Marka polskich partii politycznych – analiza empiryczna

W niniejszym artykule analizuję polskie partie polityczne, wykorzystując podejście political branding, które pozwala opisywać i wyjaśniać różnego rodzaju wybory konsumenckie. Głównym elementem tego podejścia jest marka polityczna: zestaw doświadczeń, uczuć, obrazów, kwestii, symboli, które odzwierciedlają ogólny klimat towarzyszący poszczególnym partiom, wykorzystywany do oceniania i podejmowania decyzji, w tym decyzji wyborczej. Celem niniejszego artykułu jest pogłębienie wiedzy na temat marek polskich partii politycznych. Interesuje mnie, jak Polacy postrzegają polskie partie polityczne: jakie cechy i wartości im przypisują, jakie są ich silne i słabe strony, co wyróżnia poszczególne partie na tle innych ugrupowań? W tym celu, wykorzystując dane jakościowe, tworzę mentalne mapy skojarzeń, jakie Polacy przypisują poszczególnym partiom.

THE BRAND OF POLISH POLITICAL PARTIES: AN EMPIRICAL ANALYSIS

In the present paper, I analyze political parties using political branding approach, which enables to describe and explain any kind of consent decisions. The key element of this approach – political brand defined as experience, emotions, images, issues and symbols which reflect overall climate accompanying political parties – is a base for evaluation and decision-making, vote choice included. The aim of the present paper is to extend the knowledge about Polish political brands. I am interested to know how Polish political parties are perceived, what are their main characteristics and values, strengths and weaknesses, what makes them unique in comparison to other brands? To answer the research questions, I use FGI data to create mental maps of associations, the Poles’ link to political brands.

BIBLIOGRAFIA:

• Aaker, J.L., Fournier, S., Brasel, S.A.(2004).When Good Brands Do Bad.Journal of Consumer Research, 31, 1–16.
• Anderson, J.R.(1983).The Architecture of Cognition.Cambridge, MA: Harvard Uni­versity Press.
• Cwalina, W., Falkowki, A.(2015).Political Branding: Political Candidates Positioning Based on Inter-Object Associative Affinity Index.Journal of Political Marketing, 14, 152–174.
• French, A., Smith, I.G.(2008).Measuring Political Brand Equity: A Consumer Approach.Proceedings of the 5th International Conference on Political Marketing, Manchester Business School, March.
• Hopkin, J., Paolucci, C.(1999).New Parties and the Business Firm Model of Party Organization: Cases from Spain and Italy.European Journal of Political Research, 35, 307–339.
• Needham, C.(2006).Brands and Political Loyalty.Brand Management, 13, 178–87.
• Nielsen, S.W., Larsen, M.V.(2014).Party Brands and Voting.Electoral Studies, Volume 33, 153–165.
• Scammell, M.(2007).Political Brands and Consumer Citizens: The Rebranding of Tony Blair.The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 611, 176–192.
• Schneider, H.(2004).Branding in Politics.Journal of Political Marketing, 3, 41–67.
• Smith, G.(2005).Politically Significant Events and Their Effect on the Image of Political Parties: A Conceptual Approach.Journal of Political Marketing, 4, 91–114.
• Smith, G., French, A.(2009).The Political Brand: A Consumer Perspective.Marketing Theory, 9, 209–226.
• Turska-Kawa, A.(2013).Marka idealnej partii politycznej w opinii wyborców o różnych preferencjach ideologicznych i partyjnych.Political Preferences, 5 , 29–47.
• White, J., de Chernatony, L.(2002).New Labour: A Study of the Creation, Development and Demise of a Political Brand.Journal of Political Marketing, 1, 45–52.