W polskim dyskursie naukowym pojęcie polityki sportowej jest bardzo rzadko stosowane. Brak jednej obligatoryjnej definicji jest przede wszystkim konsekwencją nie do końca określonego charakteru zaangażowania się państwa w obszar sportu. Z kolei w Wielkiej Brytanii, państwach skandynawskich, Kanadzie i Niemczech bardzo mocno eksponuje się jej odrębny charakter, nie neguje się jej pojęcia, umiejscowienia ani przydatności społecznej. Określa się ją tam jako jeden z elementów polityki społecznej. Prowadzone są nawet dyskusje dotyczące włączenia polityki sportowej do zdefiniowanych kategorii polityk publicznych. W związku z tym głównym celem artykułu jest wprowadzenia do polskiego dyskursu naukowego pojęcia polityki sportowej, przedstawienia jej cech oraz problemów definicyjnych.

It is assumed in the literature on the subject as well as in the guidelines of the European Union (Recommendations 2006, p. 13) that entrepreneurship will make it possible for young people to adapt to the employment market and participate in not only professional but also social and personal adult life in an effective and satisfactory manner. The category of entrepreneurship, understood as a personal feature, an att itude, an activity mode and a path of individual and institutional development, is a focal point in the presented article. These perspectives point at the conditions that should be met by educational institutions to promote the development of entrepreneurship.