been verified: the Catholic Church’s doubts and objections to Ayurveda are of biopolitical nature. Based on the analysis of the document, it can be concluded that Catholic Church treats and interprets Ayurveda activities as biopolitical practices.