Artykuł analizuje podejście Leo Straussa do filozofii politycznej rozumianej jako powrót do naturalnego i zdroworozsądkowego pojmowania spraw politycznych. Koncentruje się na takich Straussowskich kategoriach jak życie polityczne, filozofia i natura. Strauss zwraca uwagę na trudności związane z naukowym rozumieniem „tego, co polityczne” i problemy dotyczące relacji nauki i etyki. Filozofia polityczna jest próbą ponownego odkrycia naturalnej i zdroworozsądkowej perspektywy życia politycznego. Niniejszy tekst jest zarysem Straussowskiej diagnozy.

Basic thesis of the article is the clam, that contemporary developmenttrends of theoretical reflection about politics show ideological associations of a slightly different character and in dimensions separate from those previously connected with classical philosophy of politics. As in the classical form of reflection normative involvement indeed stemmed from care about common well being and urge to search for ideal order model and social organization, current trends of development of political theory – especially postmodernistic influences on social sciences – indicate new forms of bonds with political axiology.

In the article, the author wonders what the identity of Western civilization is today. To answer this question, he analyzes the views of, among others, Fernand Braudel, Samuel Huntington and Francis Fukuyama. The conclusions of the paper say that the identity of the West consists of Christianity, Western culture and democracy; however, the author states that this identity is something „ephemeral/ fleeting” both in relation to individual nations and in the lives of the inhabitants of Europe and America.