Artykuł przywołuje filozofię władzy Michela Foucaulta i pokazuje, jak może ona zainspirować polską politologię do przyjęcia innego podejścia do badania władzy. Autor wskazuje, jak Foucault analizował historyczne praktyki i techniki władzy „produkujące” podmiotowość i tożsamość jednostek. W takim ujęciu władza nie może być pojmowana jako własność jakiejś konkretnej osoby, grupy ludzi czy instytucji, ale jako pewnego rodzaju strategia działania. Autor ukazuje też, na czym może polegać zainspirowana myślą Michela Foucaulta formuła krytyki akademickiej, stanowiącej etos i określoną postawę badawczą.

The circumstances of writing and publishing “Diadochos” by Bartłomiej Paprocki

In July 1602 in Prague, under the patronage of Emperor Rudolf II, Bartłomiej Paprocki published “Diadochos” , the greatest book written in exile, devoted to the history and nobility of the Kingdom of Bohemia. Paprocki’s experiences while preparing his work were similar to what he experienced while working in Poland. Intrigues by Czech elites to discredit Paprocki led to the withdrawal of the patronage in 1597. Among Paprocki’s opponents was Jiři Bořita of Martinice, the Supreme Chancellor of the Kingdom of Bohemia. After his death in 1598, the opportunities for Paprocki arose again. In 1600, the Archbishop of Prague, Zbyňek Berka of Dubé, suspended the publication of the first volume of the Czech Chronicle. Paprocki won him over by dedicating a work entitled “Ecclesia” to him. He dedicated similar texts to representatives of powerful Czech families to win their approval of his work.