Artykuł przywołuje filozofię władzy Michela Foucaulta i pokazuje, jak może ona zainspirować polską politologię do przyjęcia innego podejścia do badania władzy. Autor wskazuje, jak Foucault analizował historyczne praktyki i techniki władzy „produkujące” podmiotowość i tożsamość jednostek. W takim ujęciu władza nie może być pojmowana jako własność jakiejś konkretnej osoby, grupy ludzi czy instytucji, ale jako pewnego rodzaju strategia działania. Autor ukazuje też, na czym może polegać zainspirowana myślą Michela Foucaulta formuła krytyki akademickiej, stanowiącej etos i określoną postawę badawczą.

This paper is a continuation of my reflection upon “neo-liberal entanglements of education” and an attempt to interpret Michel Foucault’s works with respect to selected aspects of youth policy in Poland. My focus here is on the relations between the issues of government and morality. I will begin with a brief examination of Foucault’s views on government and governmentality, pointing out some trains of thought that will be developed in the further sections. In what follows, I will present an attempt at the risk discourse analysis, focusing my attention on the regimes of truth employed in youth policy. Discussing the political and economic potential of realized risk used by the neo-liberal program, I will refer to some specific ideas of “technologies of the self” – from the Greek principle of care for oneself; then, the idea of getting to know oneself to the modern ethics of investing in oneself. Finally, referring to Foucault’s findings, I will place neo-liberal techniques within the context of two regimes: the discourse of threat (risk) and the discourse of civicness. I will examine how the production of the “threat” and “civicness” as educational practices of constituting of the self takes place within these regimes.