Artykuł stanowi próbę wskazania i zbadania czynników, które zdaniem autorki miały zasadniczy wpływ na współczesną sytuację mniejszości słoweńskiej w Karyntii. Wśród nich znalazły się m.in. spory terytorialne o Karyntię, sytuacja geopolityczna Austrii po II wojnie światowej oraz dwustronne relacje ze Słowenią. Szczególny nacisk położony został na ostatni z wymienionych czynników. Podstawowym pytaniem badawczym pozostaje kwestia, czy takie relacje można zaliczyć do podstawowych czynników sprawczych. Artykuł stanowi również próbę weryfikacji tezy, według której geografia i historia państwa należą do głównych czynników określających jego politykę. Analiza dotyczy w głównej mierze Karyntii – jednego z dziewięciu austriackich landów, który bezpośrednio graniczy ze Słowenią (obok Styrii). Jest to terytorium, w którym mniejszość słoweńska pozostaje najbardziej aktywna. Nie bez znaczenia jest również liczebność mniejszości oraz fakt, że Karyntia uchodzi za tradycyjny obszar jej zamieszkiwania.

Niniejsza praca jest prezentacją drugich izb parlamentu w krajach byłej Jugosławii, jakimi są Słowenia oraz Bośnia i Hercegowina. Jako jedyne w regionie zdecydowały się one na przyjęcie bikameralnego porządku w ramach władzy ustawodawczej. Pomimo bliskości geograficznej i wspólnej historii ustrojodawcy obu państw postanowili przyjąć znacząco inny, oryginalny kształt porównywanych do siebie ciał ustawodawczych, wyróżniających się na skalę światową. Co więcej, każda z nich została obdarzona różnymi kompetencjami, z czego wynika pozycja wobec pierwszej izby parlamentu, a także pozostałych organów władzy państwowej. Artykuł ten stanowi więc przekrój i pogłębioną charakterystykę polityczno- prawną Izby Narodów Bośni i Hercegowiny oraz Rady Państwa Słowenii, a także zawiera propozycje zmian systemowych.