W artykule podjęto rozważania dotyczące czynników, które motywują studentów przy podjęciu decyzji o wyjeździe zagranicznym w ramach programu wymiany Unii Europejskiej Erasmus+. Omówiono teoretycznie czynniki zarówno o podłożu poznawczym, takie jak: chęć poznawania kultury kraju przyjmującego, doskonalenie kompetencji językowych uczestników, możliwość podniesienia kompetencji zawodowych, czy też te o podłożu ekonomicznym, dotyczy to na przykład czynników związanych z kosztem utrzymania się w kraju wyjazdu. Grupę badaną stanowili polscy studenci wyjeżdżający w ramach programu Erasmus+ do czeskich uczelni oraz czescy studenci przyjeżdżający do uczelni znajdujących się w Polsce. Badaniami zostali objęci studenci kierunków pedagogicznych i filologicznych, studiujący w uczelniach czeskich oraz polskich. Przedmiotem przeprowadzonych badań były czynniki motywujące studentów do wyjazdu zagranicznego w ramach programu Erasmus+ oraz takie, które mogą stwarzać bariery i trudności podczas pobytu za granicą. Wyniki przeprowadzonych badań pozwalają zauważyć, że przy wyborze kraju goszczącego przez studentów największy udział mają nie czynniki motywacyjne o podłożu poznawczym, lecz czynniki ekonomiczne, takie jak, np. koszty utrzymania – ten aspekt wskazało najwięcej osób, jako najbardziej istotny przy wyborze miejsca wyjazdu. Można stwierdzić, że studenci wyjeżdżający na częściowe studia zagraniczne w ramach programu Erasmus+ kierują się najczęściej czynnikami o podłożu ekonomicznym, a więc sam wyjazd jest dla nich przede wszystkim czasem pewnej niezależności finansowej, a czynniki o podłożu poznawczym stanowią wartość dodaną mobilności. Optymizmem napawa fakt, że studenci w grupie badanej okazali się otwarci na poznawanie kultury kraju goszczącego.

The terms political correctness or PC were not used until the late 1970s. According to James Wilson (1995), a judge in Georgia, in 1973 the US Supreme Court first mentioned the term “politically correct”. Thus, the doctrine of political correctness was based on the concept of “neutral language”. It is this language, free from expressions that offend the feelings and dignity of the person, violate his human rights, must oppose hate speech (Phumsiri N., 2018). The relevance of the work is due to the interest of studying the political correctness in the modern dimension, which is explained by the growing interest in society and spread in the media. Political correctness (PC) – a term that describes the style of behavior, speech, lifestyle, preferences, but at the same time does not violate the personal boundaries of people in religious, racial, political, cultural fields (Stephen Richer, Lorna Weir, 1995). Political correctness is a kind of voluntary social code of conduct, which provides for the inadmissibility of humiliating mentions of physical or mental disabilities of third parties, about their racial, religious or national affiliation, observance of gender equality in public and private life. The term “political correctness” began to be widely used only in the 80s of the 20th centuries. It was then that conservatives from American universities began to use it to denote social movements that advocated the establishment of codes of conduct that would exclude manifestations of racism, sexism, homophobia or other unacceptable forms of behavior. Politically correct terms are a special group of neologisms that are deliberately created by native speakers to replace lexical units that, for one or another political or social reason, begin to be perceived as derogatory. A number of researchers consider political correctness as one of the manifestations of euphemism, as an integral component of its linguistic aspect (Anna Monashnenko, Svitlana Amelina, Vasyl Shynkaruk, 2021). They consider euphemisms and politically correct units as identical concepts: euphemism is one of the most effective means of expressing politically correct vocabulary.

Integration of Polish migrants in Thuringia and the phenomenon of “casual interactions”

The article presents the results of qualitative research on the migration of Poles to Germany to the state of Thuringia. One of the goals of the research conducted in 2023 was to learn about the ways in which migrants build relationships with the local community, their contribution to social and cultural integration, and the main barriers that appeared in the integration processes. The author conducted free, focused interviews, which were subjected to qualitative analysis. The surveyed people demonstrated a particular approach to the process of social and cultural integration. The analysis of the respondents statements shows the importance of the phenomenon of casual interactions, which concerns everyday conversations, interactions in specific social contexts or non-committal, polite responses to the inhabitants of the host country. The author points out that although casual interactions are not intended to be permanent, in the form of short, unfocused conversations they create opportunities to learn the language, adapt social and cultural elements or internalize norms, which creates achievable effects in the form of social and career advancement and properly ongoing integration processes.