- Author:
Adela Kożyczkowska
- Year of publication:
2013
- Source:
Show
- Pages:
97-133
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2013.04
- PDF:
em/2/em204.pdf
W opracowaniu podjęto próbę rozpoznania – czym w swej istocie był fenomen kulturowy „Młodokaszubi” i jakie wywarł on konsekwencje dla kształtowania kaszubskiej idei regionalizmu oraz w jaki sposób może wzbogacać myślenie o edukacji regionalnej w ogóle. Autorka formułuje tezę, zgodnie z którą myśl młodokaszubska stanowi punkt węzłowy etnicznej biografii Kaszubów – jest bowiem wyrazem kulturowego rozwoju idei regionalizmu kaszubskiego. Potwierdza zarazem Herderowską tezę, że każde jestestwo posiada własny świat, i to wewnątrz tego świata wytworzony powinien być typowy dla niego wzorzec. Regionalizm i edukacja regionalna są nierozerwalnie związane z pedagogicznością i politycznością kulturowego bycia człowieka w świecie.
- Author:
Justyna Jabłeka
- Author:
Irena Kubak
- Year of publication:
2013
- Source:
Show
- Pages:
181-188
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2013.08
- PDF:
em/2/em208.pdf
Koło Naukowe Edukacji Międzykulturowej (KNEM) to studencka organizacja działająca nieprzerwanie od 2003 roku w Uniwersytecie Śląskim, na Wydziale Etnologii i Nauk o Edukacji w Cieszynie. Aktualnie na Uniwersytecie Śląskim zarejestrowane są 183 koła naukowe, z czego 6 na Wydziale Etnologii i Nauk o Edukacji w Cieszynie, w tym właśnie Koło Naukowe Edukacji Międzykulturowej. Pomysłodawczyniami stworzenia KNEM były Alina Szczurek-Boruta oraz Barbara Grabowska, które zostały opiekunkami naukowymi koła. Koło Naukowe Edukacji Międzykulturowej realizuje projekty o zróżnicowanym charakterze oraz zakresie tematycznym. Projekty te mają charakter edukacyjny, naukowy, społeczny i kulturalny. Działalność koła obejmuje liczne konferencje naukowe (konferencje poruszające problematykę rodzicielstwa zastępczego, opieki paliatywnej, tolerancji, stereotypów, innych kultur i narodów), warsztaty edukacyjne (tematyką nawiązujące np. do tolerancji, Praw Człowieka, międzykulturowości, twórczości i kreatywności), działania woluntarystyczne (wolontariat w szpitalu na oddziałach dziecięcych), jak również udział jego członków w różnego rodzaju szkoleniach i wymianach o charakterze krajowym czy międzynarodowym (wymiana polsko-litewska, warsztaty polsko-niemiecko-białoruskie). Nie brakuje także przedsięwzięć stricte rozrywkowych (Międzynarodowy Dzień Sąsiada, imprezy taneczne o charakterze folklorystycznym). Studenckie Koło Naukowe Edukacji Międzykulturowej znakomicie łączy akademicką teorię z praktyką.
- Author:
Tadeusz Lewowicki
- Year of publication:
2012
- Source:
Show
- Pages:
15-46
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2012.01
- PDF:
em/1/em101.pdf
Artykuł jest swoistym bilansem dokonań i problemów edukacji międzykulturowej. Przedstawia próbę typologii odmian wielokulturowości oraz przykłady zjawiska wielokulturowości w różnych częściach świata. Na tym tle nakreślony został szkic dziejów edukacji wielokulturowej – celów tej edukacji, przyjmowanych modeli, a także skutków. Jako propozycja przezwyciężenia słabości edukacji wielokulturowej przedstawiona jest edukacja międzykulturowa. Nową tendencją w życiu współczesnych społeczeństw – przywołaną w artykule – staje się wielowymiarowe ujmowanie tożsamości człowieka. W warunkach globalizacji, europejskiej integracji, demokracji i respektowania praw ludzi ważne są możliwości dokonywania wyborów własnej tożsamości. Wymienione sprawy, a także inne sprawy sygnalizowane w tekście, wyznaczają istotne zadania edukacji międzykulturowej.
- Author:
Jerzy Nikitorowicz
- Year of publication:
2012
- Source:
Show
- Pages:
47-66
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2012.02
- PDF:
em/1/em102.pdf
Autor zwraca uwagę, że z dotychczasowych badań nad wielokulturowością i skutków funkcjonującej ideologii wielokulturowości wynika potrzeba wypracowania nowej koncepcji kultury wiedzy o sobie i innych, co może i powinna podjąć rozwijająca się obecnie edukacja międzykulturowa. Wskazuje na normy, którymi kieruje się edukacja międzykulturowa, w ustawicznym procesie kształtowania tożsamości kulturowej. Są to między innymi: uczyć się, aby być sobą, doświadczać Innych i potrafić działać wspólnie, wiedzieć o sobie i Innych. W kontekście powyższego przedstawia zadania edukacji międzykulturowej związane z kreowaniem kilku nurtów rozwoju człowieka i jego kultury. Nurt tradycji i kultury regionalnej, inaczej nurt związany z nabywaniem tożsamości rodzinno-lokalno-parafialnej, nurt kultur narodowych i kształtowania się tożsamości narodowej, nurt kultury państwowej, dotyczący kreowania więzi obywatelskich z państwem, nurt dialogu kulturowego i cywilizacyjnego (wewnętrznego i zewnętrznego), inaczej, nurt kreujący wielopłaszyznową tożsamość jednostkową i społeczną oraz nurt symetrycznej akulturacji, między innymi jako wynik mobilności i ruchów migracyjnych na świecie.
- Author:
Joanna Sacharczuk
- Year of publication:
2012
- Source:
Show
- Pages:
98-111
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2012.05
- PDF:
em/1/em105.pdf
W tekście podejmuję próbę ukazania znaczenia edukacji regionalnej w pielęgnowaniu pamięci przeszłości, odnosząc się do sytuacji wielokulturowego Białegostoku. Zastanawiam się nad rolą, jaką pełnią badania dotyczące pamięci przeszłości w planowaniu i realizowaniu działań edukacyjnych i wychowawczych. Zwracam uwagę na wybrane kwestie związane z pamięcią przeszłości w kontekście badań społecznych.
- Author:
Urszula Namiotko
- Year of publication:
2012
- Source:
Show
- Pages:
114-127
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2012.06
- PDF:
em/1/em106.pdf
Artykuł stanowi refleksję dotyczącą praktyki teatralnej jako narzędzia edukacji międzykulturowej. Odwołuję się w nim do pracy animatorów z Ośrodka „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów” w Sejnach, analizując warsztat teatralny Teatru Sejneńskiego i Pracowni Kronik Sejneńskich. W obu projektach uczestniczą dzieci i młodzież z Sejneńszczyzny, miejsca o wielokulturowych tradycjach i sąsiedztwie. Poprzez czynny udział, osobiste zaangażowanie i spotkanie ze świadkami historii młodzi mieszkańcy Sejn poznają wielokulturową przeszłość tego miejsca oraz uczą się kultury swoich kolegów i koleżanek. Zgromadzone w ten sposób informacje stanowią następnie fundament realizowanych przez młodzież spektakli. Teatr jest zatem nie tylko narzędziem sztuki, ale procesem edukacji międzykulturowej, który poprzez „kulturę czynną”, tworzoną dla ludzi i z ludźmi, kształtuje umiejętność „bycia wielokulturowym”, postawę otwartą na drugiego, umiejętność dialogu, tolerancji, zrozumienia.
- Author:
Anna Młynarczuk-Sokołowska
- Author:
Katarzyna Szostak-Król
- Year of publication:
2012
- Source:
Show
- Pages:
131-143
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2012.07
- PDF:
em/1/em107.pdf
Artykuł charakteryzuje możliwość realizacji edukacji międzykulturowej wśród dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym poprzez wielokulturowe opowieści na przykładzie Programu Rozwoju Wrażliwości na Inność „Przygody Innego”. Podstawę tego programu stanowi seria lekcji prowadzonych zgodnie z następującym porządkiem: lekcje z zastosowaniem opowieści międzykulturowych wzbogacone o aktywizujące metody nauczania, a następnie lekcje utrwalające, których celem jest konsolidacja wiedzy z poprzednich lekcji i rozszerzenie jej o nowe elementy z nią związane. Opowieści międzykulturowe mieszczą się zarówno w kanonie opowiadań psycho-edukacyjnych, jak i w nurcie edukacyjnej (rozwojowej) biblioterapii. Praca z omawianymi opowieściami umożliwia kształtowanie wrażliwości na inność w różnych aspektach (biologicznym, ekonomicznym, społecznym i kulturowym). Umożliwia także studentom kontakt z różnorodnością świata, nadanie jej wartości oraz rozwinięcie ciekawości kognitywnej oraz chęci interakcji z Obcym/Innym. Opowieści międzykulturowe stwarzają przestrzeń dla przygotowania dziecka na kontakty z Obcym/Innym poprzez pogłębione refleksje czytelników, rewaluację sposobu patrzenia na różnicę, są one także przydatne w pracy nad zachowaniem. Ponadto, oddziałują na proces rozwoju tożsamości dziecka poprzez tłumaczenie jego własnej przynależności do specyficznej (narodowej, etnicznej, religijnej) grupy i wartości, które reprezentuje.
- Author:
Adela Kożyczkowska
- Year of publication:
2012
- Source:
Show
- Pages:
167-196
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2012.09
- PDF:
em/1/em109.pdf
Tekst prezentuje koncepcję studiów drugiego stopnia: „Edukacja międzykulturowa i regionalna”, powołanych w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Studia realizowane są jako specjalność na kierunku pedagogika. Programowa koncepcja studiów jest swoistym odzwierciedleniem gdańskiego myślenia o regionie, wielokulturowości i międzykulturowości.
- Author:
Dorota Misiejuk
- Author:
Mirosław Sobecki
- Year of publication:
2012
- Source:
Show
- Pages:
200-207
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2012.10
- PDF:
em/1/em110.pdf
Opracowanie prezentuje działalność naukowo-badawczą Katedry Edukacji Międzykulturowej działającej pod kierunkiem prof. zw. dra hab. Jerzego Nikitorowicza na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku. Jest to jeden z wiodących w Polsce ośrodków akademickich zajmujący się edukacją międzykulturową.
- Author:
Jerzy Nikitorowicz
- Year of publication:
2017
- Source:
Show
- Pages:
19-35
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2017.01.01
- PDF:
em/6/em601.pdf
Autor wyraża niepokój, wskazując, że paradygmat współistnienia kultur jest coraz częściej podważany mniej lub bardziej świadomymi wypowiedziami i działaniami. Przedstawia je w tekście, analizuje i wartościuje w kontekście działań edukacji międzykulturowej. Podkreśla, że edukacja międzykulturowa zawsze uczestniczyła w procesie przeciwstawiania się dehumanizacji i infrahumanizacji, i podaje przykłady jej działalności, jak też przykłady radykalnych tendencji ograniczających człowieczeństwo Innych oraz degradujących godność i wartość człowieka. W tekście pyta i podejmuje próby odpowiedzi, w jakim zakresie zatraciliśmy wartości humanistyczne i postawę wrażliwości. Analizuje, ilustruje, poszukuje przyczyn i wskazuje na znaczenie tych zjawisk w kontekście funkcji edukacji międzykulturowej. Zwraca uwagę na problem ideologizacji narodu i nowe zadania edukacji międzykulturowej wobec przedstawianych zjawisk i zachodzących procesów społeczno-politycznych.
- Author:
SoŇa Kariková
- Author:
Ruženka Šimoniová-Černáková
- Year of publication:
2017
- Source:
Show
- Pages:
53-72
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2017.01.03
- PDF:
em/6/em603.pdf
W artykule porównano konstruowanie tożsamości narodowej przyszłych nauczycieli w Słowacji i Serbii. Pomiaru tożsamości narodowej dokonano przy pomocą skali NAIT (National Identity Scale)1. Badana grupa składała się ze 163 studentów narodowości słowackiej i 163 narodowości serbskiej (N – 326), 12% mężczyzn i 88% kobiet. W obrębie obu badanych grup, poprzez międzykulturowe analizy porównawcze, dokonano ewaluacji parametrów wyniku surowego ankiety. Wyniki badań wskazują, że przyszli nauczyciele w Słowacji prezentują wyższy poziom i większą stałość tożsamości narodowej. Jednocześnie badanie dowodzi, że świadomość narodowa słowackich przyszłych nauczycieli wzmacniana jest poczuciem patriotyzmu, a serbskich studentów – poczuciem nacjonalizmu. Wyniki omówione zostały w kontekście szkolenia przyszłych nauczycieli, z perspektywy tolerancji i międzykulturowości. Konkluzja zawiera szkic koncepcji edukacji międzykulturowej.
- Author:
Anton Dragomiletskii
- Author:
Łukasz Matusiak
- Year of publication:
2017
- Source:
Show
- Pages:
101-109
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2017.01.06
- PDF:
em/6/em606.pdf
Artykuł traktuje o pojmowaniu edukacji wielokulturowej wśród rosyjskich uczonych, zostały w nim opisane i omówione jej typologie oraz cele. Autorzy charakteryzują również aktualny stan rozwoju i rolę edukacji wielokulturowej w systemie oświatowym Federacji Rosyjskiej oraz jej faktyczną realizację w praktyce edukacyjnej w rosyjskich szkołach. Omawiają także nie do końca wydolną formułę edukacji wielokulturowej funkcjonującą w tym kraju, jak również wskazują na ważne zadanie, jakie pełni edukacja międzykulturowa w wielonarodowym i wieloetnicznym społeczeństwie rosyjskim.
- Author:
Mariusz Korczyński
- Author:
Agata Świdzińska
- Year of publication:
2017
- Source:
Show
- Pages:
113-129
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2017.07
- PDF:
em/6/em607.pdf
Kompetencje do komunikacji międzykulturowej zostały uznane jako niezbędne do funkcjonowania we współczesnej rzeczywistości społecznej, czego przykładem jest m.in. aktywność młodzieży w programach wymiany międzynarodowej na uczelniach w ramach programu Erasmus czy uczestnictwo uczniów szkół ponadgimnazjalnych w programie Comenius. Wzrosła również popularność podejmowania przez młodzież studiów na uczelniach poza granicą własnego kraju. Ten rodzaj kontaktów sprzyja poznawaniu odmiennych kodów kulturowych, dostrzeganiu i oswajaniu się z Innością, uczeniu się i budowaniu poprawnych relacji międzykulturowych. Inność na poziomie kultury stała się elementem codzienności także z powodu migracji ekonomicznych, turystyki kulturowej czy współpracy ponadgranicznej w sferze ekonomiczno-gospodarczej w ramach programów unijnych. Warto podkreślić, że kiedy nie dochodzi do faktycznego kontaktu pomiędzy jednostkami, wówczas Inny może być postrzegany stereotypowo, często jako zagrażający, a nie interesujący. Literatura naukowa, w tym polska, dostarcza wielu opracowań na temat efektów międzykulturowych relacji1, tym samym tworząc coraz szerszą perspektywę proponowanych rozwiązań i ujęć metodologicznych: sposobów zbierania danych i pomiaru tych kompetencji. Dla pedagogów otworzyła się zatem przestrzeń wymiany myśli, kreślenia nowych rozwiązań edukacyjnych i wychowawczych. Także weryfikowania i pogłębiania dotychczasowych wyników badań nad kompetencjami do komunikacji międzykulturowej. W niniejszym tekście zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych wśród studentów polskich i ukraińskich studiujących na uczelniach wyższych w Lublinie. Do badań wykorzystano Skalę Wrażliwości Międzykulturowej autorstwa G. Chena i W. Starosty2 przetłumaczoną na język polski i ukraiński. Jest to pierwsze w Polsce badanie tym narzędziem i traktowaliśmy je jako pilotażowe.
- Author:
Tadeusz Lewowicki
- Year of publication:
2017
- Source:
Show
- Pages:
19-36
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2017.02.01
- PDF:
em/7/em701.pdf
W roku 2012 ukazał się pierwszy tom czasopisma „Edukacja Międzykulturowa”. Został w nim opublikowany tekst, który był próbą „bilansu otwarcia” zagadnień wielokulturowości oraz edukacji wielo- i międzykulturowej – według spostrzeganego wówczas stanu. Obraz tych zagadnień przedstawiał się jako optymistyczny. Coraz szersza stawała się wiedza o zjawiskach wielokulturowości, w Polsce i w innych państwach dominowały nastroje prointegracyjne, dostrzegano korzyści płynące z integracji europejskiej, kształtowała się świadomość słabości edukacji wielokulturowej i znajomość nowej propozycji – edukacji międzykulturowej. Pomyślny był rozwój pedagogiki międzykulturowej – jako (sub)dyscypliny naukowej, rozwój kadrowy i instytucjonalny. Edukacja międzykulturowa – jako obszar praktyki społecznej – miała liczne udane realizacje w oświacie. Lata następne przyniosły znaczne zmiany nastawienia społecznego wobec wielokulturowości. Spowodowane to zostało m.in. nasileniem się zjawiska terroryzmu, niekontrolowaną falą uchodźców i imigrantów, którzy napłynęli do Europy, a także poczuciem zagrożenia związanym z konfliktem zbrojnym na Ukrainie. Niekorzystne zmiany postaw wobec Innych, Obcych, ujawniły się w zachowaniach polityków, niektórych radykalnych grup, a także w przekazach różnych mediów masowej komunikacji. Wszystko to składa się na odmienne niż kilka lat temu uwarunkowania edukacji międzykulturowej i pedagogiki międzykulturowej. O niektórych obserwowanych skutkach mowa jest w artykule. Sformułowane zostały także pytania o kondycję edukacji i pedagogiki międzykulturowej w dzisiejszych warunkach. W kolejnym fragmencie zaakcentowany jest fakt, że pedagogika międzykulturowa przeżywa czas próby i powinności – mimo wszystko – podjęcia edukacyjnych wyzwań.
- Author:
Tadeusz Siwek
- Author:
Zuzana Hartmannová
- Year of publication:
2017
- Source:
Show
- Pages:
111-122
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2017.02.06
- PDF:
em/7/em706.pdf
Artykuł przedstawia działalność edukacyjną czeskich aktywistów z ekologicznego ruchu Brontosaurus, którzy od kilkunastu lat budują szkołę w jednej z wiosek w Ladakhu w północnych Indiach. Sami w niej też nauczają – przeważnie miejscowych nauczycieli. Prywatna szkoła pod patronatem czeskiej organizacji wyraźnie poprawiła ofertę edukacyjną wioski Mulbekh i jej okolic. I choć jest dostępna tylko dla części miejscowych dzieci, kształci, używając coraz bardziej nowoczesnych i skutecznych metod edukacyjnych. Czescy wolontariusze zdają sobie sprawę z możliwych zagrożeń wynikających z dystansu kulturowego i dlatego starają się działać zgodnie z precyzyjnie określonymi zasadami, które minimalizują te niebezpieczeństwa.
- Author:
Janina Urban
- Year of publication:
2017
- Source:
Show
- Pages:
123-134
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2017.02.07
- PDF:
em/7/em707.pdf
Wielokulturowość staje się powszechną sytuacją i doświadczeniem współczesnego człowieka, a w sytuacjach tych decydującym czynnikiem staje się sposób traktowania Innego. Uważa się, że zadaniem edukacji międzykulturowej jest przygotowanie do równoczesnego zachowania podmiotowości siebie i Innego, a także, poprzez wnikanie w istotę innych kultur, modelowanie kultury własnej grupy społecznej. Szkole przypisuje się ważną rolę w kształtowaniu wizji Innego, a zadanie to najtrudniejsze jest z bliskim Innym. W artykule wskazana jest pewna egzemplifikacja edukacji międzykulturowej realizowanej w liceum dla mniejszości węgierskiej na Słowacji. Na tle nakreślonej działalności tego liceum, ujętej porównawczo z sąsiednim liceum dla większości słowackiej, wskazana jest podjęta przez szkołę węgierską nietypowa współpraca, w innych szkołach w środowiskach z mniejszością niespotykana. Współpraca polega na wspólnych lekcjach i projektach uczniów szkoły dla mniejszości węgierskiej z uczniami ze szkoły dla większości w ramach wzajemnej wymiany uczniów. Ideę i pomysł tego projektu przedstawiony jest w wywiadzie z dyrektorką szkoły.
- Author:
Mariusz Korczyński
- Year of publication:
2017
- Source:
Show
- Pages:
185-199
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2017.02.12
- PDF:
em/7/em712.pdf
Inteligencja emocjonalna, jako jedna z ważniejszych kompetencji międzykulturowych, ma istotne znaczenie w kwestii tworzenia dobrych relacji ze swoim otoczeniem i poczuciem spełnienia się w życiu. Wpływając na umiejętność realizacji wyznaczonych sobie celów, jest szczególnie ważnym czynnikiem decydującym o sukcesie zawodowym. Celem badań była próba ukazania związków między jedną z węzłowych kompetencji międzykulturowych, jaką jest „inteligencja emocjonalna” Polaków w Anglii, a ich sukcesem zawodowym. Badania przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego z techniką ankietową. Analizie poddano 114 poprawnie wypełnionych kwestionariuszy, tylko tych osób, które jednoznacznie zadeklarowały osiągnięcie sukcesu zawodowego lub też nie. Badania wykazały, że we wszystkich szczegółowych kompetencjach składających się na węzłową kompetencję – „inteligencję emocjonalną” takich jak: elastyczność interpersonalna, empatia, radzenie sobie z uczuciami oraz adaptacja i elastyczność zachowań, wyniki na poziomie istotnie wyższym uzyskały osoby badane, które charakteryzowały się poczuciem osiągnięcia sukcesu zawodowego. Zatem można przyjąć, że wysoki poziom przyswojenia powyższych szczegółowych kompetencji stanowi swoistą determinantę sukcesu zawodowego na obczyźnie.
- Author:
Sylwia Ryszawy
- Year of publication:
2017
- Source:
Show
- Pages:
253-265
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/em.2017.02.16
- PDF:
em/7/em716.pdf
Szkoła, a także uczelnie wyższe nie tylko kształcą oraz pozwalają zdobyć wykształcenie, ale również mają znaczenie w kształtowaniu postaw i zachowań względem drugiego człowieka. Ich współczesna rola sprowadza się także do przygotowania do życia w środowisku zróżnicowanym kulturowo. Założenia teoretyczne podjętych badań stanowi koncepcja wielokulturowości w ujęciu Jerzego Nikitorowicza. Materiał empiryczny stanowiący podstawę prowadzonych rozważań został uzyskany za pomocą metody sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety. Z przeprowadzonych badań wynika, iż badana grupa dostrzega rolę instytucji oświatowych w przygotowywaniu dzieci i młodzieży do życia w środowisku wielokulturowym.
- Author:
Anna Józefowicz
- E-mail:
a.jozefowicz@uwb.edu.pl
- Institution:
Uniwersytet w Białymstoku
- ORCID:
https://orcid.org/0000-0001-9126-3874
- Year of publication:
2019
- Source:
Show
- Pages:
158-172
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/kie.2019.01.10
- PDF:
kie/123/kie12310.pdf
Celem artykułu jest propozycja wykorzystania w edukacji dziecka książek dysponujących potencjałem uwrażliwiania na drugiego człowieka (często „Innego”), budowania z nim więzi, poszukiwania emocjonalnej wspólnoty doświadczeń. W interesującej mnie wybranej najnowszej polskiej prozie dla dzieci (mam tu na myśli literaturę dla dzieci ostatnich dwóch dekad, a więc po 2000 roku), którą poddałam analizie, zauważyłam kociego bohatera występującego zdecydowanie często w kontekście problematyki odmienności społeczno-kulturowej. Postać kota w analizowanych testach została wykorzystana do praktycznych celów, stała się poetyckim chwytem budzącym pozytywne skojarzenia, sprzyjającym kształtowaniu u dzieci wartości i uczuć wyższych. W książkach zauważam odniesienia do założeń edukacji międzykulturowej, stąd uważam, że mogą one stanowić pomoc rodzicom, nauczycielom i wychowawcom w przygotowaniu dziecka do spotkania z Innym, do koegzystowania, współpracy z nim, koleżeństwa czy przyjaźni. Książki ukazują różne oblicza dzieciństwa, dziecię ce dramaty przeż ywane przez rówieś ników w róż nych czę ś ciach ś wiata, groź ne aspekty wojny, problemy imigracji i migrantów.