The concept of the enemy stereotype, which is permanently present in colloquial, journalistic, and academic discussions, has not been scientifically analysed so far. In this article, an attempt to provide a definition of “the enemy stereotype” as an independent linguistic being has been made. The stages of this term taking shape in the political reality have also been presented. The article has strictly theoretical nature, and is based on scientific achievements in the fields of research related to stereotypes and hostility. In the author’s opinion, the analysis of the phenomenon of stereotyping carried out from a sociological, psychological, and linguistic point of view is necessary. A reflection on the issue of hostility in general, and on the image of the enemy in political activities in particular is also fundamental.

Państwo sowieckie w apogeum stalinizmu było w pełni rozwiniętym państwem totalitarnym. Marzenie o nowym człowieku, stanowiące istotę reżimu totalitarnego, zmieniło się w koszmar. Ten, kto znajdował się w orbicie Józefa Stalina, nie miał wyjścia: stawał się albo ofiarą, albo sprawcą. Jego władza absolutna wyrosła z bezgranicznych rozmiarów terroru. Przemoc stalinowska była możliwa tylko dlatego, że Stalin i jego otoczenie traktowali ją jako oczywiste narzędzie służące umocnieniu władzy i przekonanie to pochodziło nie z tekstów europejskiego marksizmu, ale z doświadczenia i mentalnego ukształtowania sprawców. Stalin używał przemocy, kalkulując na zimno swoje posunięcia, gdyż grę ze śmiercią uważał za element mechanizmu władzy. Jednocześnie Stalin był mordercą, któremu zabijanie i zadawanie bólu sprawiało radość i który wykorzystywał argumenty ideologiczne, zapisane w kanonicznych tekstach teoretyków marksizmu, do tego, by móc na zewnątrz uzasadnić swoje przestępcze decyzje.

The aim of the article is to demonstrate the nature of the relationship between negative emotions and the creation of hostility in the practice of social engineering and propaganda activities. The hypothesis adopted is the recognition that there is a mutually significant relationship between the creation of hostile status entities and the use of negative emotions. Negative emotions help build enmity and hostility entities stimulate negative emotions. Hostility and negative emotions are very useful tools of political influence. They make it possible to discredit external and internal enemies, to mobilise and integrate supporters and build the desired image of a political leader. The empirical study and media content analysis revealed examples of the widespread use of hostility and negative emotions as tools of political influence in Poland.