Edukacja medialna w nauczaniu wiedzy o społeczeństwie. Między teorią a praktyką
Edukacja medialna w programach kształcenia to kwestia, która co jakiś czas powraca w środowisku komunikologów, badaczy mediów, a także metodyków nauczania. Niejednokrotnie zagadnieniu temu poświęcali swe obrady badacze zrzeszeni w Polskim Towarzystwie Komunikacji Społecznej, w sekcji poświęconej właśnie edukacji medialnej.
Uczniowie z zagadnieniami związanymi z edukacją medialną mają do czynienia na wielu przedmiotach edukacyjnych i na różnych etapach kształcenia Jednak to na przedmiocie wiedza o społeczeństwie winni nauczyć się rozumienia i praktycznego funkcjonowania współczesnych mediów. Czy tak w istocie jest?
Spostrzeżenia w tym temacie najlepiej poczynić, odnosząc do rzeczywistości, kiedy młodzież ma już dużą świadomość społeczną, a więc uczęszcza do szkół ponadgimnazjalnych. Ci uczniowie, którzy nie wybierają wiedzy o społeczeństwie jako przedmiotu dodatkowego, zagadnienia z edukacji medialnej realizują w sposób niezwykle szczątkowy, niedający szansy nabyć umiejętności medialnych. Natomiast ci, którzy chcą przystąpić do matury z wiedzy o społeczeństwie, mający rozszerzenie z tego przedmiotu, nie tylko w sposób teoretyczny powinni rozumieć świat mediów, ale tego świata namacalnie doświadczać, poprzez różnorakie projekty medialne. I tu pojawia się dość istotne pytanie: ile czasu nauczyciele poświęcają na kwestie teoretyczne, a ile na kształcenie w swych podopiecznych odpowiednich nawyków i umiejętności?