Autorzy artykułu przedstawiają wyniki badania opinii czeskich studentów na temat znaczenia filozofii czeskich pedagogów społecznych i andragogów dla ich przyszłej pracy zawodowej. Wskazują na to, że w dziedzinie edukacji międzykulturowej w Czechach wyróżniały się dwie osobistości: Přemysl Pitter (1895-1976) i Miroslav Dědič (1925). Přemysl Pitter koncentrował się na edukacji dzieci czeskich, żydowskich i niemieckich, Miroslav Dědič na edukacji dzieci czeskich, niemieckich, słowackich, a zwłaszcza romskich. Badania pokazują dość pozytywny związek studentów z wielokulturowym wymiarem filozofii wychowania i etyki wychowania obu pedagogów w stosunku do dzieci różnych narodowości. Autorzy postulują rozwój edukacji międzykulturowej zarówno w Czechach, jak i w Europie i na świecie w oparciu o myśli pedagogów nie tylko tych przywoływanych w tekście, ale i innych, np. Janusza Korczaka.