The Chinese-Taiwanese conflict in realist paradigm – three levels of Kenneth Waltz’s analysis

This article attempts to systematize the possible sources and causes of the Chinese-Taiwanese conflict based on the three levels of analysis presented by Kenneth Waltz. The author discusses the assumptions of realism theory (structural realism) on the basis of the modes of functioning of the individual, state, and international system. Through this analysis, it will be possible to assess the location of the various elements (forces) driving the war in the international system.

Problemem badawczym artykułu jest zastosowanie modelu centro-peryferyjnego Rokkana-Urwina w analizie relacji międzypaństwowych. Model ten opracowany pod koniec lat 70. XX w. służył badaczom do opisywania i wyjaśniania nierówności międzyregionalnych w skali wewnątrzpaństwowej. Punktem wyjścia obu autorów była analiza potencjału regionu, a punktem dojścia – zbadanie procesów mobilizacji politycznej na terenie różnych regionów, zwłaszcza w kontekście polityki partyjnej i samorządowej. Niniejszy tekst przenosi analizę na poziom międzypaństwowy. Celem autora jest identyfikacja procesów peryferyzacji regionów i państw w skali europejskiej oraz odpowiedź na pytanie o możliwości przezwyciężenia statusu peryferii w systemie międzynarodowym.

Artykuł zawiera argumentację na rzecz wykorzystania w nauce o stosunkach międzynarodowych metod badawczych opartych na analizie struktur sieciowych. Wychodząc od ogólnej definicji sieci jako struktury złożonej z połączonych relacjami elementów, ukazuje jej odpowiedniość do opisu procesów i zjawisk o charakterze transgranicznym. Idąc dalej, rozważa komplementarność sieci w stosunku do kategorii badawczej systemu międzynarodowego i metody analizy systemowej, która przedstawia się jako szczególny przypadek szerszej klasy sieciowych metod badawczych. Analiza dotychczasowych, udanych prób adaptacji w naukach społecznych matematycznej teorii grafów, pozwala na zaproponowanie ogólnego modelu analizy sieciowej, który może okazać się użyteczny przy badaniu stosunków międzynarodowych.

Brazil has come in for a lot of criticism for some of the positions it has taken in response to what has been called a period of ‘permanent crisis’ in world politics. European leaders in particular have shown themselves to be perplexed about what they consider to be contradictory positions in response to two crises in particular: the full-scale Russian invasion of Ukraine in 2022 and the Israeli war in Gaza in response to the Hamas terrorist attacks on 7 October 2023. Yet, the Brazilian response to these crises should not have come as a surprise. Using the conceptual frameworks of Complexity and Human Systems Dynamics, as well as complexity mapping as an illustrative model, this paper argues that the Brazilian positions to these crises are both predictable and internally coherent. What is lacking is mutual knowledge and understanding of these positions. Increasing such understanding is critical as a way of working together more effectively stopping the waste of political capital on issues over which outsiders have little to no influence.