Japoński synkretyzm wyznaniowy

Japanese religious syncretism

Syncretism is a conceptual model that signifies the alliance, amalgamation, or combination of the assumptions of different religious, philosophical and cultural systems that are objects of interest in cultural, religious and social studies. Nevertheless, less attention has been paid to this process as an educational phenomenon. The purpose of this article is to provide an overview of the issues related to Japanese religious syncretism. It comprises the presentation of the main religious currents and spiritual traditions present in contemporary Japanese culture, as well as the idiosyncrasies associated with their peculiarities that carry the potential for informal cross-cultural education. This translates into some peculiar features of the cultural identity of the Japanese with their eclectic and inclusive qualities. In contrast to the negative connotations associated with syncretism in the context of the European cultural milieu and Christian dynamics, Japanese syncretism in this regard has positive connotations because it implies reconciliation between religious traditions and communities that would otherwise be considered as competing with each other. Insights into the nature of religious syncretism in contemporary Japan as a process of heterogeneous fusion of faiths and beliefs (and the resulting traditions, rituals and symbols) present in the public space and sacred architecture, and identified in cultural discourse, will specify the capital for cross-cultural learning and cross-religious tolerance.

Synkretyzm jest modelem pojęciowym, który oznacza sojusz, amalgamację lub połączenie założeń różnych systemów religijnych, filozoficznych i kulturowych, będąc przedmiotem zainteresowania w badaniach kulturowych, religijnych i społecznych. Niemniej jednak mniej uwagi poświęca się temu procesowi jako zjawisku edukacyjnemu. Celem artykułu jest przybliżenie problematyki związanej z japońskim synkretyzmem wyznaniowym. Zaprezentowane w nim zostaną główne nurty religijne i tradycje duchowe obecne we współczesnej kulturze Japonii, a także związane z ich specyfiką idiosynkrazje o charakterze potencjału nieformalnej edukacji międzykulturowej przekładającej się na swoiste cechy tożsamości kulturowej Japończyków o eklektycznym i inkluzyjnym walorze. W przeciwieństwie do negatywnych konotacji związanych z synkretyzmem w kontekście europejskiego kręgu kulturowego i chrześcijańskiej dynamiki, japoński synkretyzm w tym względzie ma pozytywne konotacje, ponieważ implikuje pojednanie między tradycjami religijnymi i społecznościami, które w innym przypadku byłyby uważane za konkurencyjne względem siebie. Wgląd w naturę synkretyzmu religijnego współczesnej Japonii jako procesu heterogenicznego fuzji wyznań i przekonań (oraz wynikających z tego tradycji, rytuałów i symboli) obecnych w przestrzeni publicznej i architekturze sakralnej, a zidentyfikowanych w dyskursie kulturowym, pozwoli wyartykułować kapitał dla międzykulturowego uczenia się i tolerancji międzywyznaniowej.

REFERENCES:

• Andreasen, E., Reader, I. and Stefansson, F. 1995. Japanese Religions Past and Present (1st ed.). London: Routledge.
• Berner, U. 1979. Der Begriff ‚Synkretismus‘ – ein Instrument historischer Erkenntnis? Saeculum. 30, pp. 68–85.
• De Mente, B.L. 2005. Japan Unmasked: The Character and Culture of the Japanese. Tokyo: Tuttle.
• Eliade, M. 1959. The Sacred and the Profane. New York and London: Harcourt Brace Janovich.
• Ellwood, R.S. and Pilgrim R. 1985. Japanese Religion: A Cultural Perspective (1st ed.). London: Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315507132 (10.06.2024).
• Hardacre, H. 2017. Shinto: a history. New York: Oxford University Press.
• Martin, L.H. 1983. Why Cecropian Minerva? Hellenistic religious syncretism as system. Numen. 30, pp. 131–145.
• Nakamaki, H. 2003. Japanese religions at home and abroad. Anthropological perspectives. (1st ed.). London: Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203037492 (10.06.2024).
• Ohnuki-Tierney, E. 1984. Illness and Culture in Contemporary Japan: An Anthropological View. Cambridge: Cambridge University Press. DOI: 10.1017/CBO9780511621772.
• Pye, M. 1971. Syncretism and ambiguity. Numen. 18, pp. 83–93.
• Report on International Religious Freedom: Japan. 2021. Office of International Religious Freedom. https://www.state.gov/reports/2021-report-on-international-religious-freedom/japan/ (10.06.2024).
• Reischauer, E. 1988. The Japanese today. Cambridge, MA: Belknap Press.
• Reischauer, E. and Jansen, M. 1995. The Japanese today: Change and continuity. Cambridge, MA: Harvard University Press.
• Richie, D. 1997. Partial views: Essays on contemporary Japan. Tokyo: The Japan Times.
• Umeasao T., Tada M. 1972. Ronshu Nihon bunka, Vol. 2. Tokyo: Kodansha.
• Sansom, G. 1931/1976. Japan –A short cultural history (Vols. 1–3). Tokyo: Tuttle.
• The World Factbook. 2019. Washington, DC: Central Intelligence Agency.
• Wach, J. 1944. Sociology of religion. Chicago, IL: University of Chicago press
• Yusa, M. 2002. Japanese religions. Religions of the world. London: Routledge.