On 26–27th October 2011 at the University of Lodz Training and Conference Centre there took place an international conference “On the Empire Rumble: Toward New Political, Socio-Economical and International Order in Central and Eastern Europe”, organized by the Chair of Political Science, Institute of Political Science Faculty of International Studies and Political Science’s.

The international order, denoting in a very general sense the manner of the organization and functioning of the international environment in a given period of time, is a dynamic construction that evolves. e feature of the present stage is a transition from its earlier form called the Westphalian order to the future form with qualitatively new features, sometimes called the post-Westphalian order. This process does however mean that the “parameters” of the Westphalian international order are to be replaced by the parameters of the post-Westphalian order. The qualitatively new features of the organization and functioning of the international environment “coexist” with those characteristic of the Westphalian system of international relations. This “coexistence” determines the distinctive feature of the present stage of international relations, which is a hybridity or combining of solutions, o!en opposing in their logic, relating to the organization and functioning of the international environment. Hence it seems appropriate to term the present stage of dynamics of and change in international relations as the late Westphalian order.

Coraz intensywniejsze powiązania między państwami i ludźmi, lepiej znane jako globalizacja, są dziś przesłankami do sądów o konieczności wykreowania rządów i form zarządzania na poziomie globalnym. Zgadzający się na taki ogląd utrzymują, że tylko poprzez rząd globalny / dla autora jest to globalizm / państwa i narody będą mogły kooperować na wielu polach od ekonomicznej poczynając, a politycznej i bezpieczeństwa kończąc, prowadząc dialog w sposób pokojowy, bezkonfliktowy. Brak zarządzania globalnego owocuje barierami, protekcjonizmem i warunkami sprzyjającymi konfliktom. Idea globalnego państwa jest zamysłem wprowadzenia tego, co najlepsze, w społeczność międzynarodową i uratowania jej od form zła spotykanych dziś.
Zauważamy, iż globalizm ma pociągać za sobą systematyczną transformację organizacji politycznej i ekonomicznej państw umocowanych w suwerenności terytorialnej w kierunku wciąż niejasnych kształtów nieterytorialnych, nadnarodowych struktur rządzenia. Obecnie żyjemy w okresie charakteryzowanym jako „rządzenie bez rządu”. Chociaż wiele międzynarodowych instytucji jest reprezentowanych przez demokratycznie wybierane rządy, to te fakty ani są dobrze zrozumiałe, ani transparentne. Ch. Kindleberger, historyk ekonomii, powiedział pewnego razu, że państwa narodowe mogą sobie radzić politycznie, ale są zbyt małe, by znaczyć wiele kulturowo. Oczywiście jasne jest, że istniejące już instytucje niewiele znaczą dla większości ludzi i brak im politycznej legitymacji, chociaż wiele z wciąż potężniejących problemów może być rozwiązanych tylko przez współpracę międzynarodową. Zadanie łagodzenia negatywnych konsekwencji globalizacji poprzez struktury zarządzania globalnego może powiększyć zasięg potrzeb i przesłanek do efektywnej współpracy.

The main consequence of rapidly progressing globalization is the strengthening of new, dynamically developing economies. The paper includes the author’s reflections on the European Union’s strategy for the Indo-Pacific region, which is responsible for 60% of global GDP and 2/3 of global economic growth. As a result, this makes that neighborhood an area of conflicting interests and rivalry between the economically strongest state entities. Despite the relatively late involvement of other foreign players in the region, the European Union is also trying to strengthen its position in this area. On September 16, 2021, the “EU Cooperation Strategy in the Indo-Pacific Region” was established. The author of the paper will try to answer two main research questions: (1) What influences the shape of the European strategy towards the Indo-Pacific region? and (2) What obstacles does the European Union face in the process of shaping its relations with representatives of this region?

Military Cooperation of the Russian Federation and the People’s Republic of China

Since the 1990s, China and Russia have been increasingly strengthening their military cooperation. It includes selling Russian weapons to China and working on joint arms projects, joint exercises, and recently also joint air and sea patrols in the North Pacific. Even the Russian attack on Ukraine did not break the military ties connecting the two countries. One may even get the impression that this event gave a new impulse to tighten military relations, at least in their political dimension, between China and Russia. This rapprochement can be explained by the fact that both countries are strongly involved in building a new, multipolar international order and strive to weaken the international position of the US. In this context, there is even talk of a military alliance between China and Russia.