- Author:
Paweł Malendowicz
- Institution:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
- Year of publication:
2016
- Source:
Show
- Pages:
9-26
- DOI Address:
https://doi.org/10.15804/siip201601
- PDF:
siip/15/siip1501.pdf
The insignificant trends of political thought. Contradictions and understatements
The main issue of this article are the insignificant trends of political thought and their contradictions and understatements. The article describes the following trends of political thought: anarchism, communism, nationalism, monarchism, transhumanism, primitivism, ruralism and also National anarchism, National Bolshevism and Slavophilism. These trends of political thought are characterized by internal contradictions and opposition to democracy.
- Author:
Adam Hołub
- Institution:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
- ORCID:
https://orcid.org/0000-0002-8865-6543
- Year of publication:
2019
- Source:
Show
- Pages:
7-17
- DOI Address:
https://doi.org/10.5604/cip201901
- PDF:
cip/17/cip1701.pdf
Radykalizm, zajmując pozycje negujące postulaty i rozwiązania związane z układem władzy, stoi jednocześnie w opozycji do elit politycznych ją reprezentujących. Należy zauważyć, że radykalizm o różnych orientacjach doktrynalnych niejednoznacznie definiuje elity polityczne, z jednej strony zawężając je do ścisłej grupy decyzyjnej, a innym razem traktując je szeroko, jako liderów niemal każdej grupy społecznej mającej jakiekolwiek znaczenie i wpływ na to, co dzieje się w tym społeczeństwie i w społeczeństwie globalnym. Lewica skupia się na negacji elit politycznych, ekonomicznych i kulturowych. Krytykuje istniejący system, w tym wspierające go i będące jego produktem elity. Wskazuje i ocenia działania i cele tej grupy (elity). Koncentruje się na ocenie obecnej polityki i poszukiwaniu argumentów przeciwko systemowi i tym, którzy go tworzą, wspierają i wykorzystują do własnych celów. Radykalna lewica dąży do obalenia „starych” elit. Grupy tego typu, wypowiadając się przeciwko istnieniu elit, same stwierdzają, że są awangardą zmian i całego ruchu, co paradoksalnie oznacza, że uważają się za elitę ruchu radykalnie lewicowego. Radykalna prawica podobnie ocenia i neguje istniejące elity, jednak w ogólnym dyskursie w swoich mediach postuluje tworzenie nowej, „lepszej” elity, co wynika z doktryny politycznej radykalnej prawicy. Obie postawy - zarówno negacja elit, jak i delegitymizacja „obcej” elity z postulatem zastąpienia jej „lepszą” - wynikają z doktrynalnego charakteru zarówno radykalnej lewicy (egalitaryzm), jak i prawicy (hierachizm).