El motivo de la transformación en el cuento Axolotl de Julio Cortázar

The motif of transformation in Julio Cortazar’s short story Axolotl

This paper aims to briefly tackle the issue of the alter ego and the metamorphosis in Latin American literature. For this reason, we shall take the story by Julio Cortázar entitled Axolotl as a reference point and evaluate the various interpretations of the myth and transformation in Cortázar’s work. Since we are not the very expression and measure of our thoughts (e.g. Julio Cortázar), our other self is always among us. The various existential relationships that we establish daily to confirm that we live our lives fulfilled by certainty and conviction, and that – staying in a permanent conflict with the world engulfed in an antagonistic relationship between the real and the unreal – they are a potent metaphor through which Cortázar evoques Thomas Mann or Franz Kafka, among others. Thus, the axolotl shall not be the only reason to analyze the story. We shall also see how this metaphor is rendered in literature.

Motyw przemiany w opowiadaniu Aksolotl Julio Cortázara

Celem artykułu jest krótkie omówienie problemu obecności alter ego i procesów metamorfozy w literaturze latynoamerykańskiej. Punktem wyjścia dla prezentowanych rozważań jest opowiadanie Julio Cortázara Aksolotl. Historia stanowi pretekst ukazania różnych interpretacji, które przekazuje nam Cortázar w odniesieniu do mitu i problemu przemiany, transformacji. Ponieważ nie zawsze jesteśmy uczciwi wobec siebie, wyrazem i miarą naszych myśli może stać się nasze drugie ja, nasz nierzeczywisty sobowtór. Pisarz odwołuje się do różnorodnych relacji egzystencjalnych, w których poszukujemy codziennie potwierdzenia i stałości, poczucia rzeczywistości, pozostając jednak w nieustannym konflikcie ze światem pogrążonym w antagonistycznej relacji między tym, co realne, i tym, co nierzeczywiste. Ten dualizm jest wieloznaczącą metaforą, poprzez którą Cortázar przywołuje m.in. Thomasa Manna czy Franza Kafkę. Aksolotl stanie się zatem pretekstem analizy i punktem wyjścia do refleksji na temat metafory transformacji ukazywanej w literaturze pięknej.

BIBLIOGRAFIA:

• Cortázar 1994 – Julio Cortázar, Cuentos completos, Madrid: Alfaguara D.L., 1994.
• Giacoman 1972 – Helmy Faud Giacoman, Homenaje a Julio Cortázar. Varia­ciones interpretativas en torno a su obra, New York: Las Américas, 1972.
• Graf 2002 – Eric C. Graf, ‘Axolotl’ de Julio Cortázar: dialéctica entre las mi­tologías azteca y dantesca, “Bulletin of Spanish Studies”, nº 79 (5), 2002, pp. 615-636.
• Kafka 1938 – Franz Kafka, La metamorfosis, Buenos Aires: Editorial Losada, 1938.
• Lagmanovich 1975 – David Lagmanovich, Estudios sobre los cuentos de Julio Cortázar, Barcelona: Ediciones Hispam, 1975.
• Mann 1977 – Thomas Mann, José y sus hermanos, Madrid: Guadarrama, 1977.
• Prego Gadea, Cortázar 1997 – Omar Prego Gadea, Julio Cortázar, Los cuentos: un juego mágico, en: La fascinación de las palabras, http://www.geo­cities.ws/juliocortazar_arg/prego.htm (1.09.2021).
• Wendorff 2008 – Anna Wendorff, ‘Amblistoma mexicanum’ segundo Cortá­zar: estudo de ‘Axolotl’, en: S. Pérez-Abadín Barro (ed.), Doutros la­dos: capítulos sobre os contos de Cortázar, Noia (A Coruña) 2008, pp. 131-139.