Federacja Rosyjska to obecnie największy eksporter gazu ziemnego oraz ropy naftowej na europejski rynek paliw. W skład europejskiego rynku paliw wchodzą państwa zrzeszone w V4. Różnią się potencjałem energetycznym, przyjętą strategią polityki zagranicznej, w tym oceną roli i znaczenia jakie UE powinna odgrywać w ramach prowadzonej przez siebie polityki energetycznej. Elementami wspólnymi w zakresie prowadzonej przez kraje V4 polityki energetycznej pozostają uzależnienie od Federacji Rosyjskiej w zakresie importu ropy naftowej i gazu ziemnego oraz związane z tym obawy dotyczące bezpieczeństwa energetycznego. Wszystko to ma miejsce w obliczu realizowanej przez władze rosyjskiej strategii budowy „mocarstwa energetycznego”, które wykorzystując surowce energetyczne jako źródło kreacji relacji w polityce zagranicznej, wewnętrznej będzie zdolne wpływać na bieg wydarzeń na Starym Kontynencie. Publikacja Strategia energetyczna Federacji Rosyjskiej wobec państw Grupy Wyszehradzkiej ma na celu przybliżenie relacji pomiędzy Federacją Rosyjską a państwami Grupy V4 w zakresie handlu, przesyłu surowców energetycznych jak również przejmowania przez Federację Rosyjską infrastruktury poszczególnych sektorów energetycznych krajów Europy Środkowowschodniej.

The end of special relationships between the U.S. and Saudi Arabia?

The Saudi special relationships with the U.S., unlike that of the U.S. with Israel, are mutually beneficial. Saudi Arabia sells about 10 million barrels of oil a day and all those transactions are denominated in American dollars, which helps that currency to perform the role of the currency of account (world, s currency) and has been of crucial help to the American ambition to dominate the global economy. On the other hand the United States did its part to uphold the relationship be granting the security to Saudi Arabia and other Gulf oil states. This was demonstrated for example in 1990 during Iraqi attack on Kuwait, that also menaced Saudi Arabia. At that time the U.S. deployed 400,000 troops in Saudi Arabia and expelled Iraqi troops from Kuwait. The priority of American foreign policy in that region has been to keep Gulf oil in friendly hands. Since the increase of the production of shale oil in the United States that priority has been less important. Another factor which has exerted an influence on the nature of the U.S.-Saudi relationship was the signing the permanent agreement with Iran in July 2015 on the limitation of the Iranian nuclear program and normalization of political-economic relations with the West. This has led to further worsening of the U.S.-Saudi Arabia alliance which has always been like a ”marriage of convenience” where behind the façade of friendship and harmony there is cold calculation of benefi ts and losses. That alliance will last as long as the potential benefi ts will still be bigger than possible losses.

Objectives and assumptions of the policy of the Russian Federation towards Belarus in the area of oil and gas

The aim of the article is to analyze the energy policy of the Russian Federation towards Belarus in 2015–2021. The article focuses on the issues of bilateral relations in the sphere of crude oil and natural gas. Russia uses energy tools towards Belarus in order to force it to deepen its political, economic and military integration. Russia also undertook the task of regulating the principles of further energy cooperation with Belarus.

Georgia, deprived of its own hydrocarbon resources, relies exclusively on the import. It has abstained from purchasing those from the Russian Federation for political reasons, which, combined with the lack of LNG terminal infrastructure, has led to the factual monopolization of crude oil and natural gas supplies from Azerbaijan. For geopolitical reasons, Georgia remains the only export route for Azerbaijan for these resources. Easy access to those resources due to its position as a transit state has an impact on the tempo of energy transformation in Georgia. On the one hand, the significantly lower than expected dynamics of the development of renewable energy sources, and on the other hand, the growing role of Azerbaijani national companies in the market of liquid fuels and natural gas in Georgia, are visible consequences of the emergent status quo.