Provisional Governing Council as Part of the Impact of State Authorities on the Functioning of the Polish Autocephalous Orthodox Church (1948 – 1951)
- Institution: University of Zielona Góra
- Year of publication: 2015
- Source: Show
- Pages: 263–278
- DOI Address: https://doi.org/10.15804/athena.2015.48.17
- PDF: apsp/48/apsp4817.pdf
On April 26, 1948, the Provisional Governing Council of PAKP was formed on the basis of minister of public administration Edward Osóbka- Morawski’s directive. The decision was a consequence of the removal of Metropolitan Dionizy (Waledyński) from his position as the head of the Orthodox Church. It left the de facto function of the board of trustees in charge of the Orthodox Church. Provisional Governing Council had de facto the function of the receivership management in charge of the Orthodox Church. It took over all matters and documents of the Warsaw Orthodox Theological Consistory and the entire property of the Church in Poland. The state authorities appointed the Provisional Governing Council two main tasks to solve. They concerned: the problem of autocephaly and election of a new superior. The Council was also to solve the problem of deposed Metropolitan Dionizy (the expulsion outside Warsaw) and the reorganization of the administrative structure of the Church. Until July 1951, these tasks were completed.
Tymczasowe Kolegium Rządzące jako element wpływu władz państwowych na politykę Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (1948–1951)
Tymczasowe Kolegium Rządzące PAKP zostało powołane 26 kwietnia 1948 roku zarządzeniem ministra administracji publicznej Edwarda Osóbki-Morawskiego. Decyzja ta była następstwem usunięcia metropolity Dionizego (Waledyński) ze stanowiska zwierzchnika Cerkwi prawosławnej. Spełniało ono de facto funkcję komisarycznego zarządu kierującego Kościołem prawosławnym. Przejęło wszystkie sprawy i akta Warszawskiego Duchownego Konsystorza Prawosławnego oraz cały majątek Cerkwi w Polsce. Władze państwowe wyznaczyły Tymczasowemu Kolegium Rządzącemu do rozwiązania dwa główne zadania. Dotyczyły one: problemu autokefalii i wyboru nowego zwierzchnika. Miało ono też zająć się sprawą odsuniętego metropolity Dionizego (wysiedlenie poza Warszawę) oraz reorganizacją struktury administracyjnej Cerkwi. Do lipca 1951 roku zadania te zostały wykonane.
BIBLIOGRAFIA:
- Antonova S.E. (2011). Patriarchal Orthodox Church of Bulgaria. [in:] The Encyclopedia of Eastern Orthodox Christianity. J.A. McGuckin (ed.). Hoboken: Blackwell Publishing Ltd.
- Bendza M. (2006). Droga Kościoła prawosławnego w Polsce do autokefalii. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
- Curanović A. (2010). Czynnik religijny w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
- Dudra S. (2010). Metropolita Dionizy (Waledyński) 1876 – 1960. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna.
- Ławreszuk M. (2009). Prawosławie wobec tendencji nacjonalistycznych i etnofiletystycznych. Studium teologiczno-kanoniczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper.
- Matwiejuk J. (2007). Kształtowanie się stanu prawnego Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. „Elpis” 15 – 16. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
- Michalak R. (2014). Polityka wyznaniowa państwa polskiego wobec mniejszości religijnych w latach 1945 – 1989. Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego.
- Mironowicz A. (2005). Kościół prawosławny na ziemiach polskich w XIX i XX wieku. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
- Parry K. (ed.) (2007). The Blackwell Companion to Eastern Christianity. Victoria: Blackwell Publishing.
- Péter L. (1995). Church-State Relations and Civil Society in Hungary. A Historical Perspective. “Hungarian Studies” Vol. 10, No. 1.
- Ramet P. (1984). Religion and Nationalism in Soviet and East European Politics. Durham: Duke University Press.
- D. (2011). 50 lat temu odszedł do wieczności metropolita warszawski i całej Polski Makary. „Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego” 3. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna.
- Suvarsky J. (1982). The 30 Anniversary of the Autocephaly of the Orthodox Church in Czechoslovakia. „Journal of the Moscow Patriarchate” 7.
- Urban K. (1993). Kościół prawosławny w Polsce. Sprawa autokefalii z 1948 roku. „Cerkiewny Westnik” 10. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna.
- Urban K. (1996). Kościół prawosławny w Polsce 1945 – 1970 (rys historyczny). Kraków: Zakład Wydawniczy NOMOS.
- Urban K. (2007). Ksiądz Atanazy Semeniuk 1904 – 1996 (życie długie, trudne i ciekawe…). Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna.
- Znosko A. (1973). Prawosławne prawo kanoniczne. Warszawa: Chrześcijańska Akademia Teologiczna.
- Zyzykin M. (1933). Autokefalia i zasady jej zastosowania. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska”.
- Żerelik R. (1996). Zarys dziejów prawosławia na Śląsku po II wojnie światowej. [in:] Katedra Narodzenia Przenajświętszej Bogarodzicy we Wrocławiu. I. Rydzanicz (ed.). Wrocław: Oficyna Wydawnicza „Arboretum”.
Provisional Governing Council Council of Bishops Orthodox Church Kościół prawosławny Sobór Biskupów Tymczasowe Kolegium Rządzące