Massive student protests in South Africa in the past few years, largest since the times of the anti-apartheid struggles, raised several questions for political scientists. Are we witnessing a generational change? Or are they a sign of a broader global shift towards “assertive citizenship” present in advanced democracies and democratizing countries? To answer these questions, this paper examines the levels of political support and nature of political participation among the young generation.
The paper also points out that generational change is not immediately visible in public opinion polls but is a process of a gradual narrative construction. Protests brought with them a challenge to the founding narrative of a united Rainbow Nation and reconciliation with the past, leading to a fracture in democratic stability. For the democratic project to succeed, it is essential that the national project in South Africa does not fall apart.

The Vicious Circle of Being

„Being is”: since the beginning of philosophy, this formulation by Parmenides has never ceased to amaze. Tautology, redundancy, normally does not supply any new information. But tautology is a linguistic expression of identity, and identity is a condition for the possibility of any being.
The paradoxes inherent in Parmenides’ formula are analyzed by Plato in his dialogue Parmenides. This work ends in desperate resignation, assent to the expression of contradictions. Being also means the existence of appearances, or even the existence of nonbeing. The way we use language proliferates being at a terrifying speed, and the negation of any being itself generates a new one. Paradox and contradiction lie at the source of any possible way of thinking about the world.

The text presents an outline of the history of local government development in Poland over the last hundred years, with particular emphasis on the last three decades. Its importance was discussed in the process of decentralization and democratization of the broadly understood political system. It was emphasized that it was this segment that was the first to be subjected to democratic changes and that it is in this area, both objectively and in the opinion of the public, that one can speak about the greatest success in rebuilding the social and political system of Poland. The extremely important role of self-government in the socio-economic development of the state was also pointed out, which is also connected with the fact that in no other country local governments play such a significant role in using EU structural funds. The role of local self-government as a school of democracy was also presented, showing that it is increasingly a kind of a center for the cadres of central power elites. Particular emphasis was placed on the fact that it is at this level that the instruments of direct democracy are used to the greatest extent, which favors democratic education in increasing social subjectivity. . It was also pointed out that after the parliamentary elections in 2015, won by the "Prawica Razem" coalition, the central authorities are taking steps to strengthen their position in relation to the local government.

The article presents a meta-analysis of the social context of benefits achieved by people in a new, yet not well-researched activity in electronic sports. The presented historical background of eSport and the dilemmas of the highly polarised scientific community, in which there are as many supporters as opponents of the recognition of eSport as a sport, have become a basis for describing this phenomenon in the context of the theory of use and gratification. Thus, based on the few eSport studies carried out, the human benefits related to cognitive and social development, identity development and participation in entertainment were determined.

This article focuses on young people in Poland and their ways of constructing identity. The research is based on fieldwork conducted in 2013-2014 among (605) Polish secondary school students. The respondents were asked to answer the “Twenty Statements Test” and, later on, to write down their own associations related to the notion of identity. The obtained data comprises answers provided by the respondents, whose places of residence are characterised by a high num- ber of people declaring nationality other than Polish (according to the Polish National Survey of 2011) and whose places of residence are homogenous in terms of national affi liations. The collected empirical data was suffi cient to indicate six milieus in which human identity is constructed: personality, gender, family, religion, language, and “space” (i.e., people’s identifications with a region, state, or nation). The first four milieus were very frequently placed in statements produced by the secondary school students. When confronted with the question “Who are you”, the secondary school students were no longer willing to say “I’m a Pole/ German/Silesian”. Perhaps the 21st century marks a time when nations or states are no longer relevant spaces of domestication and people are more willing to refer to cities or regions in their quest for identification.

Focusing on identity formation amongst child migrants, this paper reflects on the experiences of unaccompanied minors sent from Britain to Australia in the 20th Century. Between 1947-1967 3170 children are understood to have been exported to Australia, making Britain the only country in the world known to have exported children during peace time. Most of these children came from British care homes to which they had been entrusted by their families or social workers. The majority of exported children were from working class backgrounds and many still had living parents, or other close family, in the UK. Children as young as four were sent to train as farm labourers and domestic staff, simultaneously relieving the burden of providing for these children from the British Government, and increasing the white population in ‘underpopulated’ Australia. The paper presents thematic analysis of four published sources produced for a wide readership: two published memoirs and two young adult novels. The paper seeks to reflect on the impact of forced transnational migration on the children’s identity formation as new Australians.

What is referred to are the results of nationwide quantitative and qualitative studies conducted in several academic environments. The research constitutes the background against which the condition (the current health, inner intellectual and professional situation) of future teachers is shown as well as the determinants of their preparation for work in multicultural conditions. An authored multisided model of teachers’ education has been also presented. The research approach and interpretation of results have been subordinated mainly to social developmental psychology, the idea of constructivist understanding of individual and social development and intercultural education. In applying the constructivist approach, incorporated into pedagogy from other disciplines, the author’s proposal can be seen referring to constructivism with the aim of understanding experiences of adults. It should be emphasized that in the pedagogical literature this mainly concerns the knowledge of small children. The presented study provides a lot of new information and opens new prospects of further research on the border of intercultural education and general pedagogy, pedeutology, several sub-disciplines of psychology and sociology, as well as of other fields of broadly understood humanities, which can enhance the development of intercultural pedagogy.

This article attempts to reflect on three crucial issues concerning migration research. First of all, we seek the answer to the question: what is a specific problem of migration in sociology and in theoretical and methodological approach? For this purpose we reach to the roots of Polish researches of migrants, by Florian Znaniecki and Józef Chałasiński. Secondly, we try to reconstruct the map of current migration problems as is the effect of reviewing the literature of the subject. We pay particular attention to research on migration issues in the UK. Thirdly, we attempt to present our own research approach to Polish emigrants’ problems by using two basical categories: adaptation and integration. The subject of further empirical investigations will be the factors which facilitate or block these processes.

The Valley of Kashimir is a region which has been shaded by the conflict for decades and it is still far from resolution. Actually, it seems we observe its new phase in which the dispute spreads on the virtual space. The historical and social consciousness of the Kashmiris, formed on the occupational background, is a significant if not the most crucial element constituting the Kashmiri Muslim Identity. For last 20 years, local press popularized the claims to preserve tradition and language, or to write down history, which is believed to be presented falsely in the official narration. A need is uttered out loud to change the direction of the Kashmiri discourse which shall be based on oral history or other testimonies from the inside of the conflict reality. The increase in the interest in protecting the unique syncretic cultural heritage is visible in various activities of young generation of Kashmiris, both on the subcontinent and in diaspora. Currently, the main field for their grassroots initiatives became the Internet. By enabling a relatively free flow of information and wide accessibility, it became the space for building and maintaining the historical consciousness of the Kashmiri people. Websites such as “Lost Kashmiri History” and „Kashmir Lit” present how modern technologies serve for the memory preservation.
In this paper I would like to present briefly the content of the abovementioned websites. Focusing on the seer idea of their existence, I will try to answer the question what constitutes the historical consciousness of nowadays Kashmiri Muslims. The aim of this research shall be an attempt to present the hardships behind writing about history in conflicted regions such as Kashmir and reflect upon the Internet as a solution to that problems.

W podjętych rozważaniach zwracam uwagę na możliwości zaspokajania potrzeb orientacyjnych, kształtowania orientacji życiowych, konstruowania tożsamości przez osoby zaangażowane, aktywne, działające na rzecz drugiego człowieka. Opracowanie to porusza słabo rozpoznane i opisane na polskim gruncie zagadnienie międzynarodowego zagranicznego wolontariatu krótkoterminowego – workcampu i jego znaczenia zarówno dla jego uczestników w zakresie odkrywania sensu życia, jak i propagowania idei pokoju na świecie, tolerancji, szacunku i dialogu międzynarodowego, a zatem realizacji celów i zadań edukacji międzykulturowej.

W artykule poddano analizie dwujęzyczny dramaturgiczno-inscenizacyjny wspólny projekt Sceny Polskiej i České scény (Sceny Czeskiej) Těšínského divadla (Teatru Cieszyńskiego) w Českém Těšíně (Czeskim Cieszynie) pn. Těšínské niebo Cieszyńskie nebe. Ten muzyczny „sentymentalny rajd tramwajowy – sentymentální tramvajová rallye” przez wieki po wielokulturowym regionie i wielokulturowym mieście był – zgodnie z zamierzeniem realizatorów przedsięwzięcia: Jaromíra Nohavicy, Renaty Putzlacher, Radovana Lipusa, Tomaša Kočko – „próbą spojrzenia na cieszyńską ziemię przez pryzmat minionych lat i zdarzeń, pełną nostalgii i humoru, z przywołaniem związanych z tym regionem postaci prawdziwych i mitycznych”1. Próbą przeprowadzoną zgodnie z przyjętą przez autorów projektu nadrzędną, zainspirowaną przez ideę euroregionu, zasadą eksponowania tego, co społeczność pogranicza łączyło/łączy i w efekcie tworzy płaszczyznę wartości wspólnych, a nie tego, co dzieliło/dzieli. Poszukiwanie wspólnych elementów kultury, podobieństw dziejów okazało się tutaj zbieżne z założeniami edukacji międzykulturowej. Przyjętą opcję postrzegania polsko-czeskich pogranicznych dziejów oraz wizję współistnienia obu narodów w Cieszyńskim determinował nadto fakt przyjęcia obu państw w struktury Unii Europejskiej (premiera spektaklu 15 maja 2004 roku). Z tej perspektywy została skonstruowana materia następujących po sobie sekwencji spektaklu i wyłaniała się koncepcja człowieka pogranicza jako człowieka pełniejszego, bo wzbogaconego duchowo innością drugiego. Przedstawienie współuczestniczyło w podejmowanym po 1989 roku procesie formowania odpowiednio wysokiego poziomu zbiorowej tożsamości lokalnej, regionalnej oraz euroregionalnej społeczności zamieszkujących oba miasta graniczne i oba przygraniczne obszary.

Artykuł przedstawia tematykę związaną z realizacją projektu badawczego podejmującego zagadnienie podmiotowości i tolerancji wśród młodzieży na pograniczu kultur. Młodość jest czasem określania swojej tożsamości, która jest trudna do określenia w okresie zmian globalnych i lokalnych. Przedstawiono wartości preferowane przez młodzież wiejską regionu oraz ich wizję świata i próby określenia własnego miejsca w społeczeństwie. Badania były wspólnym projektem polsko-czeskim, w którym badano młodzież i lokalnych liderów wiejskich.

Celem artykułu jest próba interpretacji nowego pluralistycznego typu cywilizacji oraz właściwości współczesnego społeczeństwa wielokulturowego w kontekście przestrzeni edukacyjnej. Na gruncie tego zaproponowano zastąpienie pojęcia edukacji wielokulturowej terminem edukacji polietnicznej, która skierowana jest na harmonizację wzajemnego stosunku między etnicznymi lub narodowymi społeczeństwami, a w ich granicach – między różnymi grupami społeczno-kulturowymi, mającymi różną identyczność kulturową (polityczną, regionalną, płciową, religijną, wiekową, profesjonalną i in.). Zaproponowano i uzasadniono nową architektonikę edukacji wielokulturowej, w centrum której znajduje się życiowy paradygmat jednostki. W związku z tym udowadnia się pięć najważniejszych strategii metodologicznych edukacji wielokulturowej, które są jej punktem orientacyjnym oraz źródłem życiowym.W artykule zostały także zarysowane problemy implementacji projektu edukacji wielo-kulturowej na Ukrainie, które utrudniają harmonizację życia społecznego oraz procesy dialogu międzykulturowego i porozumiewania się.

W ostatnich dekadach powstało kilka subdyscyplin różnych dyscyplin naukowych, dla których pogranicze jest głównym przedmiotem rozważań - należą do nich socjologia, antropologia i pedagogika. Mogły one powstać dopiero wtedy, gdy znawcy tej problematyki uporali się z definicją pogranicza, dla której za punkt wyjścia należałoby uznać filozoficzne, szerokie do tego problemu podejście. Tu pogranicze jawi się jako słowo-klucz współczesnej humanistyki i dotyczy wielu paradygmatów współczesnej nauki: to spotkanie „Ja” - czyli jednostki, grupy, kultury - z innym: nieuniknione i stanowiące o sensie życia. Pogranicze to spotkanie dwóch różniących się paradygmatów podmiotów, to każdy dyskurs dotyczący relacji Ja-Ty (Inny). Przedmiotem rozważań w niniejszym opracowaniu jest kształtowanie się wiedzy o pograniczu na styku dwóch podejść: edukacji międzykulturowej jako subdyscypliny pedagogicznej oraz antropologii pogranicza jako subdyscypliny antropologii kulturowej. Te kierunki poszukiwań wydają się dosyć odległe od siebie, a jednak w określonym kontekście podobieństwa między nimi rysują się dosyć wyraźnie. Kontekst ten to miejsce uprawiania nauki: między innymi w zamiejscowej jednostce Uniwersytetu Śląskiego ulokowanej w Cieszynie, a więc w sercu polsko-czeskiego i tym samym czesko-polskiego pogranicza. Obecne tu pedagogika i etnologia jako kierunki studiów wypracowały w procesie współpracy i wzajemnych inspiracji oryginalną wiedzę, która stała się podstawą kształtowania się nowych kierunków badań nad pograniczem. Obydwie dyscypliny wyrosły z jednego źródła, ich geneza i drogi rozwoju są nie tylko podobne, ale można powiedzieć pokrewne. Dlatego warto tym aspektom kształtowania się wiedzy o pograniczu poświęcić czas i miejsce w publikacji naukowej.

„Negative Identity” and Russian Political Thinking

The purpose of the article is to describe contemporary Russian political strategies revitalizing the image of an external enemy. Whereas, according to the concept of Carl Schmitt, the binary opposition „enemy-friend” is the essence of politics, it will be examined how the vision of the enemy in the form of the symbolic West helps the Rusisan ruling elite to mobilize society, unite it and gain public approval for their activities on the international arena.

Paradoxical identities in Levi, Morante and Tomizza

By considering three works of Primo Levi, Elsa Morante, and Fulvio Tomizza, this analysis aims to investigate some examples of composite and paradoxical identities. Regarding the matter in question, I will examine cases in which the elements shaping the subjects, especially language, will be discordant with the proposed identity. In Primo Levi’s La tregua, the author seeks to account his Jewish belonging, despite his lack of knowledge of yiddish. Morante investigates the troubled linguistic identity of Aracoeli’s protagonist, while the extreme hybridism of Stefano in Tomizza’s L’albero dei sogni allows remarkable forms of estrangement to surface. thanks to the support of identity theorists such as Baumeister and Chambers, and of theorists of the monolingual/plurilingual condition such as Fishman and Lepschy, I will employ a more fluid notion of identity in order to contemplate different variables and solutions, which may lead to contradictions. these three authors can, therefore, be considered forerunners of recent literary studies on migration, which deal with the impellent necessity to remove the limits imposed by strict definitions of identity.

THE POET IN HIS TENT: THE INFLUENCES OF GIUSEPPE UNGARETTI AND VITTORIO SERENI ON NELO RISI’S EARLY WORKS

L’Esperienza (Experience, 1948) can truly be considered the first stage of Nelo Risi’s (b. 1920) poetic career. However, this early work of his was poorly received when it first came out. Some poems of this collection were included in two later editions of a book by the title Polso Teso (Strained Wrist), in the section entitled Le Vacche Magre (Lean Cows). this editorial decision marked the author’s willingness to use his first real poetic work as the starting point of his solid and personally chosen literary journey. However, as a detailed analysis of L’Esperienza reveals, the lyrical onset of the author is still heavily influenced by the literary tradition. As a result, the first section of the book, La Tenda (The Tent), comprises elements borrowed from Giuseppe Ungaretti’s Il Porto Sepolto (The Buried Harbour) and Vittorio Sereni’s Diario d’Algeria (Algerian Diary). All of this is in stark contrast with the author’s actual aim, which is to distance himself from literature in order to embrace reality. In particular, the common topos of ‘tent’, which is a narrow and precarious space, becomes the sign of the poet’s permanent condition of imprisonment and also exile after the war. therefore, homecoming is a problematic occurrence because it is very difficult for the poet to return, to come back to himself and thus regain his primary identity.

Śląsk to przestrzeń, w której splatały się dzieje Polski, Niemiec, Czechosłowacji i Czech. Tu także swe piętno odcisnęły takie wielkie ideologie jak komunizm i socjalizm. O Śląsku decyduje również polityka ekonomiczna. Śląskość to zatem przykład kultury, która kształtowała się w skomplikowanych warunkach społecznych i politycznych, decydujących o świadomości kulturowej samych Ślązaków, a także o ich tożsamości. Celem artykułu jest próba rozpoznania, jak w obrębie polskiej narracji konstruuje się polskość Śląska i jak sprzyja (lub nie sprzyja) ona emancypacji tożsamości etnicznie śląskiej. Na potrzeby tego zadania autorka dokonała analizy książki Zofii Kossak „Nieznany kraj” (pierwsze wydanie 1931), korzystając z koncepcji metanarracji Jeana-Françoisa Lyotarda. Drugim zadaniem artykułu jest refleksja wokół jednej z konsekwencji uwikłania śląskości w polskość i niemieckość, co powoduje, że Ślązacy są dla Polaków nie dość polscy i jednocześnie dla Niemców są nie dość niemieccy? Kontekstem tej refleksji są koncepcje: „kultury” jako przestrzeni wytwarzania znaczeń (Clifforda Geertza) i „świata” jako egzystencji człowieka (Václava Havla).

Tożsamość, jako definicja siebie, samookreślenie, jest pierwotnym doświadczeniem człowieka i podstawą kształtowania się jakości życia. Zmiana i ugruntowanie się tożsamości osób w wieku późnej dorosłości zamieszkujących polską i czeską część Śląska Cieszyńskiego dokonuje się w przestrzeni pogranicza państw, narodów, społeczności, kultur itp. Kreują ją wzajemne oddziaływania, relacje i więzi międzyludzkie, znaczenia, identyfikacje, elementy materialne oraz infrastruktura. Te warunki stawiają jednostkę przed koniecznością wyboru, aktywnego działania kreującego jej życie.
Niniejsze opracowanie jest komunikatem z badań przeprowadzonych w Cieszynie oraz Czeskim Cieszynie. Celem podjętych poczynań badawczych jest poznanie typów tożsamości u osób w wieku późnej dorosłości zamieszkujących polską i czeską część Śląska. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że u osób w wieku późnej dorosłości zamieszkujących polską i czeską część Śląska Cieszyńskiego dostrzec można różne typy tożsamości: jednowymiarową, dwuwymiarową, wielowymiarową (wzbogaconą).

W artykule przedstawiono koncepcję twórczych orientacji życiowych Agaty Cudowskiej, opisano podjęte przez autorkę badania w tym zakresie, ze szczególnym zaakcentowaniem walorów ostatniej monografii dotyczącej tej problematyki. Zwrócono uwagę na potrzebę rozwijania twórczego stylu życia zwłaszcza w kontekście przemian społeczno-kulturowych. Twórcze ustosunkowanie do świata stanowi wartość samą w sobie, staje się „kołem ratunkowym” przed poczuciem bezsensu życia, daje podstawy do otwartości na spotkanie i dialog z drugim człowiekiem, jest koniecznym warunkiem w procesie konstruowania własnej tożsamości.