China as a Strategic Economic Partner in the Concepts of Russian Foreign Policy in the 2020s
- Institution: Cracow University of Economics
- ORCID: https://orcid.org/0000-0001-8649-6518
- Year of publication: 2021
- Source: Show
- Pages: 43-65
- DOI Address: https://doi.org/10.15804/npw20212803
- PDF: npw/28/npw2803.pdf
China as a Strategic Economic Partner in the Concepts of Russian Foreign Policy in the 2020s
The article presents an idea of the possible Russian - Chinese strategic economic partnership at the beginning of the 21st century. The author indicates the main factors influencing Russian Federation foreign policy towards China from the perspective of a neoclassical realism.The author stands that according to J. Rosenau, the main factors determining the Russian foreign policy are idiosyncratic and role. Then he analyses the Russian documents of foreign policy, economic data and geopolitical ideas. On that ground, he makes a simple analyse using the neoclassical realism model, that’s integrates Foreign Policy Analyse and International Relations Theory, joining independent and intervening variables, to support the article’s hypotheses. That hypotheses say that, firstly, The Peoples Republic of China (PRC) plays a role of diversification of Russia’s international economic ties; and secondly, The PRC status as a Russia’s strategic partner is at issue, despite the official declarations of both sides.
Китай как стратегический экономический партнер в концепциях внешней политики России в 2020-е годы
В статье представлена идея возможного российско-китайского стратегического экономического партнерства в начале XXI века. С точки зрения неоклассического реализма автор указывает основные факторы, влияющие на внешнюю политику Российской Федерации в отношении Китая. Ссылаясь на мнение Дж. Розенау, автор считает, что главными определяющими российскую внешнюю политику являются факторы идиосинкразии и роли. Затем он анализирует российские документы внешней политики, экономические данные и геополитические идеи. На этом основании автор проводит простой анализ (используя модель неоклассического реализма, которая объединяет анализ внешней политики и теорию международных отношений), сопоставляя независимые и промежуточные переменные, чтобы подтвердить гипотезы статьи. Первая из них звучит: Китайская Народная Республика играет роль диверсификации международных экономических связей России. Суть второй гипотезы состоит в том, что статус КНР как стратегического партнера России остается под вопросом, несмотря на официальные заявления обеих сторон.
REFERENCES:
- Bieleń, S. (2014), Meandry modernizacyjne Rosji. In: J. Diec, A. Jach (ed.), Fenomen Rosji. Pamięć przeszłości i perspektywy rozwoju. Część 2: Kontekst polityczny i gospodarczy. Krakow: Księgarnia Akademicka.
- Blanchard, J.M.F., Ripsman N.M. (2013). Economic Statecraftand Foreign Policy. Sanctions, incentives, and target state calculations. London: Routledge.
- Dugin, A. (2014). Putin vs Putin. Vladimir Putin Viewed From The Right. Budapest: ARKTOS.
- Gazprom 2019. Retrieved from: https://www.gazprom.com/about/marketing/europe/.
- Gazprom 2019a. Retrieved from: https://www.gazprom.com/about/marketing/.
- Holsti, K.J. (1970). National Role Conceptions in the Study of Foreign Policy. International Studies Quarterly, 14(3), 233-309.
- Kozub-Karkut, M. (2020), Realizm neoklasyczny w perspektywie teorii stosunków międzynarodowych i polityki zagranicznej. Krakow: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
- Kunz, B., Saltzman, I.Z. (2012). External and domestic determinants of state behaviour. In: A. Toje, B. Kunz (ed.), Neoclassical realism in Europe. Bringing power back in. Manchester: Manchester University Press.
- Larsen, H.B.L. (2019). NATO’s Democratic Retrenchment. Hegemony After the Return of History. London, New York: Routledge.
- Lubina, M. (2014). Niedźwiedź w cieniu smoka. Rosja-Chiny 1991-2014. Krakow: Księgarnia Akademicka.
- Marszałek-Kawa, J. (red.). (2010). Chiny supermocarstwem XXI wieku? Rozważania na temat polityki i gospodarki Państwa Środka. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
- Marszałek-Kawa, J. (red.). (2014). Globalna polityka Chin. Czynniki i perspektywy. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
- Marszałek-Kawa, J., Dmochowski, T. (red.). (2018). Rozważania o kierunkach współczesnej polityki Chin. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
- Potulski, J. (2010). Współczesne kierunki rosyjskiej myśli geopolitycznej. Między nauką, ideologicznym dyskursem a praktyką. Gdansk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
- Pugacewicz, T. (2019). Studia nad polityką zagraniczną z poziomu czynników krajowych. Historia rozwoju i współczesne wyzwania w nauce światowej i polskiej. Stosunki Międzynarodowe -International Relations, 1(55), 59-86.
- Ripsman, N.M., Taliaferro, J.W., Lobell, S.E. (2016). Neoclassical Realist Theory of International Politics. Oxford: Oxford University Press.
- Rodkiewicz, W. (2013, 20 February). Koncepcja polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Analizy OSW. Retrieved from: https://www.osw.waw.pl/pl/publikacje/analizy/2013-02-20/koncepcja-polityki-zagranicznej-federacji-rosyjskiej.
- Rodkiewicz, W. (2016, 7 December). Straszenie zwrotem ku Azji -nowa Koncepcja polityki zagranicznej Rosji. Analizy OSW. Retrieved from: https://www.osw.waw.pl/pl/publikacje/analizy/2016-12-07/straszenie-zwrotem-ku-azji-nowa-koncepcja-polityki-zagranicznej-rosji.
- Rosenau, J.N. (1966). Pre-theories and theories of foreign Policy. In: F.R. Barry (ed.), Approaches in Comparative and International Politics. Evanston: Northwestern University Press.
- Sil, R., Katzenstein, P.J. (2010). Beyond paradigms: analytic eclecticism in the study of world politics. Houndmills, Basingstoke, Hampshire, New York: Palgrave Macmillan.
- Starr, H. (1988). Rosenau, Pre-theories and the Evolution of the Comparative Study of Foreign Policy. International Interactions, 14(1), 3-15.
- Taliaferro, J.W. (2009). Neoclassical realism and resource extraction: State building for future war. In: W. Taliaferro, S.E. Lobell, N.M. Ripsman (ed.), Neoclassical Realism, the State, and Foreign Policy. Cambridge: Cambridge University Press.
- Thies, C. (2017). Role Theory and Foreign Policy. In: Oxford Research Encyclopaedia. Retrieved from: https://oxfordre.com/internationalstudies/view/10.1093/acrefore/9780190846626.001.0001/acrefore-9780190846626-e-291.
- Toje, A., Kunz, B. (2012). Introduction: neoclassical realism in Europe. In: A. Toje, B. Kunz (ed.) Neoclassical realism in Europe. Bringing power back in. Manchester: Manchester University Press.
- Trenin, D. (2007). Getting Russia right. Washington, DC: Carnegie Endowment for Int’l Peace.
- Trenin, D. (2019, 25 April). It’s Time to Rethink Russia’s Foreign Policy Strategy. Carnegie Moscow Center. Retrieved from: https://carnegie.ru/commentary/78990.
- Анохин, А.А., Лачининский, С.С. (2014). Эволюция идей и содержания геоэкономических исследований. Известия Русского Географического Общества, 146(2), 66-76.
- Богатуров, А.Д., Дундич, А.С., Троицкий, Е.Ф. (2010). Центральная Азия: «отложенный нейтралитет» и международные отношения в 2000х годах. Очерки текущей политики. Выпуск 4. Москва: НОФМО.
- Богатуров, А.Д. (2002). Плюралистическая однополярность. In: А.Д. Богатуров, Н.А. Косолапов, М.А. Хрусталев (ed.), Очерки теории и политического анализа международных отношений. Москва: Научно-образовательный форум по международным отношениям.
- Вартанян, Р.Г. (2007). Россия, Европейский Союз и страны Кавказа: новые горизонты сотрудничества в XXI веке. Москва: Социально-политическая МЫСЛЬ.
- Глазьев, С. (2018). Рывок в будущее. Россия в новых технологическом и мирохозяйственном укладах. Москва: Книжный мир.
- Документы подписанные в рамках официального визита Президента Российской Федерации В.В. Путина в Китайскую Народную Республику (2014, 20 May). Президент России. Retrieved from: http://kremlin.ru/supplement/1643.
- Дугин, А. (2011). Геополитика. Москва: Академический проект.Дугин,А. (2013). Теория Многополярного Мира. Москва: Академический проект.Караганов, С. (2018). Европа геостратегически оголена и в одиночку нежизнеспособна. Portal Россия в Глобальной Политике. Retrieved from: https://globalaffairs.ru/pubcol/Evropa-geostrategicheski-ogolena-i-v-odinochku-nezhiznesposobna19882.
- Киселев, С.Г. (2002). Основной инстинкт цивилизаций и геополитические вызовы России, Москва: Известия.
- Киселев, С.Г. (2017). Еврацийское пространство -арена глобального противостояния. In: С.Г. Киселев (ed.), Россия и евразийское пространство: векторы развития: коллективная монография. Москва: МАКС Пресс.
- Концепция внешней политики Российской Федерации (2008, 15 July). Президент России. Retrieved from: http://kremlin.ru/acts/news/785.
- Концепция внешней политики Российской Федерации (утверждена Президентом Российской Федерации В.В. Путиным 30 ноября 2016 г.). МИД. Retrieved from: https://www.mid.ru/ru/foreign_policy/official_documents/-/asset_publisher/CptICkB6BZ29/content/id/2542248.
- Неклесса, А.И. (2009). Геоэкономическая формула мироустройства. Траектории России в новом универсуме. In: Геоэкономическая формула мироустройства: Россия в новом универсуме. Материалы научного семинара. Выпуск No 1. Москва: Научныйэксперт.
- Пантин, В.И. (2009). Мировые циклы и перспективы России в первой половине XXI века: Основные вызовы и возможные ответы. Дубна: Феникс+.
- О российско-китайских отношениях стратегического партнерства (2017). МИД. Retrieved from: http://www.mid.ru/strategiceskoe-partnerstvo-s-kitaem.
- Рар, А. (2012). Куда пойдет Путин?Россия между Китаем и Европой. Москва.
- Цыганков, А.П. (2015). «Островная» геополитика Вадима Цымбурского. Тетради по консерватизму, 1, 12-20.
- Цыганков, А.П., Цыганков, П.А. (2017). Просвещенное державничество (А.Д.Богатуров и российская теория международных отношений). «Полис», 4, 175-185.
geopolitics Russian Chinese partnership Russian foreign policy China Russia геополитика российско-китайское партнерство Китай Россия